Το μεγαλύτερο μυστήριο για τον άνθρωπο είναι ο θάνατος. Μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστο, παρά τις επιστημονικές εξελίξεις, πώς είναι να πεθαίνεις.
Κατά καιρούς, ωστόσο, έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες, με πιο δημοφιλείς εκείνες που αναφέρουν ότι βλέπεις τη ζωή σου να περνάει μπροστά από τα μάτια σου και λευκά φώτα.
Ποιο είναι, όμως, το πιο κατάλληλο πρόσωπο να εξηγήσει πώς είναι ο θάνατος;
Πιθανότατα όσοι υπήρξαν κλινικά νεκροί για ένα μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια επανήλθαν στη ζωή.
Το Reddit έχει συγκεντρώσει ορισμένες μαρτυρίες στις οποίες περιγράφεται πώς είναι να πεθαίνεις.
Θάνατος; Σαν να διαβάζεις βιβλίο
Πριν πέντε χρόνια ένας χρήστης του Reddit, ο monitormonkey υποβλήθηκε σε μία σοβαρή χειρουργική επέμβαση κατά τη διάρκεια της οποίας παρουσίασε εκτεταμένη αιμορραγία με αποτέλεσμα να σταματήσουν οι ζωτικές του λειτουργίες. «Ξύπνησα σε έναν χώρο που έμοιαζε με το διάστημα, αλλά δεν υπήρχαν αστέρια ή φώτα. Δεν αιωρούμουν, να το πω έτσι, ήμουν απλώς εκεί. Δεν ζεσταινόμουν ούτε κρύωνα, δεν πεινούσα και δεν ένιωθα κούραση -μια γαλήνια ουδέτερη κατάσταση. Ήξερα ότι υπήρχε φως και αγάπη κάπου κοντά, αλλά δεν είχα καμία επιθυμία ή ανάγκη να πάω προς τα εκεί αμέσως. Θυμάμαι να αναπολώ τη ζωή μου, αλλά δεν ήταν σαν ταινία. Ήταν περισσότερο σαν να ξεφυλλίζω χαλαρά ένα βιβλίο και να ξεπηδούν αποσπάσματα από αυτή εδώ κι εκεί. Ό,τι κι αν ήταν αυτό, άλλαξε τον τρόπο που βλέπω κάποια πράγματα. Εξακολουθώ να φοβάμαι τον θάνατο, όμως δεν ανησυχώ για το τι συμβαίνει μετά».
Μία επίσκεψη από κάποιον αγαπημένο
Ο χρήστης Schneidah7 είχε ένα ατύχημα με την μοτοσικλέτα του και ήταν κλινικά νεκρός όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Ωστόσο, όπως περιγράφει ενόσω βρισκόταν πεσμένος στο πεζοδρόμιο ένιωσε δίπλα του κάποιον να τον ενθαρρύνει και στη συνέχεια ένιωσε ένα χτύπημα στο κράνος του. Σύμφωνα με τον ίδιο, το άτομο που είδε δίπλα του ήταν ο αδερφό του ο οποίος όμως είχε πεθάνει από υπερβολική δόση αρκετά χρόνια πριν.
Θάνατος; Ένας κήπος
Ο χρήστης IdiedForABit του οποίου η καρδιά σταμάτησε να χτυπά μετά από μία αλλεργική αντίδραση, περιέγραψε τη δική του η επιθανάτια εμπειρία κάνοντας λόγο για έναν κήπο στον οποίο υπήρχε μόνο γρασίδι και σκόνη και μία παιδική χαρά με δύο παιδιά. «Είναι δύσκολο να το περιγράψω, όμως ένιωθα ότι είχα την επιλογή να μείνω ή να φύγω, κάθε φορά όμως που προσπαθούσα να φύγω ήταν σαν κάτι να με κρατούσε εκεί. Αναλογίστηκα όλους τους λόγους που ήθελα να γυρίσω και όταν είπα ότι δεν θέλω να αφήσω τη μητέρα μου ό,τι κι αν ήταν αυτό που με κρατούσε με άφησε να φύγω». Η καρδιά του IdiedForABit είχε σταματήσει για 6 λεπτά.
Σαν να πατάς την αφύπνιση στο ξυπνητήρι
Ο χρήστης TheDeadManWalks όταν ήταν έφηβος ήταν για ένα μεγάλο διάστημα μεταξύ ζωής και θανάτου. Όλα ξεκίνησαν όταν έπειτα από μήνες χημειοθεραπείας η μύτη του άρχισε να αιμορραγεί ανεξέλεγκτα, ενώ αργότερα η κατάστασή του επιδεινώθηκε λόγω μίας λοίμωξης και μίας σηψαιμίας που υπέστη. «Το χειρότερο κομμάτι από όλα, κοιτώντας πίσω, ήταν το πόσο γαλήνια φαινόταν. Ήταν όπως όταν θες να πατήσεις το κουμπί της αφύπνισης στο ξυπνητήρι που χτυπά στις 7 το πρωί. Και ίσως το πατάς μία ή δύο φορές και μετά θυμάσαι ότι πρέπει να πας στη δουλειά ή στο σχολείο και ότι ο ύπνος μπορεί να περιμένει γιατί πρέπει να το κάνεις».
Ένα αστείο
Η εμπειρία του χρήστη altburger69 ήταν εντελώς διαφορετική. «Έπαθα έμφραγμα πέρυσι και η καρδιά μου σταμάτησε τρεις φορές όταν βρισκόμουν στα Επείγοντα. Κάθε φορά που οι γιατροί με επανέφεραν στη ζωή “ξυπνούσα” (όπως το ένιωθα) και τους έλεγα ένα γρήγορο ανέκδοτο. Ούτε φώτα ούτε τίποτα, ένιωθα απλώς σαν να κοιμάμαι».
Τίποτα
Μετά από ένα ατύχημα ο χρήστης Rullknuf σταμάτησε να αναπνέει για δύο λεπτά μέχρι που ένας φίλος του τον επανέφερε. «Για εμένα ήταν απλώς ένα μπλακ άουτ. Ούτε όνειρα ούτε “οράματα”, απλά τίποτα, Προφανώς ρώτησα πάνω από δέκα φορές τι μου συνέβη και χαίρομαι που είμαι ζωντανός».