Αυτοκίνητο: Κάθε αυτοκίνητο πρέπει να πλένεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αλλά όχι σε χώρους όπου δημιουργείται κίνδυνος για τους υπόλοιπους χρήστες του οδικού δικτύου. Πού μπορούμε να το πλένουμε; Όλες οι λεπτομέρειες στο xristika.gr.

Ως γνωστόν, η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά, κάτι που δεν ισχύει μόνο για τον τόπο κατοικίας μας, αλλά και για το αυτοκίνητό μας, μέσα στο οποίο, σε εβδομαδιαία βάση περνάμε πολλές ώρες.

Ένα καθαρό αυτοκίνητο δεν είναι απλά πιο όμορφο, αλλά και σημαντικά πιο ασφαλές, μιας και η συγκέντρωση βρωμιάς όχι μόνο φθείρει το χρώμα του αμαξώματος, αλλά και μπορεί να μειώσει την ορατότητά μας κατά την οδήγηση, και να αποτελέσει αιτία πρόκλησης τροχαίου ατυχήματος, εφόσον συγκεντρωθεί στο παρμπρίζ ή στους εξωτερικούς καθρέφτες.

Κάθε οδηγός, λοιπόν, πρέπει να περιποιείται το αυτοκίνητό του. Το Α και το Ω της σωστής φροντίδας είναι το πλύσιμο του ΙΧ, με τους ειδικούς να αναφέρουν ότι αυτό πρέπει να γίνεται κάθε δύο εβδομάδες.

Στον αντίποδα, η φροντίδα του αυτοκινήτου μας δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος της οδικής ασφάλειας. Όπως έχουμε παρατηρήσει, δεν είναι λίγοι οι οδηγοί που πλένουν το αυτοκίνητό τους όπου πραγματικά… βρουν, αδιαφορώντας για τους κινδύνους που ενέχει η συγκεκριμένη ασυνείδητη πρακτική της.

Ειδικότερα, αρκετοί οδηγοί οποίοι σταθμεύουν το αυτοκίνητό τους σε δημόσιο δρόμο -δεδομένου ότι δεν διαθέτουν δική τους θέση για πάρκινγκ- δεν διστάζουν να… τραβήξουν το λάστιχο και να πλύνουν το όχημά τους, γεμίζοντας με νερά και σαπουνάδες το οδόστρωμα.

Φαινομενικά, η συγκεκριμένη ενέργεια είναι αθώα, αλλά στην πράξη εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, μιας και τόσο το νερό όσο και η σαπουνάδα καθιστούν τόσο το οδόστρωμα όσο και το πεζοδρόμιο ιδιαίτερα ολισθηρό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια των λοιπών χρηστών.

Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από τη συγκεκριμένη ενέργεια δεν έχουν περάσει απαρατήρητοι από τους νομοθέτες της χώρας μας, οι οποίοι έχουν φροντίσει να ορίσουν αυστηρές ποινές.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του Άρθρου 12 («Γενικές διατάξεις») του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, «δεν επιτρέπεται να χύνονται στις οδούς ουσίες ή υλικά, τα οποία μπορούν να καταστήσουν την οδό ολισθηρή (π.χ. νερά, λάδια, ασβέστης κ.λ.π.)».

Αυτός που παραβαίνει τις διατάξεις της συγκεκριμένης παραγράφου τιμωρείται με ένα ιδιαίτερα «τσουχτερό» διοικητικό πρόστιμο το οποίο ανέρχεται σε 400 ευρώ.

Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι ο κίνδυνος επιβολής προστίμου αφορά αποκλειστικά τις περιπτώσεις όπου τα νερά – ή/και κάθε άλλου είδους υλικό – οδεύουν σε δημόσιο δρόμο και πεζοδρόμιο.

Το πλύσιμο του αυτοκινήτου σε χώρο πολυκατοικίας ή μονοκατοικίας όπου τα νερά συγκρατούνται και δεν διαχέονται στην άσφαλτο συνιστά μια καθ’ όλα νόμιμη ενέργεια.

Αυτοκίνητο: Το βρήκες τρακαρισμένο; Τι πρέπει να κάνεις

Αναμφίβολα ένας από τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι οδηγοί, η οποία σταθμεύουν τα οχήματά τους στο δρόμο και όχι σε κάποιο γκαράζ, είναι η πρόκληση ζημιάς από κάποιο άλλο διερχόμενο όχημα.

Μάλιστα, το φαινόμενο της πρόκλησης ζημιάς σε ένα αυτοκίνητο και η φυγή του οδηγού που την προκάλεσε είναι δυτυχώς ένα φαινόμενο που έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

Σε κάθε περίπτωση ο χρήστης του αυτοκινήτου με τις ζημιές θα πρέπει να διατηρήσει την ηρεμία του και να ακολουθήσει τα παρακάτω βήματα.

Το πρώτο πράγμα που κάνουμε στην περίπτωση που βρούμε το αυτοκίνητό μας τρακαρισμένο είναι να το ελέγξουμε περιμετρικά για να εξακριβώσουμε αν ο οδηγός του άλλου οχήματος έχει αφήσει κάποιο σημείωμα με τα στοιχεία του.

Σε περίπτωση που δεν βρούμε κάτι, ρωτάμε του περίοικους και τα γειτονικά μαγαζιά εάν είδαν το συμβάν ή εάν συγκράτησαν την πινακίδα με τον αριθμό κυκλοφορίας του αυτοκίνητου που σας χτύπησε.

Εάν δεν μπορέσετε να λάβετε κάποια πληροφορία που να οδηγεί στον εντοπισμό του υπαίτιου, τότε η μόνη σας σωτηρία αναφορικά με την ανέξοδη επισκευή του αυτοκινήτου θα ήταν αν είχατε προνοήσει για κάλυψη μικτής ασφάλειας.

Σε αντίθετη συνθήκη θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η πιθανότητα αποζημίωσης είναι πρακτικά μηδαμινή.

Ακόμη και αν δεν βρείτε το όχημα που προκάλεσε τη ζημιά, θα πρέπει να ενημερώσετε την αστυνομία και την ασφαλιστική σας εταιρεία, ώστε να καταγραφεί το συμβάν.

Με αυτό τον τρόπο θα εκμεταλλευτείτε όλες τις πιθανότητες που έχετε να εμφανιστεί σε δεύτερο χρόνο ο οδηγός που σας τράκαρε ή κάποιος αυτόπτης μάρτυρας που έχει κάποιο στοιχείο και να αποζημιωθείτε.

Τέλος, εάν υπάρχουν κάμερες καταστημάτων που έχουν καταγράψει το συμβάν και βοηθούν στον εντοπισμό του οδηγό που σας τράκαρε, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το υλικό τους αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο για τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Εάν όμως ο υπαίτιος δεν αναγνωρίσει τα συγκεκριμένα στοιχεία και κινηθεί νομικά, τότε θα πρέπει να ξέρετε ότι τα ελληνικά δικαστήρια δεν θα δεχθούν τα βίντεο ως αποδεικτικά στοιχεία.

Φορτίζεις το κινητό σου μέσα στο αυτοκίνητο; Σταμάτα το αμέσως, είναι πολύ επικίνδυνο

Η συνήθεια της φόρτισης ενός κινητού τηλεφώνου στο αυτοκίνητο μόνο αθώα δεν είναι καθώς βάζει σε κίνδυνο όχι μόνο την ίδια τη συσκευή αλλά και το ηλεκτρικό κύκλωμα του αυτοκινήτου. Όλες οι λεπτομέρειες στο xristika.gr.

Η χρήση του κινητού τηλεφώνου μέσα στο αυτοκίνητο διέπεται από αυστηρούς περιορισμούς και επί της ουσίας απαγορεύεται από τον οδηγό, τουλάχιστον όσο το όχημα βρίσκεται σε κίνηση.

Αυτό που δεν απαγορεύεται, τουλάχιστον από τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, είναι η φόρτιση του κινητού τηλεφώνου μέσα στο αυτοκίνητο, παρά το γεγονός ότι η συνήθεια αυτή μπορεί να αποδειχθεί μακροχρόνια επιβλαβής τόσο για την ίδια τη συσκευή όσο και για το ηλεκτρικό κύκλωμα του αυτοκινήτου.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να διαχωρίσουμε τις περιπτώσεις εκείνων των αυτοκινήτων που προσφέρουν εξειδικευμένες θύρες φόρτισης φορητών συσκευών και τα οχήματα παλαιότερης τεχνολογίας που δεν προσφέρουν αυτήν την… πολυτέλεια.

Προφανώς, αν μια υποδοχή-θύρα προορίζεται ευθύς εξαρχής για τη φόρτιση μιας συσκευής, η χρήση της για τον σκοπό αυτό μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής. Συνήθως οι θύρες φόρτισης διαθέτουν και την ανάλογη ένδειξη και διαφοροποιούνται από μια κοινή π.χ. θύρα USB.

Η διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο θύρες συνήθως σχετίζεται με την ένταση της ενέργειας που έχουν τη δυνατότητα να παράσχουν, καθώς οι κλασικές USB θύρες είναι κατασκευασμένες για τη μεταφορά δεδομένων και όχι για τη φόρτιση συσκευών.

Σε αυτήν την περίπτωση, μια συσκευή θα φορτίσει με πολύ αργό ρυθμό ενώ σπανιότερα μπορεί να προκληθεί και βλάβη στο κύκλωμα που καταλήγει στη συγκεκριμένη θύρα επικοινωνίας του αυτοκινήτου.

Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν ένα αυτοκίνητο δεν διαθέτει θύρες USB και για τη φόρτιση των συσκευών χρησιμοποιείται ένας αντάπτορας τοποθετημένος στην υποδοχή του αναπτήρα.

Σε αυτή την περίπτωση η ένταση της ηλεκτρικής ενέργειας είναι πολύ πιθανόν να μην είναι συμβατή με τη συσκευή που επιχειρούμε να φορτίσουμε γεγονός που με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει στη σταδιακή φθορά της.

Φθορά η οποία σχετίζεται τόσο με το ηλεκτρικό κύκλωμα της ίδιας της συσκευής όσο και με την μπαταρία της. Σε ακραίες περιπτώσεις, η υπερθέρμανση η οποία μπορεί να προκληθεί -ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες εξαιτίας και των υψηλότερων θερμοκρασιών- κατά τη διάρκεια της φόρτισης ενός κινητού τηλεφώνου στο αυτοκίνητο είναι πιθανόν να οδηγήσει ακόμα και στη ρήξη της μπαταρίας και στη δημιουργία μιας εξαιρετικά επικίνδυνης εστίας φωτιάς.

Αυτό, λοιπόν, που θα πρέπει να θυμόμαστε όλοι είναι ότι αποφεύγουμε τη φόρτιση συσκευών σε θύρες του αυτοκινήτου οι οποίες δεν έχουν κατασκευαστεί για αυτόν τον σκοπό, ενώ στην περίπτωση που επιλέξουμε κάτι τέτοιο δεν αφήνουμε ποτέ τη συσκευή που φορτίζει χωρίς επιτήρηση.