Επικίνδυνο το νερό σε 15 περιοχές της Ελλάδας – Δείτε σε ποιες

Νερό: Σοκ προκαλεί δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» καθώς 15 περιοχές της χώρας μας πίνουν νερό-δηλητήριο!

Συναγερμός με μετρήσεις στο νερό που πίνουμε και μαγειρεύουμε καθώς ανιχνεύτηκαν νιτρικά ιόντα.

Ο αόρατος κίνδυνος έχει όνομα: ονομάζεται νιτρορρύπανση και προέρχεται από την υπερβολική χρήση λιπασμάτων τα οποία έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε νιτρικά ιόντα.

Όλα τα προηγούμενα χρόνια πέρνονταν μέτρα αλλά ακόμα και σήμερα υπάρχουν περιοχές από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη όπου η ποιότητα των υδάτων χαρακτηρίζεται προβληματική.

Σύμφωνα με τα ΝΕΑ, ως οριακή τιμή έχει καθοριστεί από την ελληνική και διεθνή νομοθεσία η συγκέντρωση των 50 ml/g ωστόσο ακόμα και σε μικρότερες συγκεντρώσεις, όπως των 25 mg/l δημιουργείται πρόβλημα για μακροχρόνια χρήση του νερού για πόση.

Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα του Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης όπου οι μετρήσεις χτύπησαν κόκκινο.

Για πράδειγμα στη Λητή Συγκρότημα Καμάρη έφτασαν τα 113 mg/l, στο Μελισσοχώρι τα 74,3 mg/l.

Υψηλές συγκεντρώσεις καταγράφονται στην Ορεστιάδα, στον Έβρο καθώς μέτρηση στα Ρίζια έδειξε 42,2 mg/l.

Επίσης στα 42 mg/l είναι οι συγκεντρώσεις νιτρικών αλάτων και στον Άγιο Μάμα Μυλοποτάμου Ρεθύμνης και στην Κομοτηνή στη ΔΕ Νέου Σιδηροχωρίου Παγούρια 40,3 mg.

Τον περασμένο Ιούλιο δημοσιεύτηκε σχετική δράση για τις περιοχές που είναι ευάλωτες σε νιτρορρύπανση.

Τι όμως πρέπει να κάνουν οι δικαιούχοι;

Οι υποχρεώσεις των δικαιούχων ξεκίνησαν από την 16η Φεβρουαρίου 20 22 και λήγει στις 15 Φεβρουαρίου του 2024.

Οι γεωργοί μεταξύ άλλων απαγορεύεται να χρησιμοποιούν αζωτούχα λιπάσματα ή κτηνοτροφικά απόβλητα κοντά σε υδάτινους όγκους ή να προβαίνουν σε υδροληψίες υπόγειου νερού. Επιπλέον, απαγορεύεται η απευθείας απόρριψη αζωτούχων λιπασμάτων και κτηνοτροφικών αποβλήτων σε επιφανειακά και υπόγεια νερά ενώ σε κτηνοτροφικά απόβλητα απαγορεύεται να διατίθενται στους εδαφικούς αποδέκτες σε ανεπεξέργαστη μορφή.

Στο πλαίσιο της δέσμευσης οι δικαιούχοι δεσμεύονται ετησίως να θέτουν σε αγρανάπαυση γεωργική έκταση η οποία αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 30% της συνολικά ενταγμένης έκτασης στη δέσμευση. Ωστόσο το ποσοστό αυτό δύναται να αυξηθεί ετησίως έως 50%.

Οι ευπρόσβλητες περιοχές από την νιτρορρύπανση:

Δυτική και Ανατολική Θεσσαλία, Κωπαϊδικό και Αργολικό πεδίο, λεκάνη Πηνειού Ηλείας, κάμπος Θεσσαλονίκης – Πέλλας – Ημαθίας, λεκάνη Στρυμώνα, περιάδα Άρτας – Πρέβεζας, λεκάνη Ασωπού Βοιωτίας, νότιο τμήμα ποταμού Έβρου, περιάδα ανατολικά και δυτικά της λίμνης Βιστωνίδας, λεκάνη απορροής Αγγίτη, Βόρεια Κορινθία, οροπέδιο Τρίπολης, Λιλιατρά Κυπαρισσίας, λεκάνη απορροής ποταμού Λαρισσού Αχαΐας, Μαραθώνας Αττικής, Μεσόγεια Αττικής, βόρειο τμήμα ποταμού Έβρου, Σπερχειός Φθιώτιδας, Πάμισος Μεσσηνίας, Τροιζηνία, Άστρος – Άγιος Ανδρέας Αρκαδίας, Μέγαρα Αλεποχώρι Αττικής, Αταλάντη Φθιώτιδας, Αλμυρός Μαγνησίας, Πτολεμαϊδα Κοζάνης, Επανομή Μουδανιών Χαλκιδικής, υπολεκάνη Γεροποτάμου Μεσσαράς Κρήτης, Αρτάκη Εύβοιας.

Νερό: Πίνεις από τη βρύση; Δες αυτό και μάλλον θα αλλάξεις γνώμη

Το νερό είναι ζωή και πρέπει να φτάνει στο ποτήρια μας καθαρό και αγνό. Πίνουμε όμως πεντακάθαρο νερό; Μελέτες έχουν αποδείξει πως μάλλον αυτό δεν ισχύει. Μία νέα εταιρεία όμως έρχεται να ανατρέψει όσα ξέραμε και να μας προσφέρει ένα νερό κατευθείαν από την πηγή. Όλες οι λεπτομέρειες στο xristika.gr.

Καρπάθια Όρη: 120.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα – δηλαδή κάτι λιγότερο από την Ελλάδα μας, ένα απέραντο παρθένο δάσος ελάτης και άλλων κωνοφόρων – επίγειος παράδεισος για την χλωρίδα και την πανίδα της Ευρώπης, βιότοπος για τους μεγαλύτερους Ευρωπαϊκούς πληθυσμούς καφέ αρκούδας, λύκου, αίγαγρου και λύγκας, με την υψηλότερη συγκέντρωση στη Ρουμανία, καθώς και πάνω από το ένα τρίτο όλων των Ευρωπαϊκών φυτικών ειδών.

Τα Καρπάθια Όρη είναι ένας επίγειος παράδεισος για τα ζώα αλλά κι ένας υπόγειος παράδεισος για συγκεκριμένες ειδικότητες επιστημόνων όπως για παράδειγμα τους γεωλόγους και τους υδρογεωλόγους. Γιατί;

Τα δάση των Καρπαθίων είναι αγνά, καθώς δεν υπάρχουν εργοστάσια, άξονες μεταφορών, ούτε μαζικές αγροτικές καλλιέργειες που μπορεί να επιβαρύνουν το περιβάλλον από την ανθρώπινη επίδραση και το υπέδαφος ή τον υδροφόρο ορίζοντα με χημικά, λιπάσματα και διάφορα απόβλητα.

Το νερό της βροχής περνάει από τα δένδρα του δάσους στο καταπράσινο έδαφος και από εκεί στο υπέδαφος όπου καθώς κυλάει προς χαμηλότερα εδάφη υπόκειται σε μία 100% φυσική διύλιση και εμπλουτισμό σε μεταλλικά στοιχεία.

Επιπλέον, στο υπέδαφος, η γεωλογική δομή των Καρπαθίων εμπεριέχει σβησμένα παλαιά ηφαίστεια που αναβλύζουν ακόμη φυσικό διοξείδιο του άνθρακα. Οι γεωλογικές σχισμές μεταξύ ασβεστολιθικών Δολομιτών και Ηφαιστειογενών πετρωμάτων επιτρέπουν την άνοδο και την ανάμιξη αυτού του διοξειδίου του άνθρακα με τα υπόγεια κοιτάσματα του νερού.

Νερό: «Πόλεμος» για το νερό στην Αθήνα -Δείτε τι έχει συμβεί

Μπορεί να θεωρείται ως το αγαθό που πρέπει να έχει πρόσβαση άμεσα ο κάθε πολίτης, ωστόσο ο «πόλεμο του νερού» στην Αθήνα, μόλις ξεκίνησε!

Προχωρά η ωρίμανση του έργου-ΣΔΙΤ για το εξωτερικό υδροδοτικό σύστημα της Αττικής. Το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών προχώρησε στην πρόσληψη Τεχνικού και Χρηματοοικονομικού Συμβούλου που θα βοηθήσουν στην προετοιμασία και διεξαγωγή του διαγωνισμού.

Στην πρώτη περίπτωση ως Τεχνικός Σύμβουλος επιλέχθηκε η ΕΜΒΗΣ Α.Ε. με ποσοστό προσφοράς 2,80% (μεταξύ τριών υποψηφίων) και Χρηματοοικονομικός Σύμβουλος αναδείχθηκε η KANTOR ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ με ποσοστό 2,30% (μεταξύ δύο υποψηφίων).

Σύμφωνα με πληροφορίες στόχος είναι να προκηρυχθεί ο διαγωνισμός στις αρχές του καλοκαιριού και μέχρι το τέλος του 2022 να ανακηρυχθεί ο ανάδοχος. Το έργο έχει εγκριθεί από τις αρχές του έτους από τη Διυπουργική Επιτροπή.

Με βάση την εμπειρία εφόσον τηρηθούν οι παραπάνω χρόνοι, η ΣΔΙΤ θα μπορούσε να συμβασιοποιηθεί το 2023. Στο υπουργείο ΥΠΟΜΕ πιστεύουν ότι με το συγκεκριμένο τρόπο θα λυθεί μια και καλή το πρόβλημα της διαχείρισης και συντήρησης των υποδομών ύδρευσης.

Το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αττικής περιλαμβάνει τα φράγματα και του ταμιευτήρες Ευήνου, Μόρνου, Μαραθώνα, τη λίμνη Υλίκης, τις γεωτρήσεις Πάρνηθας και Βοιωτικού κάμπου, τα υδραγωγεία, τα δίκτυα μεταφοράς μήκους 400 χιλιομέτρων και τα αντλιοστάσια, που αποτελούν την κύρια υποδομή για την υδροδότηση του λεκανοπεδίου της Αθήνας.

Το κόστος του έργου εκτιμάται σε ποσό με ΦΠΑ 291,22 εκατ. ευρώ (ποσό χωρίς ΦΠΑ 234,86 εκατ. ευρώ). Η αποπληρωμή του έργου θα γίνει με πληρωμές διαθεσιμότητας.

Το νέο αυτό ΣΔΙΤ περιλαμβάνει το σύνολο των παρεχόμενων Υπηρεσιών που αφορούν στη Λειτουργία, Συντήρηση, Επισκευή, Αποκατάσταση των Παγίων που ανήκουν στην Εταιρεία Παγίων Ε.ΥΔ.Α.Π. αποσκοπώντας:

• στη διασφάλιση της καλής λειτουργικής κατάστασης του Ε.Υ.Σ. μείζονος περιοχής Πρωτευούσης και της δια αυτής απρόσκοπτης ύδρευσης της Περιοχής, αλλά και όμορων του δικτύου παροχών,
• στην πρόληψη αλλά και γρήγορη αποκατάσταση βλαβών και προβλημάτων που μπορούν να επηρεάσουν τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά του παρεχόμενου ύδατος,
• στον εκσυγχρονισμό των συστημάτων παρακολούθησης της καλής λειτουργίας του Ε.Υ.Σ.,
• στον εξορθολογισμό του κόστους και την βέλτιστη οικονομική απόδοση της λειτουργίας του Ε.Υ.Σ.,
• στην ορθή διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Το κόστος που αποτιμάται τα τελευταία χρόνια για τη συνήθη λειτουργία και συντήρηση του ΕΥΣ ανέρχεται σε περίπου 26,5 εκατ. ευρώ/έτος (συμπεριλαμβανομένων ενεργειακών δαπανών μεσοσταθμικά της τάξεως των 3,5 εκατ. ευρώ/έτος). Επισημαίνεται ότι στο κόστος αυτό δεν περιλαμβάνονται οι αναγκαίες επενδύσεις βαριάς συντήρησης.

Με την υλοποίηση του εν λόγω έργου μέσω σύναψης στρατηγικής συμμαχίας με ιδιώτη, ΣΔΙΤ, επιτυγχάνεται η αποδοτική, ασφαλής και βελτιστοποιημένη λειτουργία και συντήρηση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος για περίοδο 20 ετών με συνολικό κόστος (τιμές βάσης) 419,5 εκατ. ευρώ, ( δεν περιλαμβάνονται ενεργειακές δαπάνες σε περιπτώσεις Έκτακτης Λειτουργίας της τάξεως των 2,5 εκατ. ευρώ/έτος κατ’ αναλογία με το προτεινόμενο κόστος της συμπράξεως) εκ των οποίων τα 139,5 εκατ. ευρώ αφορούν σε επενδύσεις βαριάς συντήρησης σε βασικές υποδομές.

Σε αντίθεση, η υιοθέτηση για τα επόμενα 20 έτη της μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενης πρακτικής θα οδηγούσε σε ένα κόστος της τάξεως των 480 εκατ. ευρώ μη συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων επενδύσεων βαριάς συντήρησης σε βασικές υποδομές.