Νερό: Μπορεί να θεωρείται ως το αγαθό που πρέπει να έχει πρόσβαση άμεσα ο κάθε πολίτης, ωστόσο ο «πόλεμο του νερού» στην Αθήνα, μόλις ξεκίνησε!
Προχωρά η ωρίμανση του έργου-ΣΔΙΤ για το εξωτερικό υδροδοτικό σύστημα της Αττικής. Το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών προχώρησε στην πρόσληψη Τεχνικού και Χρηματοοικονομικού Συμβούλου που θα βοηθήσουν στην προετοιμασία και διεξαγωγή του διαγωνισμού.
Στην πρώτη περίπτωση ως Τεχνικός Σύμβουλος επιλέχθηκε η ΕΜΒΗΣ Α.Ε. με ποσοστό προσφοράς 2,80% (μεταξύ τριών υποψηφίων) και Χρηματοοικονομικός Σύμβουλος αναδείχθηκε η KANTOR ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ με ποσοστό 2,30% (μεταξύ δύο υποψηφίων).
Σύμφωνα με πληροφορίες στόχος είναι να προκηρυχθεί ο διαγωνισμός στις αρχές του καλοκαιριού και μέχρι το τέλος του 2022 να ανακηρυχθεί ο ανάδοχος. Το έργο έχει εγκριθεί από τις αρχές του έτους από τη Διυπουργική Επιτροπή.
Με βάση την εμπειρία εφόσον τηρηθούν οι παραπάνω χρόνοι, η ΣΔΙΤ θα μπορούσε να συμβασιοποιηθεί το 2023. Στο υπουργείο ΥΠΟΜΕ πιστεύουν ότι με το συγκεκριμένο τρόπο θα λυθεί μια και καλή το πρόβλημα της διαχείρισης και συντήρησης των υποδομών ύδρευσης.
Το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα της Αττικής περιλαμβάνει τα φράγματα και του ταμιευτήρες Ευήνου, Μόρνου, Μαραθώνα, τη λίμνη Υλίκης, τις γεωτρήσεις Πάρνηθας και Βοιωτικού κάμπου, τα υδραγωγεία, τα δίκτυα μεταφοράς μήκους 400 χιλιομέτρων και τα αντλιοστάσια, που αποτελούν την κύρια υποδομή για την υδροδότηση του λεκανοπεδίου της Αθήνας.
Νερό: Πόσο θα κοστίσει το έργο
Το κόστος του έργου εκτιμάται σε ποσό με ΦΠΑ 291,22 εκατ. ευρώ (ποσό χωρίς ΦΠΑ 234,86 εκατ. ευρώ). Η αποπληρωμή του έργου θα γίνει με πληρωμές διαθεσιμότητας.
Το νέο αυτό ΣΔΙΤ περιλαμβάνει το σύνολο των παρεχόμενων Υπηρεσιών που αφορούν στη Λειτουργία, Συντήρηση, Επισκευή, Αποκατάσταση των Παγίων που ανήκουν στην Εταιρεία Παγίων Ε.ΥΔ.Α.Π. αποσκοπώντας:
- στη διασφάλιση της καλής λειτουργικής κατάστασης του Ε.Υ.Σ. μείζονος περιοχής Πρωτευούσης και της δια αυτής απρόσκοπτης ύδρευσης της Περιοχής, αλλά και όμορων του δικτύου παροχών,
- στην πρόληψη αλλά και γρήγορη αποκατάσταση βλαβών και προβλημάτων που μπορούν να επηρεάσουν τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά του παρεχόμενου ύδατος,
- στον εκσυγχρονισμό των συστημάτων παρακολούθησης της καλής λειτουργίας του Ε.Υ.Σ.,
- στον εξορθολογισμό του κόστους και την βέλτιστη οικονομική απόδοση της λειτουργίας του Ε.Υ.Σ.,
- στην ορθή διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Το κόστος που αποτιμάται τα τελευταία χρόνια για τη συνήθη λειτουργία και συντήρηση του ΕΥΣ ανέρχεται σε περίπου 26,5 εκατ. ευρώ/έτος (συμπεριλαμβανομένων ενεργειακών δαπανών μεσοσταθμικά της τάξεως των 3,5 εκατ. ευρώ/έτος). Επισημαίνεται ότι στο κόστος αυτό δεν περιλαμβάνονται οι αναγκαίες επενδύσεις βαριάς συντήρησης.
Νερό: Ποια είναι τα οφέλη
Με την υλοποίηση του εν λόγω έργου μέσω σύναψης στρατηγικής συμμαχίας με ιδιώτη, ΣΔΙΤ, επιτυγχάνεται η αποδοτική, ασφαλής και βελτιστοποιημένη λειτουργία και συντήρηση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος για περίοδο 20 ετών με συνολικό κόστος (τιμές βάσης) 419,5 εκατ. ευρώ, ( δεν περιλαμβάνονται ενεργειακές δαπάνες σε περιπτώσεις Έκτακτης Λειτουργίας της τάξεως των 2,5 εκατ. ευρώ/έτος κατ’ αναλογία με το προτεινόμενο κόστος της συμπράξεως) εκ των οποίων τα 139,5 εκατ. ευρώ αφορούν σε επενδύσεις βαριάς συντήρησης σε βασικές υποδομές.
Σε αντίθεση, η υιοθέτηση για τα επόμενα 20 έτη της μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενης πρακτικής θα οδηγούσε σε ένα κόστος της τάξεως των 480 εκατ. ευρώ μη συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων επενδύσεων βαριάς συντήρησης σε βασικές υποδομές.
Νερό: Δηλητήριο στο ποτήρι μας!
Μεγάλη απειλή για τη δημόσια υγεία στη χώρα μας κρύβεται στο ποτήρι μας καθώς οι ποσότητες των νιτρικών που περιέχονται στο πόσιμο νερό αγγίζουν επικίνδυνα επίπεδα.
Στην πλέον πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα νιτρικά, που δημοσιεύθηκε στις 4 Μαΐου του 2018, αναφέρεται πως «περίσσεια νιτρικών σε πόσιμα ύδατα μπορεί να έχει επιπτώσεις στην υγεία, συγκεκριμένα την πρόκληση μεθαιμοσφαιριναιμίας, που εμποδίζει την κανονική μεταφορά οξυγόνου από το αίμα στους ιστούς, με αποτέλεσμα να προκαλεί κυάνωση και, σε υψηλότερες συγκεντρώσεις, ασφυξία που μπορεί να αποδειχθεί θανάσιμη για τα βρέφη».
Τα στοιχεία που προκύπτουν για το πόσιμο νερό σε μια σειρά από περιοχές της Ελλάδας μόνο καλά δεν είναι. Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχετεύσεων (ΕΔΕΥΑ), αλλά και τις κατά τόπους ΔΕΥΑ, τα οποία είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο, σε τουλάχιστον τρεις περιοχές της χώρας υπάρχει υπέρβαση του ορίου των 50 mg/L, σύμφωνα με δημοσίευμα της Realnews.
Σε μέτρηση που έγινε στην περιοχή Μιδέα του Ναυπλίου, μόλις στις 18/2/2021, η ποσότητα που βρέθηκε ήταν 137 mg/L, σχεδόν τριπλάσια της επιτρεπόμενης. Στην κοντινή Ερμιόνη, σε μέτρηση του 2019, εντοπίστηκαν 65 mg/L, ενώ πρόβλημα φαίνεται να υπάρχει και στο Άργος, καθώς τον Ιούνιο του 2020 στην περιοχή Κουτσοπόδι τα νιτρικά μετρήθηκαν στα 88 mg/L.
Υπέρβαση του ορίου των 10 mg/L εντοπίζεται και σε συνολικά 24 περιοχές ακόμα, οι οποίες βρίσκονται κυριολεκτικά σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας.
Σε μετρήσεις του 2019 και του 2020, σε πόλεις και οικισμούς, έχουν βρεθεί τα εξής επίπεδα νιτρικών:
- Πυλαία-Χορτιάτης (Ασβεστοχώρι) 29,1 mg/L
- Θέρμη 19,94 mg/L
- Πάτρα (κέντρο πόλης) 14 mg/L
- Κομοτηνή 21,1 mg/L
- Θήβα 21,1 mg/L
- Θάσος 23,9 mg/L
- Εδεσσα 12,9 mg/L
- Δράμα 14,4 mg/L
- Αλμωπία (Κοιμητήρια) 18,06 mg/L
- Αλεξανδρούπολη 14 mg/L
- Αίγιο 40,8 mg/L
- Καβάλα (Φίλιπποι) 46 mg/L
- Κιλκίς (Λεβεντοχώρι) 35,1 mg/L
- Σέρρες 24,1 mg/L (28/1/2020)
- Πάρος (Κακάπετρα) 19 mg/L
- Λάρισα (Γιαννούλη) 14 mg/L
- Χαλκίδα (Αγιος Νικόλαος) 36,5 mg/L
- Αγιος Νικόλαος Κρήτης (Βρύσες) 15,9 mg/L
- Ηράκλειο (Κάτω Φορτέτσα) 28,3 mg/L
- Λαμία (Αφανός) 14,6 mg/L
- Πλατανιάς (Βουκολιές) 19,1 mg/L
- Aγρίνιο (Παράβολα) 12 mg/L
- Τρίκαλα 12,6 mg/L
- Γιαννιτσά 11,4 mg/L
Στις Βρυξέλλες υποστηρίζουν ότι υπήρξαν μεμονωμένες προσπάθειες για τον περιορισμό των επικίνδυνων συστατικών στο νερό, αλλά ουδέποτε παρουσιάστηκε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος, παρά τις συνεχείς καταγγελίες.
Από τις αρχές του 2000 είχε προταθεί η δημιουργία ενός ενιαίου προγράμματος για την προώθηση των απαραίτητων επενδύσεων, με την Κομισιόν να συζητάει το ενδεχόμενο χρηματοδότησης (περί τα 100 εκατ. ευρώ), αν και τα διαρθρωτικά ταμεία δεν συμβάλλουν σε έργα ύδρευσης.
Τα προβλήματα ποιότητας νερού συνδέονται με βαθιές γεωτρήσεις σε μεταλλεύματα, ενώ οι κοινοτικές οδηγίες είναι εξαιρετικά αυστηρές όσον αφορά την περιεκτικότητα σε στοιχεία όπως το μαγγάνιο και το αρσενικό.
Προ πενταετίας έγιναν ακόμα αυστηρότερες, με αποτέλεσμα το πόσιμο νερό στους περίπου 20 δήμους να βρίσκεται για πολλά χρόνια εκτός των κοινοτικών προδιαγραφών.
Νερό: Κίνδυνος και από τα εμφιαλωμένα
Οι κίνδυνοι του εμφιαλωμένου νερού δεν είναι μόνο η μείωση του οικογενειακού μας προϋπολογισμού, καθώς αυτά τα μπουκάλια μιας χρήσης που βρίσκονται στα σούπερ μάρκετ, τα βενζινάδικα και τα γυμναστήρια είναι ένα τοξικό κοκτέιλ και μάλιστα πληρώνουμε περισσότερο για ένα προϊόν μιας χρήσης που περιέχει επιβλαβείς ενώσεις.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα στη Γερμανία ένα μόνο μπουκάλι νερό περιείχε περίπου 25.000 χημικά στοιχεία. Συνεπώς, είναι ώρα να διερευνήσουμε πόσο ακριβό και ανθυγιεινό είναι το εμφιαλωμένο νερό, μαζί με κάποιες πολύ βλαβερές παρενέργειες της βιομηχανίας εμφιαλωμένου νερού.
Σύμφωνα με μελέτες, 93% των δειγμάτων εμφιαλωμένου νερού είναι μολυσμένα με σωματίδια πλαστικού, σε έναν μέσο όρο 10 συνολικά πλαστικά σωματίδια και πλαστικές ίνες ανά λίτρο, διπλάσιο των αντίστοιχων που βρίσκονται στο νερό της βρύσης.
Επίσης, μικρή ποσότητα των πλαστικών φιαλών ήταν θετική σε βιομηχανικά λιπαντικά, ωστόσο οι ερευνητές αναφέρουν ότι μερικά από τα μικροσκοπικά πλαστικά σωματίδια που βρέθηκαν στο νερό προέρχονται από την ίδια τη συσκευασία … ίσως τα καπάκια επειδή βρέθηκαν πλαστικά κομμάτια πολυπροπυλενίου σε πολλές συσκευασίες.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο ζήτημα είναι η μόλυνση από πλαστικά μιας χρήσης, η οποία είναι ευρέως διαδεδομένη και ανεξέλεγκτη και είναι πλέον απαραίτητο να διακόψουμε αυτόν τον εθισμό στο πλαστικό.
Σαφώς υπάρχουν και περιπτώσεις όπου το εμφιαλωμένο νερό είναι σημαντικό για την επιβίωση ορισμένων ανθρώπων, όπως σε περιοχές με μολυσμένο πόσιμο νερό. Ωστόσο, οι περισσότεροι πίνουν εμφιαλωμένο νερό το κάνουν για λόγους ευκολίας και όχι αναγκαιότητας.