«Σεισμός» σε μεγάλη επιχείρηση στην Ελλάδα – Στον αέρα 100 εργαζόμενοι

Επιχειρήσεις: Στον αέρα βρίσκονται οι περίπου 100 εργαζόμενοι της ΦΙΕΡΑΤΕΞ, της μεγάλης κλωστοϋφαντουργικής εταιρείας που ιδρύθηκε το 1988 με εργοστάσιο παραγωγής στη Νέα Σάντα Κιλκίς.

Την προηγούμενη εβδομάδα στους εργαζομένους κατατέθηκαν από τη διοίκηση προτάσεις για διαθεσιμότητα του προσωπικού που απασχολείται στην παραγωγή από τις 5 μέχρι τις 30 Ιουνίου όπως επίσης και για αποχώρηση των παλαιών (15ετίας και άνω) εργαζόμενων με μισή αποζημίωση. Ως αιτία της πρότασης παρουσιάζεται η έλλειψη παραγγελιών από το εξωτερικό.

Το Σωματείο των εργαζομένων την Παρασκευή 31 Μαΐου προχώρησε σε 4ώρη στάση εργασίας, αναφέροντας σε σχετική ανακοίνωση πως προχωρούν στην συγκεκριμένη κινητοποίηση «ως ελάχιστη απάντηση για να διασφαλίσουμε τις θέσεις εργασίας μας ενάντια στο σχέδιο της εργοδοσίας να μας εξαναγκάσει σε οικειοθελείς αποχωρήσεις, θέτοντάς μας σε διαθεσιμότητα, χτυπώντας τα οικονομικά και τα εργασιακά μας δικαιώματα για δουλειά με πλήρη μισθό».

Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο πρόεδρος του Σωματείου τους, Νικόλαος Καρυπίδης, μιλώντας στη Ναυτεμπορική, οι εργαζόμενοι δεν συμφωνούν στο μέτρο της διαθεσιμότητας – το οποίο βέβαια η εταιρεία μπορεί να εφαρμόσει μονομερώς – και εκφράζουν φόβο τόσο για τον άμεσο βιοπορισμό τους, καθώς η διαθεσιμότητα σημαίνει μισό ημερομίσθιο και μισό ένσημο για κάθε εργαζόμενο, όσο και για παύση λειτουργίας της εταιρείας.

Οι εργαζόμενοι επίσης υποστηρίζουν ότι στη διαβούλευση με τη διοίκηση καταρχάς δεν αποκλείστηκε από την πλευρά της εταιρείας η επανάληψη του εν λόγω μέτρου (διαθεσιμότητα) και για τον επόμενο μήνα.

Περαιτέρω, η διοίκηση της Φιερατέξ, σύμφωνα με τον κ. Καρυπίδη, έθεσε επί τάπητος πρόταση για αποχώρηση με μισή αποζημίωση όσων εργαζόμενων έχουν συμπληρώσει 15 έτη εργασίας στην εταιρεία και άνω, όπως μπορεί να κάνει βάσει της υπάρχουσας νομοθεσίας, και η πρόταση αυτή έγινε αποδεκτή από πάνω από 20 από τους περίπου 100 εργαζόμενους. Στο εν λόγω κριτήριο παλαιότητας εμπίπτει ποσοστό της τάξης του 40% του προσωπικού της εταιρείας, σύμφωνα πάντοτε με το Σωματείο τους.

Αξίζει να αναφερθεί πως η εταιρεία δεν οφείλει μισθούς στους εργαζόμενους, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι, πάντως έχει προηγηθεί εκ περιτροπής εργασία τον φετινό Ιανουάριο για ένα δεκαπενθήμερο και η αιτία που προέβαλε η διοίκηση για την διαθεσιμότητα για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα είναι η έλλειψη παραγγελιών από το εξωτερικό στο πλαίσιο της γενικότερης πτωτικής πορείας του κλάδου πανευρωπαϊκά, προκειμένου να της δοθεί πίστωση χρόνου για να εξασφαλίσει νέες παραγγελίες.

Σχετική ανακοίνωση για την συγκεκριμένη εξέλιξη εξέδωσε η ΚΟ Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, αναφέροντας

«Μετά το κλείσιμο της “Sonoco Hellas” στον Νομό του Κιλκίς, οι εργαζόμενοι στα βαφεία – πλεκτήρια της ”ΦΙΕΡΑΤΕΞ” είναι τα τελευταία θύματα της πολυδιαφημισμένης καπιταλιστικής ανάπτυξης, της πολιτικής σταθερότητας και των ελεύθερων ευρωπαϊκών αγορών που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση της ΝΔ. Η απαράδεκτη απόφαση της εργοδοσίας να βγάλει σε διαθεσιμότητα δεκάδες εργαζόμενους, αφήνοντας ολόκληρες οικογένειες με μισό εισόδημα μέσα σε συνθήκες αβάσταχτης ακρίβειας, είναι το αποτέλεσμα του άθλιου αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου που έχει διαμορφωθεί όλα τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ και όσους συμμετείχαν σε αυτές όπως τα στελέχη της Νέας Αριστεράς, ο Βελόπουλος, η Κωνσταντοπούλου.

Όλοι αυτοί οι νόμοι που λύνουν τα χέρια της εργοδοσίας για να μπορεί να επιβάλει ό,τι την βολεύει για να διασφαλίσει την κερδοφόρα δραστηριότητά της, είναι Οδηγίες και κατευθύνσεις γέννημα-θρέμμα της ΕΕ. Το καθεστώς της διαθεσιμότητας, η δυνατότητα για μονομερείς ενέργειες από την πλευρά του εργοδότη, η λεγόμενη εκ περιτροπής εργασία, οι κομμένες άδειες, οι αναστολές συμβάσεων, μέχρι και οι μαζικές απολύσεις πριν γίνουν νόμοι στην Ελληνική Βουλή είχαν προηγουμένως συζητηθεί, αποφασιστεί, ψηφιστεί και εφαρμοστεί στην Ευρωβουλή και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Αυτό είναι το “ευρωπαϊκό κεκτημένο” που μας πιπιλάνε!

Να μην περάσουν οι απαράδεκτες μεθοδεύσεις της εργοδοσίας της ”ΦΙΕΡΑΤΕΞ”. Πρόκειται για επιχείρηση η οποία στο διάστημα 2015-23 οι εργαζόμενοι παρήγαγαν σημαντικό πλούτο με κύκλους εργασίας 9ετίας πάνω από 220 εκατ. ευρώ και κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων που ξεπερνάνε τα 6 εκατ. ευρώ. Με αυτά τα χρήματα η εργοδοσία καλύπτει τόσα χρόνια τα λειτουργικά έξοδα, αγοράζει νέα μηχανήματα, κάνει αποσβέσεις, αποπληρώνει δάνεια και άλλες υποχρεώσεις. Και ενώ οι εργαζόμενοι τόσα χρόνια διασφαλίζουν με την εργασία τους τη λειτουργία της επιχείρησης, η εργοδοσία σήμερα είναι γνωστό ότι επιλέγει να ακυρώνει πελάτες, να αρνείται παραγγελίες και να αφήνει εκτός λειτουργίας ολοκαίνουργια μηχανήματα που αγόρασε με τα κέρδη που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι. Επιβεβαιώνεται ότι από τη μία οι εργαζόμενοι με την εργασία τους κρατάνε ανοιχτά τα εργοστάσια και από την άλλη το κυνήγι του κέρδους και η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων της ΕΕ τις οδηγούν στην απαξίωση και το κλείσιμο.

Είναι συχνό φαινόμενο στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας τις τελευταίες δεκαετίες, μια σειρά επιχειρηματίες που έκαναν περιουσίες με τον κόπο και τη δουλειά των εργαζόμενων, μάζεψαν κέρδη, συγκέντρωσαν κεφάλαια και όταν αργότερα μυρίστηκαν χώρες με πιο φθηνό εργατικό δυναμικό ή άλλους κλάδους με μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους, είτε μάζεψαν τις μηχανές και έφυγαν, είτε έκλεισαν τα εργοστάσια πετώντας χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία. Η ιστορία είναι γνωστή από την εποχή του Λαναρά μέχρι πρόσφατα την επιχείρηση “ΗΛΙΟΣ” στη Θεσσαλονίκη και τα νηματουργεία “ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ” στη Νάουσα. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κεφάλαια που συγκεντρώθηκαν από τη λειτουργία αυτών των εργοστασίων, κατευθύνθηκαν και στις 3 περιπτώσεις στην αγορά ακινήτων και επενδύονται στον κερδοφόρο κλάδο των Real Εstate.

Παρά το άνοιξε-κλείσε των εργοστασίων, ανάλογα με τα κέρδη και τις ορέξεις των διαφόρων επενδυτών, σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες με το έμπειρο και καταρτισμένο εργατικό δυναμικό, με τις ποιοτικές πρώτες ύλες και το επίπεδο της επιστήμης, που θα μπορούσαν να καθορίσουν την παραγωγή με βάση όχι τα κέρδη των λίγων, αλλά τις ανάγκες του λαού. Για να γίνει αυτό πράξη πρέπει να φύγουν από τη μέση οι καπιταλιστές και τα εργοστάσια να περάσουν στα χέρια των πραγματικών παραγωγών, της εργατικής τάξης, να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία. Να λειτουργούν κάτω από ένα πανεθνικό, επιστημονικό σχέδιο με κριτήριο τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και τα σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων. Μόνο έτσι τα εργοστάσια που σήμερα ρημάζουν θα μπορούσαν να ξαναπάρουν μπρος, αυτή τη φορά όμως για να υπηρετούν την ίδια την κοινωνία, το λαό της χώρας μας και όχι τα αχόρταγα κέρδη των καπιταλιστών. Σε αυτήν την υπόθεση το ΚΚΕ αφιερώνει όλες του τις δυνάμεις.

Απέναντι σε αυτή την ΕΕ υπάρχει η Ευρώπη των εργαζομένων που σηκώνουν το ανάστημά τους και αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους! Στις ευρωεκλογές ο κάθε εργαζόμενος που βλέπει από τη μια τα κέρδη των καπιταλιστών σταθερά να αυξάνουν και τον μισθό του να τελειώνει πριν βγει ο μήνας, πρέπει να στείλει πανευρωπαϊκό μήνυμα με ισχυρό ΚΚΕ. Η οργή και δυσαρέσκεια για την ΕΕ των μονοπωλίων να γίνει ορμή για νέους αγώνες σε Ελλάδα και Ευρώπη».

Στο θέμα αναφέρεται και η Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ Κιλκίς να σημειώνει πως «μετά την αναστολή λειτουργίας του εργοστασίου SONOCO, το κλείσιμο της οποίας άφησε εκατοντάδες εργαζόμενους στο δρόμο, άλλο ένα ιστορικό εργοστάσιο στο νομό μας, που λειτουργεί από το 1988 στον Παντελεήμωνα, οδεύει για κλείσιμο και για τους αρμόδιους, ξημέρωσε ακόμη μία Κυριακή.

Πιο συγκεκριμένα, προς την ίδια κατεύθυνση βαδίζει και η ΦΙΕΡΑΤΕΞ, που από τον φετινό Ιανουάριο για ένα δεκαπενθήμερο η διοίκηση έθεσε σε διαθεσιμότητα τους εργαζόμενους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Και αφού ξεκίνησε τη λειτουργία της και κανένας από τους αρμόδιους δεν ασχολήθηκε σοβαρά, για την επίλυση των προβλημάτων, ώστε να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας των υπαλλήλων, επανέρχεται (η ΦΙΕΡΑΤΕΞ) και με νεα ανακοίνωση δηλώνει ότι, η πρόθεσης της εταιρείας είναι να θέσει τους εργαζομένους της -εκτός από το προσωπικό στα γραφεία- σε διαθεσιμότητα για σχεδόν έναν μήνα, από τις 5 Ιουνίου μέχρι τις 30 Ιουνίου.

Η κίνηση αυτή ερμηνεύεται από τους εργαζομένους ως απειλή για τον άμεσο βιοπορισμό τους και ως σχέδιο για εξαναγκασμό σε οικειοθελείς αποχωρήσεις».