Τέλος το ευρώ: Αποκαλύφθηκε το απόρρητο νέο νόμισμα της Ευρώπης

Ένα βήμα πιο κοντά στο νέο νόμισμα της Ευρώπης για το οποίο έχει γίνει πολύ μεγάλος ντόρος. Ο λόγος για το ψηφιακό ευρώ.

Τα νεότερα γύρω από το ψηφιακό ευρώ είναι πως δημοσιεύτηκε από την ΕΚΤ η πρώτη έκθεση προόδου σχετικά με την –απόρρητη κατά τα άλλα- φάση προετοιμασίας του.

Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε την 1η Νοεμβρίου 2023 με στόχο να τεθούν οι βάσεις για την πιθανή έκδοση ψηφιακού ευρώ.

Η έκθεση περιγράφει την πρόοδο που σημειώθηκε σε βασικές πτυχές σχεδιασμού του ψηφιακού ευρώ και τα προβλεπόμενα επόμενα βήματα για το έργο.

Πώς θα είναι «απόρρητο» το ψηφιακό ευρώ

Η ΕΚΤ αναφέρει πως ο σχεδιασμός του ψηφιακού ευρώ περιλαμβάνει μια λειτουργία εκτός σύνδεσης που θα προσφέρει στους χρήστες ένα επίπεδο απορρήτου που μοιάζει με μετρητά για πληρωμές σε φυσικά καταστήματα και μεταξύ ατόμων.

Τονίζει μάλιστα ότι όταν πληρώνετε εκτός σύνδεσης, τα προσωπικά στοιχεία συναλλαγής θα είναι γνωστά μόνο σε αυτόν που πληρώνει και στον δικαιούχο πληρωμής και δεν θα κοινοποιούνται στους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών, στο ευρωσύστημα ή σε οποιονδήποτε πάροχο υπηρεσιών υποστήριξης.

Τους τελευταίους μήνες, η ΕΚΤ συμφώνησε στα τεχνικά χαρακτηριστικά που απαιτούνται για να εγγυηθεί ότι οι ηλεκτρονικές ψηφιακές συναλλαγές σε ευρώ θα παρέχουν ακόμη υψηλότερα πρότυπα απορρήτου από τις τρέχουσες λύσεις ψηφιακών πληρωμών, ενώ θα εξακολουθούν να διασφαλίζουν την ισχυρή προστασία του τελικού χρήστη έναντι της απάτης. Βάσει αυτού το ευρωσύστημα θα χρησιμοποιήσει μέτρα τελευταίας τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένης της ψευδωνυμοποίησης, του κατακερματισμού και της κρυπτογράφησης δεδομένων, για να διασφαλίσει ότι δεν θα είναι σε θέση να συνδέσει απευθείας τις ψηφιακές συναλλαγές σε ευρώ με συγκεκριμένους χρήστες.

Σύμφωνα με την τρέχουσα πρακτική, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών θα έχουν πρόσβαση μόνο στα προσωπικά δεδομένα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τη νομοθεσία της ΕΕ, όπως οι κανονισμοί κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Για τη χρήση δεδομένων για εμπορικούς σκοπούς, οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών θα χρειάζονται τη ρητή συγκατάθεση των χρηστών. Ως εκδότης και πάροχος υποδομής πληρωμών για ένα ψηφιακό ευρώ, η ΕΚΤ θα εποπτεύεται από ανεξάρτητες αρχές προστασίας δεδομένων που θα παρακολουθούν τη συμμόρφωσή της με τον Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUDPR) και τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων (GDPR).

Η έκθεση προόδου υπογραμμίζει ότι το ευρωσύστημα αναπτύσσει μια λειτουργία εκτός σύνδεσης που θα επιτρέπει στους χρήστες ψηφιακών ευρώ να πληρώνουν χωρίς σύνδεση στο διαδίκτυο αφού προχρηματοδοτήσουν τον ψηφιακό λογαριασμό τους σε ευρώ μέσω Διαδικτύου ή ΑΤΜ. Οι πληρωμές θα πραγματοποιούνται απευθείας μεταξύ των συσκευών εκτός σύνδεσης – π.χ. κινητών τηλεφώνων ή καρτών πληρωμής – που ανήκουν στους χρήστες που συμμετέχουν στη συναλλαγή, χωρίς να χρειάζεται να βασίζονται σε τρίτους.

Σημαντική εξέλιξη: Το νέο νόμισμα της Ευρώπης μετά το ευρώ

Όλο και πληθαίνουν οι δηλώσεις ανώτερων αξιωματούχων για το νέο νόμισμα της Ευρώπης.

Όχι δεν θα καταργηθεί το ευρώ – ακόμα τουλάχιστον – αλλά στόχος είναι να δημιουργηθεί το ψηφιακό ευρώ για ευκολία στις συναλλαγές Online.

Στις τελευταίες εξελίξεις για το θέμα, η αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Evelien Witlox χαρακτήρισε πιθανή αλλά όχι αναπόφευκτη την πιθανότητα έκδοσης ψηφιακού ευρώ. Μάλιστα, οι εξελίξεις αναμένονται τέλος του Ιουνίου.

Όπως είπε μιλώντας στο συνέδριο fintech Money20/20, η ΕΚΤ εξετάζει τη δυνατότητα έκδοσης ενός ψηφιακού ευρώ, ως  ηλεκτρονικού ισοδύναμου με μετρητά, επιτρέποντας στους ανθρώπους να χρησιμοποιούν χρήματα από την κεντρική τράπεζα για πληρωμές, κάτι που θα ήταν δημόσιο αγαθό.

«Νομίζω ότι υπάρχει σίγουρα μεγάλη πιθανότητα… Αλλά δεν είναι αναπόφευκτο αυτήν τη στιγμή», τόνισε η ίδια.

Εάν εγκριθεί σχετικό σχέδιο νόμου, θα καταστήσει το ψηφιακό ευρώ νόμιμο χρήμα, πράγμα που σημαίνει ότι οι έμποροι που προσφέρουν ψηφιακά μέσα πληρωμής θα πρέπει να το αποδεχθούν, ανέφερε στο Reuters.

Η ώθηση για ένα ψηφιακό ευρώ οφείλεται εν μέρει στις ανησυχίες για την εξάρτηση της Ευρώπης από υπηρεσίες πληρωμών εκτός της περιοχής, που μπορεί να υπονομεύσει την οικονομική της ανεξαρτησία και την  ασφάλεια των δεδομένων που εμπλέκονται στις πληρωμές.

«Θεωρούμε πως το γεγονός ότι εξαρτόμαστε τόσο από μη ευρωπαίους παίκτες δεν είναι καλό για την οικονομική μας κυριαρχία, γιατί τι θα συνέβαινε εάν κάποια στιγμή αυτοί οι πάροχοι δεν είναι σε θέση να παρέχουν τις υπηρεσίες τους για κάποιον λόγο», είπε χαρακτηριστικά η αξιωματούχος της ΕΚΤ.

«Επιπλέον, πολλά δεδομένα εμπλέκονται στις πληρωμές, επομένως το βλέπουμε πραγματικά ως μια σοβαρή ανησυχία», πρόσθεσε.

Μέχρι πρόσφατα 134 χώρες που αντιπροσωπεύουν το 98% της παγκόσμιας οικονομίας εξερευνούσαν ψηφιακές εκδόσεις των  νομισμάτων τους και ορισμένες από αυτές τα έχουν ήδη εισαγάγει.

Διατυπώθηκαν ευρέως ανησυχίες ότι τα ψηφιακά  νομίσματα θα επιτρέψουν στις κυβερνήσεις να κατασκοπεύουν τις πληρωμές των πολιτών. Από την ΕΚΤ έχει καταστεί σαφές ότι το απόρρητο θα ήταν ένα σημαντικό χαρακτηριστικό σχεδιασμού.

Σύμφωνα με τη Witlox, το ψηφιακό ευρώ δεν θα μπορούσε να προγραμματιστεί –με άλλα λόγια, δεν θα σχεδιαστεί για να χρησιμοποιείται μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις- και δεν θα έδινε στις κυβερνήσεις τη δυνατότητα να παρακολουθούν τις δαπάνες των χρηστών.

Η ίδια γνωστοποίησε ότι η ΕΚΤ πρόκειται να δημοσιεύσει έκθεση προόδου μέσα στον Ιούνιο.

Το ευρώ τελειώνει: Η εφιαλτική συμφωνία που έκαναν τα κράτη της Ευρώπης

Καμπανάκια χτυπούν οι παράγοντες της οικονομίας που γνωρίζουν όσο κανείς άλλος τις εξελίξεις γύρω από τα νομίσματα μετά τη συμφωνία για τους νέους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, στην οποία κατέληξαν τα 27 κράτη – μέλη της ΕΕ.

Για τους νέους κανόνες, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ τους επικρότησε λέγοντας πως αυτοί «συνδυάζουν τους ξεκάθαρους στόχους για χαμηλά ελλείμματα και ποσοστά χρέους με τα κίνητρα για επενδύσεις και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».

Από την άλλη όμως τα γερμανικά Μέσα, όπως η tageszeitung επέκρινε τη συμφωνία: «Αυτό έλειπε τώρα: μετά τη Γερμανία θεσπίζεται χρεόφρενο και στην Ε.Ε. Ειδικά σε μία περίοδο που απαιτούνται μεγάλες επενδύσεις λόγω της κλιματικής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία, η Ευρωζώνη θέλει να κάνει οικονομία. O υπουργός Οικονομικών Λίντνερ έχει κάνει….. σπουδαία δουλειά – μετά το πρόγραμμα για περικοπές στο Βερολίνο, ο πολιτικός του FDP άφησε το στίγμα του και στις Βρυξέλλες.

Το δημοσίευμα είναι κόλαφος και συνεχίζει… «Η μεταρρύθμιση κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση. Θα ήταν πιο λογικό να στείλουμε το ξεπερασμένο Σύμφωνο Σταθερότητας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας». Ή τουλάχιστον θα μπορούσε «να συνεχιστεί το πάγωμα των κανονισμών που ανεστάλησαν κατά την πανδημία. Με αυτόν τον τρόπο η Ε.Ε. θα είχε περισσότερο χρόνο να διαμορφώσει μία πραγματική, βιώσιμη μεταρρύθμιση και όχι ένα ελλιπές σχέδιο. Όμως ο Λίντνερ ήταν αντίθετος σε αυτό».

«Το τέλος της υπόσχεσης σταθερότητας του ευρώ» τιτλοφορείται σχόλιο της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt. Η γερμανική εφημερίδα αναφέρει πως «όποιος βρίσκει αξία στο ίδιο το γεγονός ότι τα κράτη-μέλη, που μονίμως διαφωνούν, κατέληξαν σε συμφωνία, μπορεί να είναι ικανοποιημένος. Αυτό όμως είναι το μοναδικό ευχάριστο νέο αναφορικά με τους νέους κανόνες για το χρέος». Και αυτό διότι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων είναι ένας «τυπικός ευρωπαϊκός συμβιβασμός, ο οποίος προστατεύει τα συμφέροντα όλων των μερών και ως εκ τούτου δεν λύνει κανένα πρόβλημα».

Μάλιστα κάνει μία εφιαλτική πρόβλεψη για πολλούς, αναφέροντας πως η συμφωνία θα έχει άμεσο αντίκτυπο στο ευρώ. Συγκεκριμένα αναφέρει πως «αυξάνει τον κίνδυνο να μετατραπεί το ευρώ σε ένα αδύναμο νόμισμα» και δεδομένου του εμμένοντος πληθωρισμού πρόκειται τελικά για έναν συμβιβασμό που «δεν συνάδει με έναν προσανατολισμό προς τη σταθερότητα».

Η Süddeutsche Zeitung φαίνεται να συμφωνεί περισσότερο με τον Κρίστιαν Λίντνερ, χαρακτηρίζοντας τη συμφωνία ως «μία επιτυχία, αλλά και ένα σημαντικό μήνυμα» και εκτιμώντας ακόμη πως η Ε.Ε. καταφέρνει με αυτήν «να χαράξει μία μέση οδό ανάμεσα στην “κουλτούρα σταθερότητας” του Λίντνερ και στην απαραίτητη ελευθερία κινήσεων στο πλαίσιο των κρατικών δαπανών για την προώθηση της ανάπτυξης».

Αν και η εφημερίδα του Μονάχου παραδέχεται πως υπάρχουν ορισμένα αρνητικά στοιχεία, διακρίνονται πάντως και θετικά – όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι «οι κατευθυντήριες γραμμές για τη μείωση του χρέους θα λαμβάνουν υπόψιν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το εκάστοτε κράτος».