Κορονοϊός: Μπροστά σε μια νέα, πολύ επικίνδυνη παρενέργεια που προκαλεί ο κορονοϊός βρίσκονται οι επιστήμονες, με το μόνο θετικό να είναι το γεγονός πως είναι περιορισμένο το εύρος της.
Συγκεκριμένα, ο Δρ. James Melville, από το Κέντρο Επιστήμης Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας στη Σχολή Οδοντιατρικής του Χιούστον (UTHealth) δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι υπάρχουν εννέα τεκμηριωμένα περιστατικά μακρογλωσσίας σε ασθενείς με COVID-19 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτό είναι ένα μικρό ποσοστό των 33 εκατομμυρίων περιστατικών COVID που καταγράφηκαν στις ΗΠΑ από την αρχή της πανδημίας.
Οι ασθενείς αυτοί ανέπτυξαν πάρα πολύ πρησμένες γλώσσες, σε σημείο που η γλώσσα τους να κρέμεται έξω από το στόμα τους και να μην μπορούν να αναπνεύσουν από το στόμα, αλλά ούτε να φάνε, να πιούν νερό και βέβαια ούτε να μιλήσουν.
Η κατάσταση αυτή είναι γνωστή ως μακρογλωσσία.
Και οι εννέα ασθενείς είχαν νοσηλευθεί σε νοσοκομείο εκ των οποίων δύο είχαν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ οι άλλοι επτά νοσηλεύτηκαν με COVID πριν αναπτύξουν την μακρογλωσσία.
Ο Melville ο οποίος έχει πραγματοποιήσει αρκετές επεμβάσεις για τη θεραπεία ασθενών με μακρογλωσσία βοηθώντας τους να επανακτήσουν τη χρήση της γλώσσας τους, είπε ότι «η κατάσταση αυτή καθιστά αδύνατο για τους ασθενείς να τρώνε κανονικά και να μιλούν».
Ένας από τους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία από τον Melville ήταν ο Anthony Jones, από τη Lake City της Φλόριντα.
Ο Τζόουνς επιβίωσε από την COVID-19 μετά από ένα μήνα νοσηλείας στο νοσοκομείο, αλλά η γλώσσα του παρέμεινε πρησμένη.
«Ο γιατρός του είπε ότι μπορούσε να κάνει χειρουργική επέμβαση, αλλά δεν μπορούσε να εγγυηθεί ότι ο Άντονι θα φάει ποτέ ή θα μιλήσει ξανά», δήλωσε η μητέρα του, Mary Ann Jones, στην UTHealth News.
Ένας γιατρός είπε στην οικογένεια ότι η κατάσταση ονομάζεται μακρογλωσσία και η Mary Ann Jones άρχισε να ψάχνει στο διαδίκτυο για περισσότερες πληροφορίες. Βρήκε μια μελέτη που δημοσίευσε ο Melville και ήρθε σε επαφή με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να τους βοηθήσει.
Ο Melville είπε στο UTHealth News ότι η μακρογλωσσία του Jones χαρακτηρίστηκε τεράστια.
«Είναι ψυχολογικά καταθλιπτικό επειδή θεωρείται περίεργο. Οι ασθενείς πρέπει να τρώνε με σωληνάκι και έχουν μόνιμη τραχειοστομία ενώ υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης. Η γλώσσα στεγνώνει εντελώς, οπότε πρέπει να την τυλίξεις για να διατηρηθεί η υγρασία, ώστε να μην ραγίσει και αρχίσει να αιμορραγεί», είπε.
Ο Melville χειρούργησε με επιτυχία τον Jones και μέσα σε μια εβδομάδα, ο ασθενής μπόρεσε να μιλήσει και άρχισε σιγά σιγά να καταπίνει ξανά υγρά και μαλακά στερεά.
Η χειρουργική επέμβαση διάρκειας 45 λεπτών, “επιτρέπει πλήρη αίσθηση, πλήρη λειτουργική ομιλία και σχεδόν 100% γεύση. Η γλώσσα είναι κατά 95% μυς, έτσι θεραπεύεται γρήγορα”, πρόσθεσε ο Melville.
Ο γιατρός δήλωσε ότι θα ξεκινήσει έρευνα για να διαπιστώσει αν οι ασθενείς με COVID-19 που ανέπτυξαν μακρογλωσσία έχουν κάποια κοινά γενετικά χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να διαφωτίσουν την κατάσταση – και ενδεχομένως να την αποτρέψουν.
Κορονοϊός: Τι είναι η μακρογλωσσία
Μια δυσανάλογα μεγάλη ή ασυνήθιστα ευρεία γλώσσα – η μακρογλωσσία, κατά κανόνα, εμφανίζεται στα παιδιά και θεωρείται αρκετά σπάνια ανωμαλία.
Η μακρογλωσσία σημαίνει συνήθως παρατεταμένη ανώδυνη διεύρυνση της γλώσσας.
Σύμφωνα με το ICD-10, ταξινομείται ως μια συγγενής δυσπλασία του πεπτικού συστήματος με τον κωδικό – Q38.2, αν και η γλώσσα είναι επίσης ένα από τα αισθητήρια όργανα (αφού έχει γευστικά) και μέρος της αρθρωτικής συσκευής..
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η διεύρυνση της γλώσσας μπορεί να είναι όχι μόνο συγγενής, και σε τέτοιες περιπτώσεις η υπερτροφία της αποδίδεται σε ασθένειες της στοματικής κοιλότητας με τον κωδικό Κ14.8.
Οι γιατροί μπορούν να ονομάσουν αυτήν την παθολογία διαφορετικά με μια διαίρεση σε συγγενή (αληθινή ή πρωτογενής) και να αποκτήσει (δευτερογενή).
Σύμφωνα με κλινικές στατιστικές, η μακρογλωσσία στο σύνδρομο Beckwith-Wiedemann εμφανίζεται σε περίπου 95% των παιδιών με αυτή την παθολογία. Ο επιπολασμός του ίδιου του συνδρόμου εκτιμάται σε 1 περίπτωση ανά 14-15 χιλιάδες νεογέννητα. Και στο 47% των παιδιών με μακρογλωσσία, είναι αυτό το σύνδρομο που βασίζεται στην ανωμαλία.
Και γενικά, η συγγενής σύνδρομη μακρογλωσσία αντιπροσωπεύει το 24-28% όλων των περιπτώσεων και σχεδόν το ίδιο – για τον συγγενή υποθυρεοειδισμό.
Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, το 6% των ασθενών έχουν οικογενειακό ιστορικό μακρογλωσσίας.
Οι πιο συχνές αιτίες της μακρογλοίας στα νεογέννητα (νεογνική μακρογλωσσία) περιλαμβάνουν:
Σύνδρομο Beckwith-Wiedemann (ημιυπερπλασία) και σύνδρομο Down.
η κύρια μορφή αμυλοείδωσης ·
ανεπαρκής παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών – συγγενής πρωτογενής υποθυρεοειδισμός στα παιδιά , καθώς και κρητινισμός (αθηρεοτικός κρητιδισμός) – μια σπάνια μορφή συγγενούς ανεπάρκειας θυρεοειδικής ορμόνης και υπερτροφία υποθυρεοειδούς-μυϊκού (σύνδρομο Kocher-Debre-Semilien).
δυσπλασία των λεμφικών αγγείων της γλώσσας – λεμφαγγείωμα.
αιμαγγείωμα – ένας καλοήθης όγκος που σχηματίζεται από αιμοφόρα αγγεία (συχνά εμφανίζεται με συγγενές σύνδρομο Klippel-Trenone-Weber).
Η μακρογλωσσία σε ένα παιδί μπορεί να παρατηρηθεί με γενετικά καθορισμένες ασθένειες, κυρίως με βλεννοπολυσακχαρίτιδα τύπου Ι και τύπου II (σύνδρομο Hunter). κληρονομική γενικευμένη γλυκογένεση 2 – ασθένεια Pompe (με τη συσσώρευση γλυκογόνου στους ιστούς).
Η μακρογλωσσία στο πλαίσιο της μη φυσιολογικής ανάπτυξης των γνάθων και της σχισμής του ουρανίσκου παρατηρείται σε περισσότερο από το 10% των παιδιών με σύνδρομο Pierre Robin . Συχνά, μια σημαντικά διασταλμένη γλώσσα προεξέχει σε παιδιά με σύνδρομο Angelman (που σχετίζεται με την απώλεια ορισμένων γονιδίων στο χρωμόσωμα 15), καθώς και με κρανιοπροσωπική δυσόσταση – σύνδρομο Cruson .
Σε νεαρή ηλικία, η παρουσία ορμονικά ενεργού όγκου του πρόσθιου υπόφυσης οδηγεί σε υπερέκκριση της STH (αυξητική ορμόνη αυξητικής ορμόνης) και στην ανάπτυξη ακρομεγαλίας , μεταξύ των συμπτωμάτων των οποίων υπάρχει αύξηση στη μύτη, τα χείλη, τη γλώσσα, κ.λπ.
Στα γηρατειά, το μέγεθος της γλώσσας μπορεί να αυξηθεί με AL-αμυλοείδωση, δόντια συνδρόμου πρόπτωσης (edentulism).
Η αιτιολογία της μακρογλοίας σχετίζεται επίσης με ενδοκρινικές και μεταβολικές διαταραχές. μυξέδεμα ; Αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα του Hashimoto. νευροϊνωμάτωση ; που οδηγεί σε παραμυυλοείδωση (σύνδρομο Lubarsh-Pick) πολλαπλό μυέλωμα . κυστικό υγρόμα ή κύστη του θυρεοειδούς-γλωσσικού πόρου. ραβδομυοσάρκωμα .
Η μακρογλωσσία μπορεί επίσης να αναπτυχθεί ως παρενέργεια σε ασθενείς με λοίμωξη HIV που λαμβάνουν λοπιναβίρη και ριτοναβίρη.
Η μακρογλωσσία που παρατηρείται σε επίκτητες ασθένειες εμφανίζεται συνήθως λόγω χρόνιων μολυσματικών ή φλεγμονωδών ασθενειών, κακοήθων νεοπλασμάτων, ενδοκρινικών διαταραχών και μεταβολικών διαταραχών. Αυτά περιλαμβάνουν υποθυρεοειδισμό, αμυλοείδωση, ακρομεγαλία, κρητινισμό, σακχαρώδη διαβήτη και φλεγμονώδεις καταστάσεις όπως σύφιλη, φυματίωση, γλωσσίτιδα, καλοήθεις και κακοήθεις όγκους όπως λέμφωμα, νευροϊνωμάτωση, αλλεργικές αντιδράσεις, ακτινοβολία, χειρουργική επέμβαση, πολυμυοσίτιδα, λοιμώξεις κεφαλής και λαιμού, τραύμα, αιμορραγία, λεμφαγγείωμα, αιμαγγείωμα, λιπόμα, φλεβική συμφόρηση κ.λπ.
Κορονοϊός: Αυτά είναι τα συμπτώματα της Covid19
Αν και σήμερα ο κορονοϊός έχει προκαλέσει πανδημία τρομακτικής έκτασης και έντασης σε ολόκληρο σχεδόν τον πλανήτη, λίγοι είναι εκείνοι που γνώριζαν ότι οι κορονοϊοί προϋπήρχαν εδώ και πολλά χρόνια στον κόσμο, και μάλιστα όχι μόνο μεταξύ ανθρώπων.
Υπάρχουν στελέχη που ανήκουν στην κατηγορία των κορονοϊών, τα οποία πλήττουν ομάδες του ζωικού βασιλείου.
Ο κορονοϊός, λοιπόν, ανήκει σε μια κατηγορία ιών, που μπορεί να προκαλέσει ασθένειες όπως το κοινό κρυολόγημα, το Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας και το Αναπνευστικό Σύνδρομο της Μέσης Ανατολής.
Το 2019, εντοπίστηκε νέο στέλεχος της κατηγορίας αυτής, το οποίο προκάλεσε το ξέσπασμα μιας νέας ασθένειας στην πόλη Wuhan της Κίνας. Σήμερα ο ιός αυτός είναι πλέον γνωστός, ως η αιτία της πανδημίας COVID-19 και η επίσημη ονομασία του είναι SARS-CoV-2 (Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2).
Είναι απαραίτητο πλέον, να γνωρίζουμε όλοι τα συμπτώματα του κορονοϊού, ώστε να μπορέσουμε να δράσουμε άμεσα, σε περίπτωση που νοσήσουμε. Τα συμπτώματα εμφανίζονται από 2 εώς 14 ημέρες μετά την έκθεση στον ιό και μπορεί να παρατηρηθούν μεμονωμένα, κατά ομάδες ή και καθόλου (δυστυχώς, δεν γνωρίζουμε ακόμα σε τι βαθμό μεταδίδεται ο ιός από τα ασυμπτωματικά περιστατικά). Μερικά από τα συχνότερα είναι:
- Ο πυρετός
- Ο βήχας
- Η κόπωση
- Η απώλεια γεύσης και όσφρησης
Λιγότερο συχνά οι ασθενείς εμφανίζουν:
- Δυσκολία στην αναπνοή
- Πόνους στους μύες
- Ρίγος
- Ξηρολαιμία
- Συνάχι
- Πονοκέφαλο
- Πόνο στο στήθος
- Επιπεφυκίτιδα
Στην παραπάνω λίστα, προστίθενται κατά περίπτωση και άλλα, λιγότερο συχνά συμπτώματα, όπως εξανθήματα, διάρροια και εμετοί. Σε περίπτωση που βιώσετε ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα, ή έχετε έρθει σε επαφή με κάποιον που έχει μολυνθεί από τον COVID-19, καλέστε τον γιατρό σας ή τον ΕΟΔΥ (2105212054) για να σας καθοδηγήσουν. Μοιραστείτε μαζί τους το ιατρικό ιστορικό σας, αλλά και εάν έχετε πραγματοποιήσει κάποιο ταξίδι πρόσφατα.
Τα παιδιά έχουν παρόμοια συμπτώματα με τους ενήλικες, συνήθως σε πιο ήπια μορφή, ενώ οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας κινδυνεύουν να εμφανίσουν κάποια σοβαρότερη ασθένεια ή επιπλοκή, καθώς ο COVID-19 γίνεται επικινδυνότερος αναλογικά με την αύξηση της ηλικίας.
Σε υψηλότερο βαθμό κινδύνου βρίσκονται, επίσης, οι ασθενείς χρόνιων νοσημάτων. Μερικά από τα νοσήματα υψηλής επικινδυνότητας είναι:
- Οι σοβαρές καρδιακές παθήσεις
- Ο καρκίνος
- Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)
- Ο Διαβήτης Τύπου 2
- Η παχυσαρκία
- Η βεβαρημένη υγεία λόγω καπνίσματος
- Η Χρόνια Νεφρική Νόσος (ΧΝΝ)
- Η Δρεπανοκυτταρική Αναιμία
- Το βεβαρημένο Ανοσοποιητικό Σύστημα λόγω μεταμόσχευσης οργάνων
- Η εγκυμοσύνη
Άλλα νοσήματα που αυξάνουν τον κίνδυνο επιπλοκών και την πρόκληση σοβαρότερων ασθενειών λόγω COVID-19 είναι:
- Το άσθμα
- Οι παθήσεις στα νεφρά
- Οι χρόνιες παθήσεις στους πνεύμονες
- Οι παθήσεις στον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα
- Το βεβαρημένο Ανοσοποιητικό Σύστημα λόγω μεταμόσχευσης μυελού των οστών, λόγω HIV ή λήψης ορισμένων φαρμάκων
- Ο Διαβήτης Τύπου 1
- Η υψηλή Πίεση.