Νότης Σφακιανάκης: Αγωνία για τον τραγουδιστή – Δεν τον βρίσκει κανείς

Νότης Σφακιανάκης: Σκιά του εαυτού του ο τραγουδιστής. Δεν απαντά ούτε σε τηλεφωνήματα της οικογένειάς του. Η τελευταία του δημόσια εμφάνιση ήταν δυόμισι χρόνια πριν στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Όλες οι εξελίξεις στο xristika.gr.

Κάπου στο Λαγονήσι, σε μια μονοκατοικία αρκετά απομονωμένη, ιδανική για ανθρώπους που αποφεύγουν συνειδητά τη δημοσιότητα, ο Νότης Σφακιανάκης ζει μια ζωή που παραπέμπει σε μοναχό ή ασκητή.

Η εξαφάνιση του δημοφιλούς ερμηνευτή είναι, σύμφωνα με όσα ακούγονται σε συζητήσεις δικών του ανθρώπων, απόρροια μιας βαριάς ψυχολογικής κατάπτωσης ή κατάρρευσης.

Οποιο και από τα δύο «κ», με τα οποία αρχίζουν οι συγκεκριμένες λέξεις, να ισχύει, φαντάζει αδύνατο σε πολύ κόσμο το γεγονός ότι ο πάλαι ποτέ «πρίγκιπας της νύχτας» απέχει εντελώς από ό,τι χαρακτηρίζουμε «εγκόσμια».

Δικοί του άνθρωποι τον ψάχνουν χωρίς αποτέλεσμα, η δισκογραφική του τον αναζητεί μάταια, αλλάζει αριθμό στο κινητό του τηλέφωνο μόλις το εντοπίσει κάποιος γνωστός ή φίλος και εξακολουθεί να παραμένει άφαντος.

Μετά τον χωρισμό του με την Κίλι, ο οποίος για κάποιους ήταν αναμενόμενος από το 2020, όταν εντοπίστηκαν τα πρώτα σύννεφα στον γάμο τους και μια σταδιακή αλλαγή της συμπεριφοράς του, ο Νότης βυθίστηκε σε έναν δικό του κόσμο.

Οχι ότι δεν ήταν πάντα έτσι, απλά αυτήν τη φορά επέλεξε να αποστασιοποιηθεί πλήρως, κόβοντας ακόμη και ανθρώπους με τους οποίους διατηρούσε φιλίες δεκαετιών, που ήταν καθημερινά δίπλα του ακόμη και στα ρεπό του.

Στη νέα του ζωή κυριαρχεί η τωρινή του σύντροφος, με την οποία είναι αχώριστος από τη στιγμή που ξεκίνησε η σχέση τους, μια γυναίκα που χώρισε και αυτή από τον γάμο της.

Τη γνώρισε πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, σύμφωνα με πληροφορίες, και σε αυτήν λέγεται ότι βρήκε το μόνο στήριγμα που χρειαζόταν στα χρόνια της μοναξιάς που ήδη βίωνε ένας από τους πλέον επιτυχημένους τραγουδιστές της τελευταίας εικοσαετίας. Είναι μαζί του συνέχεια σε αυτή την ιδιότυπη αυτοεξορία που επέλεξε ο Νότης Σφακιανάκης αποφεύγοντας σχεδόν τους πάντες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, όμως, η ψυχολογική του κατάρρευση είναι τέτοια που εικάζεται ότι έχει αποστασιοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό ακόμη και από την οικογένειά του, ειδικά μετά τον χωρισμό του από τη Βρετανίδα πρώην σύζυγό του Κίλι.

Αυτή με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Απόλλωνα και την Αφροδίτη, αυτή με την οποία περπάταγε παράλληλα στη ζωή για 35 ολόκληρα χρόνια, μέχρι τη ρήξη του γάμου τους, απόρροια λένε πολλοί των πεπραγμένων του και των δηλώσεών του.

Ακόμη και η αδερφή του τον αναζητεί εις μάτην. Ωστόσο, κάθε φορά που κάποιος καταφέρνει να εντοπίσει τον αριθμό του κινητού του και τον καλέσει, ο Νότης δεν απαντά. Ακόμα και αν το κάνει, την επόμενη μέρα αλλάζει αριθμό, κάτι που γίνεται πολύ συχνά τα δύο τελευταία χρόνια που ο Νότης ζει εκούσια απομονωμένος, μακριά από το glam που τον περιτριγύριζε στα χρόνια της δόξας του. Αυτά που έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί εδώ και καιρό…

Νότης Σφακιανάκης: «Στα μονοπάτια του καημού…»

Για πολύ κόσμο το άστρο του Νότη στέκεται ακόμη ψηλά, παρότι έχει να εμφανιστεί σε πίστα σχεδόν τέσσερα χρόνια, απορρίπτοντας συνειδητά κάθε πρόταση που δέχεται.

Εδώ και πολύ καιρό ο ερμηνευτής δεν βγαίνει σχεδόν ποτέ από τη νέα του κατοικία στο Λαγονήσι, ούτε για μια βόλτα με κάποιο από τα γρήγορα αυτοκίνητά του, αφού είναι λάτρης της ταχύτητας.

Πρόσωπα που μέχρι πρότινος συγκαταλέγονταν στον πολύ στενό φιλικό και επαγγελματικό του κύκλο, τα οποία συζητάνε πολύ συχνά για τον τραγουδιστή, εικάζουν ότι ο Νότης βιώνει την πιο δύσκολη στιγμή της προσωπικής του διαδρομής.

Υποφέρει από διάφορες φοβίες και ανασφάλειες, δεν μπορεί να συναγελάζεται με κόσμο ακόμη και για μια χαλαρή έξοδο με φίλους για φαγητό σε κάποιο ταβερνάκι, ενώ εξακολουθεί να μην κοιμάται πάνω από τέσσερις ώρες.

Ατομα που τον γνωρίζουν πολύ καλά λένε ότι τα τελευταία δύο χρόνια οι στίχοι από ένα τραγούδι που έχει ερμηνεύσει μοναδικά ο Νότης, τα «Γενέθλια», ταιριάζουν πολύ με αυτά που βιώνει: «Ετσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα, δεν μερωτήσανε ζωή μα σε συνήθισα, σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα…».

Προσπαθεί μακριά απ’ όλους και όλα, κλεισμένος μέσα στο σπίτι στο Λαγονήσι, από το οποίο δεν βγαίνει σχεδόν ποτέ και για κανένα λόγο. Αν κάποια φορά βγει, θα μεταβεί στην εντυπωσιακή κατοικία που έχτισε στην Ανάβυσσο για λίγες ώρες ή λίγα 24ωρα, απομονωμένος σε ένα δικό του δωμάτιο.
Η επικοινωνία μαζί του έχει καταστεί αδύνατη, λένε μέχρι πρότινος δικοί του άνθρωποι, αφού ο ερμηνευτής δεν έχει διάθεση να μιλήσει ούτε και σε συγγενικά του πρόσωπα που θέλουν να μάθουν νέα του.

Η αδερφή του Πολυάννα, σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, του τηλεφωνεί μάταια εδώ και πολύ καιρό για να μάθει νέα του. Στενότατος συνεργάτης του, αυτός που ήταν «αυτοκόλλητος», έχει να επικοινωνήσει με τον Νότη πάνω από ενάμιση χρόνο, ενώ κάποια στιγμή πήρε απάντηση από τον τραγουδιστή με γραπτό μήνυμα, έναν μήνα μετά την κλήση που του είχε κάνει, το οποίο έγραφε: «Τώρα την είδα…». Την είδε αλλά δεν τον πήρε, όπως έκανε και με γιατρό με τον οποίο συνδέεται με φιλία χρόνων -ο Νότης απεχθάνεται τους γιατρούς και τα τσεκάπ- που τον έπεισε πρόπερσι να κάνει κάποιες γενικές εξετάσεις στο νοσοκομείο «Σωτηρία». Ο τραγουδιστής μετέβη εκεί κάτω από άκρα μυστικότητα, τις έκανε και έφυγε αμέσως. Οταν βγήκαν τα αποτελέσματα, όμως, μάταια ο γιατρός προσπάθησε να τον βρει για να του επισημάνει κάποια πράγματα… Ο Σφακιανάκης δεν απάντησε ποτέ στις κλήσεις του.

Νότης Σφακιανάκης: Ο φίλος που «έφυγε» και οι αρνήσεις

Στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου ο παιδικός φίλος και κουμπάρος του Νότη από την Κω, Πέτρος Καϊσερλής, φεύγει από τη ζωή και ο τραγουδιστής είναι από τους πρώτους που ενημερώνονται. Το θλιβερό νέο επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την ψυχολογική του κατάσταση, αλλά αποφασίζει να μεταβεί στο νησί που μεγάλωσε για να αποχαιρετήσει τον κολλητό του.

Τελικά δεν θα εμφανιστεί ποτέ στην εκκλησία για την κηδεία, επιλέγοντας να στείλει ένα στεφάνι, κίνηση που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, αφού όλοι περίμεναν να τον δουν να αποχαιρετά έναν άνθρωπο με τον οποίο είχε σχέση ζωής.

Σίγουρα δεν ήξεραν ή ίσως και να μην ήθελαν να πιστέψουν ότι ο Νότης έχει κλειστεί ερμητικά στον εαυτό του τα τελευταία δυόμισι χρόνια, επιλέγοντας μια βαθιά μοναχική διαδρομή.

Δείγμα κι αυτό, λένε γνώστες των γεγονότων, της ψυχολογικής κατάπτωσης ή κατάρρευσης ενός ιδιαίτερου ερμηνευτή με ξεχωριστό ηχόχρωμα, που επέλεξε όμως να κινηθεί πάντα κουβαλώντας ένα υπέρμετρο «εγώ», ειδικά από τη στιγμή που χρίστηκε σταρ.

Παρά την αποκαθήλωσή του, η οποία είχε αρχίσει λίγα χρόνια πριν, ειδικά όταν εμφανίστηκε ως υποστηρικτής της Χρυσής Αυγής, ο Νότης έχει ακόμη πάρα πολλούς φανατικούς οπαδούς. Πολύ γνωστός επιχειρηματίας που του έχει λατρεία σκέφτηκε να τον προσεγγίσει για κάποιες εμφανίσεις πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά όταν αυτό μαθεύτηκε σε έναν στενό κύκλο ερμηνευτών που θα εμφανίζονταν στον ίδιο χώρο, εισέπραξε αρνητικά σχόλια για την ιδέα του. Του είπαν ότι δεν έχουν κάτι προσωπικό με τον Νότη, αλλά δεν θα τραγουδούσαν σε έναν χώρο μαζί με τον «συνάδελφο» που αποθέωσε τους Χρυσαυγίτες ουκ ολίγες φορές στα κέντρα που εμφανιζόταν.

Ο επιχειρηματίας οπισθοχώρησε, αλλά λίγους μήνες μετά έτερος συνάδελφός του προσέγγισε τον Σφακιανάκη για να εμφανιστεί σε γνωστό κέντρο που στεγάζεται στην Πειραιώς. Ο Νότης το σκέφτηκε, αλλά απάντησε αρνητικά, αφού δεν είναι έτοιμος ψυχολογικά να επιστρέψει, όχι τώρα πάντως, σε νυχτερινό κέντρο.

Το ίδιο ισχύει και για τη δισκογραφία, αφού η προσπάθεια του παραγωγού του να εντοπίσει τον τραγουδιστή προκειμένου να συζητήσουν πότε θα ηχογραφήσει το τελευταίο CD της τριλογίας του που έχει μείνει στη μέση απέτυχε. Δεν τον βρήκε ποτέ.

«Αν θέλει ο Νότης να σε βρει για να μιλήσετε, θα σε βρει αυτός. Εσύ όσο και να τον ψάξεις, δεν θα τον βρεις», έλεγε προ ημερών άνθρωπος που έχει ζήσει όσο λίγοι τον αλλοτινό «πρίγκιπα της νύχτας». Αυτόν που, σύμφωνα με όσα ακούγονται, δεν θέλει να μιλάει με ανθρώπους εδώ και πολύ καιρό, αφού φέρεται να βιώνει μια κατάθλιψη, η οποία συνοδεύεται και από μια ψυχολογική κατάπτωση-κατάρρευση. Ακόμη και με τα παιδιά του, η επικοινωνία φέρεται να είναι πολύ αραιή σε ό,τι αφορά τον γιο του Απόλλωνα και σχεδόν ανύπαρκτη με την κόρη του Αφροδίτη.

Οι ψυχολογικές του μεταπτώσεις δυσκολεύουν ακόμη πιο πολύ τους ανθρώπους που τον αναζητούν για σοβαρές προσωπικές του υποθέσεις, όπως αυτός που προσπάθησε μάταια να τον εντοπίσει για σοβαρό οικονομικό του θέμα προκειμένου να το τακτοποιήσει. Ο Νότης δεν απάντησε ποτέ στις κλήσεις και τα μηνύματά του. Μόνο η σύντροφός του είναι συνέχεια δίπλα του, νύχτα-μέρα, σε αυτή την ιδιότυπη αυτοαπομόνωση που ξεκίνησε μετά τη σύλληψή του τον Νοέμβριο του 2020 και συνεχίζεται αδιάλειπτα. Οσο παράδοξο και αν ακούγεται, ο Νότης φέρεται να διακατέχεται από διάφορες φοβίες και ανασφάλειες, συμπεριλαμβανομένης και της αγοραφοβίας, ενώ αρνείται τη βοήθεια ψυχολόγου.

Αυτή η απόλυτα μοναχική στάση ζωής που έχει επιλέξει είναι που κάνει στενούς φίλους να αναρωτιούνται για την εξαφάνισή του. Είναι όλοι τους άνθρωποι που γνωρίζουν την απέχθεια του Νότη στους ψυχολόγους, την οποία είχε εκφράσει και δημόσια, όπως έχει εκφράσει και τόσα άλλα, θεωρώντας ότι πάντοτε είχε δίκιο. Φαίνεται ότι αυτές οι προσωπικές του εμμονές οδήγησαν σταδιακά τον εξαιρετικό τραγουδιστή αρχικά στην απομόνωση από τον χώρο όπου κάποτε μεσουρανούσε και μετέπειτα σε έναν ψυχολογικό κατήφορο.

Νότης Σφακιανάκης: Πότε άρχισε όλο αυτό;

Λίγο καιρό μετά το ατυχές τέλος της συνεργασίας του με την Πάολα στο «Γκάζι Live» και αρκετές ώρες πριν από την έναρξη της συναυλίας ενός ξένου συγκροτήματος στον ίδιο χώρο, μια εργαζόμενη στο event ανέβηκε να τσεκάρει το μπαρ στον εξώστη. Ο χώρος ήταν μισοφωτισμένος και η νεαρή κοπέλα, καθώς περπάταγε, ένιωσε μια παρουσία να βαδίζει πλάι της και όταν γύρισε, αντίκρισε τον Νότη Σφακιανάκη.

Ο τραγουδιστής χαμογελώντας της είπε τραγουδώντας: «Παράλληλα, περπατάμε παράλληλα, κι όλα είναι ακατάλληλα για να σμίξουμε πάλι…», πριν απομακρυνθεί από δίπλα της. Ηταν μια χαριτωμένη στιγμή σε μια περίοδο που ο Νότης έμενε σε ένα διαμέρισμα που είχε ετοιμάσει ειδικά γι’ αυτόν ο Ηλίας Μαροσούλης μέσα στο νυχτερινό κέντρο όπου εμφανιζόταν με την Πάολα.

Εμεινε εκεί και μετά τη διάλυση του σχήματος, πιθανότατα επειδή όδευε σταδιακά στην περίοδο της αυτοαπομόνωσης από την οποία αρνείται προς το παρόν να βγει. Και αν από τα πρώτα βήματα της καριέρας του, αυτός ο χαρακτήρας διέθετε το ειδικό βάρος ενός σταρ που γνώρισε την καθολική αποδοχή, φαίνεται ότι δεν μπόρεσε ποτέ να τιθασεύσει την ημιμάθεια του γυμνασιόπαιδου από την Κω.

Ενός παιδιού που παράτησε το σχολείο όταν έμεινε στην Α’ Γυμνασίου, αλλά έμαθε να χειρίζεται άριστα την ελληνική γλώσσα, δυστυχώς για να πει πάρα πολλές φορές λάθος πράγματα. Φίλος του που τον συνάντησε μόλις μία φορά τα τελευταία τρία χρόνια, τρόμαξε από την εικόνα ενός Νότη φανερά καταβεβλημένου που έχει επιλέξει την αυτοεξορία.

Νότης Σφακιανάκης: Πόσο θα κρατήσει;

Η απάντηση μόνο εύκολη δεν είναι για τον άνθρωπο που θα μπορούσε να είναι ακόμη στην κορυφή, αν δεν επέλεγε, εκτός από το να τραγουδάει, να υμνεί τη δικτατορία του Παπαδόπουλου ή να βυθιστεί σε μια θάλασσα άκρατου εγωισμού, άκρατου εθνικισμού και φανατικής ομοφοβίας από την οποία δεν βγήκε ποτέ.

Τον περασμένο Νοέμβριο θα πρέπει να γιόρτασε τα πιο μοναχικά γενέθλια των 63 χρόνων του, πιθανότατα χωρίς να έχει δίπλα του αγαπημένα πρόσωπα. Το τραγούδι που θα ταίριαζε για πολλούς στη συγκεκριμένη μέρα είναι μία από τις πιο μεγάλες του επιτυχίες και οι στίχοι του αντικατοπτρίζουν όλα όσα βιώνει: «Σώμα μου, απόψε πάλι νίκησες, και την καρδιά μου πάλι λύγισες, καυτό σκοτάδι μέσα μου η μοναξιά, σώμα μου καημένο δεν σε ορίζω πια…».

Νότης Σφακιανάκης: Η ζωή του όλη

Είναι ένα χειμωνιάτικο πρωί και η τελευταία μέρα του Νοέμβρη πριν από δύο χρόνια και έξι μήνες, όταν στα δικαστήρια της Ευελπίδων εμφανίζεται ο Νότης Σφακιανάκης προκειμένου να απολογηθεί στον εισαγγελέα.

Είχε συλληφθεί την προηγούμενη μέρα για παράνομη οπλοκατοχή και κατοχή ναρκωτικών ουσιών (δύο γραμμάρια κοκαΐνης) και αφού πήρε προθεσμία για να απολογηθεί αφέθηκε ελεύθερος. Οι τηλεοπτικές κάμερες και τα φλας «στοχεύουν» τον μασκοφορεμένο -λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας- ερμηνευτή σε αυτό που αποδείχθηκε εκ των υστέρων η τελευταία του δημόσια εμφάνιση. Μετά από εκείνο το μουντό χειμωνιάτικο πρωινό, ο αλλοτινός πρίγκιπας της νύχτας εξαφανίστηκε κυριολεκτικά, βάζοντας την υπογραφή του στο μεγαλύτερο cancel της ελληνικής δισκογραφίας.

Πριν από 32 χρόνια την είχε βάλει φαρδιά πλατιά στην αρχή ενός success story, από αυτά που δύσκολα επαναλαμβάνονται, όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος του δίσκος. Ηταν Ιούνιος του 1991, μια συνηθισμένη καθημερινή για τα στελέχη της Sony Music που, εκτός από τα meetings, συναντούσαν και δημοσιογράφους από εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ελάχιστοι από αυτούς που μπαίνουν εκείνη την ώρα στο κτίριο παρατηρούν ένα ταλαιπωρημένο WV «σκαραβαίο» που σταματάει λίγο πιο κάτω από την είσοδο.

Από μέσα βγαίνει ένας νεαρός που φοράει τζιν παντελόνι, λευκό Τ-shirt και καουμπόικες μπότες, με μουστάκι, φαβορίτες και πυκνό μαύρο μαλλί, ο οποίος εισέρχεται στο κτίριο. Οι δημοσιογράφοι που τον βλέπουν λίγο αργότερα μαθαίνουν ότι είναι ένας νέος καλλιτέχνης της εταιρείας, του οποίου το παρθενικό άλμπουμ «Πρώτη φορά» μόλις έχει κυκλοφορήσει.

Λέγεται Νότης Σφακιανάκης, κάθεται σε μια πολυθρόνα και δείχνει να μην ενδιαφέρεται για την κινητικότητα που επικρατεί λίγα μέτρα πιο μακριά. Ενας από την ομήγυρη των δημοσιογράφων λέει στον Θάνο Καραγρηγόρη και τον Νεκτάριο Κόκκινο -αμφότεροι στελέχη τότε της Sony Music-που ήθελαν να «σπρώξουν» τον Νότη: «Καλά, πού τον πάτε αυτόν; Τον βλέπετε πώς είναι; Δεν θα κάνει τίποτα».

Από εκείνη τη ζεστή καλοκαιρινή μέρα πέρασαν 32 ολόκληρα χρόνια, ο Νότης ηχογράφησε πάνω από 20 δίσκους και πραγματοποίησε εκατοντάδες εμφανίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό μπροστά σε εκστασιασμένα ακροατήρια. Εχτισε τον προσωπικό του μύθο αρνούμενος να αλλάξει ρότα από τα πρώτα κιόλας χρόνια μιας διαδρομής που τα είχε όλα, ενίοτε, στον υπερθετικό βαθμό.

Μόνο που την τελευταία δεκαετία κατάφερε και κάτι άλλο. Να είναι ένας ερμηνευτής που ξέφυγε -για τους άλλους- από αυτό που ήταν, ένας πολύ καλός τραγουδιστής που μπορούσε να κρατήσει μόνος του μέχρι πρότινος ένα νυχτερινό κέντρο. Τα όσα έχει πει για την Ακρόπολη που κατασκευάστηκε από εξωγήινους που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, οι ύμνοι για τους «πατριώτες» της Χρυσής Αυγής, οι απόψεις για τους συναδέλφους του και τους ομοφυλόφιλους τον έχρισαν τιμητή των πάντων.

Ακουσε πολλά, κατηγόρησε ουκ ολίγες φορές τους δημοσιογράφους ότι δεν αποδίδουν σωστά τα λεγόμενά του, αλλά τελικά φαίνεται ότι παραμένει ένας άνθρωπος που δεν θα παραδεχθεί ποτέ ότι έχει κάνει λάθος. Και αν αυτό δεν είναι επικίνδυνο, είναι τουλάχιστον δείγμα ενός απόλυτου χαρακτήρα, που άρχισε να σμιλεύεται πριν από 64 χρόνια στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου ο κατά κόσμον Παναγιώτης Σφακιανάκης άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια του.

Νότης Σφακιανάκης: «Θέλω να ζήσω τώρα αλλιώς…»

Οταν η μητέρα του Νότη Σφακιανάκη, Μαίρη, διαπιστώνει ότι είναι για τρίτη φορά έγκυος, την πιάνει απελπισία. Εχει ήδη δύο παιδιά, τον Γιώργο και την Πολυάννα, και με το ζόρι αυτή και ο άντρας της Κωνσταντίνος καταφέρνουν να τα φέρνουν βόλτα τη δεκαετία του ’50 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Μετά από μια συζήτηση αποφασίζουν να διακόψουν την κύηση, αλλά η μοίρα έχει άλλη άποψη για το βρέφος που δεν έχει κλείσει ούτε τρεις μήνες στην κοιλιά της μάνας του.

Της οποίας ο ηλικιωμένος πατέρας, την ώρα που διάβαζε την εφημερίδα του, αισθάνθηκε δίπλα του μια παρουσία. Νόμιζε πως ήταν η γυναίκα του, αλλά βλέπει δίπλα του μία άγνωστη μαυροφορεμένη γυναίκα: «Η κόρη σου είναι έγκυος. Το παιδί που έχει μέσα της είναι αγόρι, δεν θα επιτρέψεις να πάθει τίποτα, θα το βαφτίσεις εσύ και θα το ονομάσεις Παναγιώτη».

Η γυναίκα χάνεται και ο πατέρας της Μαίρης μετά το όραμα φωνάζει τη σύζυγό του Καλλιρρόη, η οποία παραδέχεται ότι η κόρη τους είναι έγκυος. Η παρέμβασή του θα αποδειχτεί καταλυτική για την ύπαρξη του Νότη σε αυτό τον κόσμο. Θα γεννηθεί Σάββατο μεσημέρι στις 2 Νοεμβρίου του 1959 και, όπως θυμήθηκε χρόνια αργότερα η μητέρα του, από πολύ μικρός ξεσήκωνε τη γειτονιά τραγουδώντας, ακόμη και όταν έκανε βόλτα με το ποδήλατο.

Δεν θα προλάβει, όμως, να ζήσει την αποκαλούμενη «οικογενειακή ευτυχία», αφού οι γονείς του χωρίζουν όταν αυτός είναι ακόμη πολύ μικρός. Βασική αιτία το ότι μαζί με την οικογένεια διέμεναν ο παππούς και η γιαγιά του, με τον πρώτο να επεμβαίνει σε όλα όσα αφορούσαν τη φαμίλια.

Ο μικρός μαζί με τη μητέρα και την αδερφή του μετακομίζουν στην Κω μετά από λίγα χρόνια, αφού μετακόμισαν οι γονείς της κυρίας Μαίρης -ο Νότης την αποκαλεί συχνά Μαιρούλα- και ο μικρός πηγαίνει στο 3ο Δημοτικό Σχολείο, όχι όμως για πολύ, αφού ερωτεύεται μια συμμαθήτριά του! Οταν «συλλαμβάνεται» να στέλνει ραβασάκια στη μικρή, τον στέλνουν στο 2ο Δημοτικό, δίπλα από το Ιπποκράτειο Γυμνάσιο.

Η σχέση του με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση θα τελειώσει στην Α’ Γυμνασίου, όταν θα μείνει μετεξεταστέος στα Μαθηματικά.

Νότης Σφακιανάκης: «Πέρνα κι εσύ, όπως πέρασαν κι οι άλλες»

Εφηβος πλέον, μεταπηδά από την ημέρα στη νύχτα, γίνεται DJ σε κλαμπ του νησιού, ενώ παράλληλα τραγουδάει, για το κέφι του αποκλειστικά, ξένες επιτυχίες. Επιτυχίες έχει και με το γυναικείο φύλο, αφού η Κως κάθε καλοκαίρι πλημμυρίζει από τουρίστριες, κυρίως από τις χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι σχέσεις του έχουν σχεδόν πάντα ημερομηνία λήξης και συνήθως κρατούν από λίγες ημέρες ή μέχρι να τελειώσει το καλοκαίρι, ενώ η σχέση του με τη νύχτα που ξεκίνησε στα δεκάξι του δεν θα τελειώσει ποτέ.

Από τα δεκαεφτά και μετά δουλεύει σε κλαμπ και μπαρ κάνοντας τον DJ ή τραγουδώντας μόνο ξένες επιτυχίες, ενώ στη σκέψη του κυκλοφορούν ήχοι rock, funky και soul μουσικής με κρεσέντο το ιδανικό ενός δίκαιου κόσμου.

Το 1984 ο μυστακοφόρος 25χρονος αποφασίζει να στήσει τη δική του επιχείρηση, ένα μικρό κλαμπ όπου τραγουδάει, χωρίς όμως επιτυχία. Οι πιο πολλοί απορούν, οι ξένοι ψιλοαδιαφορούν, κάποιοι τον χειροκροτούν, αλλά αυτός δεν πτοείται, αφού έχει πάρει την απόφαση να γίνει τραγουδιστής. Οι σποραδικοί έρωτες συνεχίζονται μέχρι τη μέρα που τα μάτια του αντικρίζουν την πανύψηλη Βρετανίδα Κίλι, η οποία έχει έρθει για διακοπές στην Κω.

Είναι ένα ταξίδι δώρο των γονιών της επειδή έχει μόλις τελειώσει τις σπουδές της ως ξεναγός, δεν φαντάζονται όμως ότι η κόρη τους θα ερωτευτεί κεραυνοβόλα τον Νότη και θα μείνει μαζί του στην Ελλάδα. Λίγους μήνες μετά το ζευγάρι μετακομίζει στην Αθήνα, αφού ο νεαρός δέχεται πρόταση να τραγουδήσει σε νυχτερινό κέντρο της πρωτεύουσας. Ο Νότης δεν φοβάται την άνοδο στην Αθήνα και μαζί με τη γυναίκα της ζωής του μένουν σε ένα ημιυπόγειο στην Καλλιθέα.

Περνούν δύσκολα, αλλά η Κίλι δεν μετανιώνει ούτε στιγμή για την επιλογή της. Αυτή δεν θα περάσει από τη ζωή του όπως οι άλλες, αλλά θα του χαρίσει δύο παιδιά, τον Απόλλωνα και την Αφροδίτη, μένοντας πάντα δίπλα του και μακριά από τη δημοσιότητα. Για τέσσερα χρόνια ο Νότης ανοίγει πρόγραμμα σε διάφορα κέντρα της Αθήνας, την ώρα που ο κόσμος στο μαγαζί είναι ελάχιστος, χωρίς όμως να απογοητεύεται. Ντύνεται όπως θέλει αυτός και όχι όπως θέλουν οι άλλοι και διατηρεί πάντα τις φαβορίτες και το μουστάκι του. Θα χρειαστεί να περιμένει άλλα τέσσερα χρόνια για μπει σε ένα μεγάλο σχήμα -μεσολάβησε ένας φίλος του- όπου πρώτα ονόματα είναι η Πόλυ Πάνου και ο Σταμάτης Κόκκοτας.

Το 1990 στελέχη της Sony Music που βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη διακρίνουν κάτι πάνω του όταν τον ακούν στο κέντρο που εμφανίζεται ανοίγοντας το πρόγραμμα για την Ελένη Δήμου. Το look του που ξεφεύγει από τις νόρμες των λαϊκών τραγουδιστών και η ιδιαίτερη φωνή του τους πείθουν ότι αυτός ο τριαντάρης μπορεί να κάνει κάτι. Θα περάσει ένας χρόνος για να κυκλοφορήσει το «Πρώτη φορά», με τον Νότη να δεσπόζει στην φωτογραφία του εξωφύλλου και τους δημοσιογράφους να στέκονται επιφυλακτικά, αν όχι αρνητικά, απέναντί του.

Από τότε, λένε κάποιοι, είχε αυτό τον αέρα τού «εγώ θα γίνω ό,τι κι αν λέτε», έστω κι αν χρειάστηκε να περιμένει λίγο ακόμη για να να καθιερωθεί ως ένας αυτόφωτος σταρ του τραγουδιού.O δεύτερος δίσκος του με τίτλο «Είσαι ένα πιστόλι» είναι αυτός που τον κάνει αρκετά γνωστό και βγάζει τα πρώτα σουξέ όπως το «Ωπα-Ωπα» και την μπαλάντα «Δεύτερα χέρια».

Νότης Σφακιανάκης: «Ο αετός πεθαίνει στον αέρα…»

Παρόλο που δεν είναι το μεγάλο όνομα, ξεκινάει μόνος του εμφανίσεις στο θρυλικό πλέον «Bio-Bio» της λεωφόρου Συγγρού, όπου συρρέουν οι πρώτοι φανατικοί του θαυμαστές.

Τραγουδάει κάθε βράδυ για τέσσερις ώρες, έξι μέρες την εβδομάδα και το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει μπαλάντες σαν το «Soldier of Fortune» των Deep Purple, το «Sorry seems to be the hardest word» και το «Τry me» των UFO.

Κάποιοι πιάνονται εξαπίνης ακούγοντας έναν λαϊκό τραγουδιστή να ερμηνεύει ξένες συνθέσεις, όμως η αποδοχή είναι καθολική και η φήμη του μεγαλώνει συνεχώς. Στην πίστα διαθέτει το ειδικό βάρος ενός σταρ, στο καμαρίνι του δέχεται φίλους και γνωστούς για χαλαρές ή πιο σοβαρές κουβέντες, ενώ έρχεται και φεύγει με μια Harley Davidson, μία από τις πρώτες ακριβές αγορές που έκανε.

Μιλάει με δημοσιογράφους που τον γουστάρουν γι’ αυτό το rock attitude που αποπνέει και ένα βράδυ δύο από αυτούς πάνε να τον δουν, αλλά κάθονται στο μπαρ γιατί δεν έχουν λεφτά παρά μόνο για ένα ποτό. Οταν το μαθαίνει, στέλνει τον μετρ να τους βάλει σε ένα πρώτο τραπέζι και τους κερνάει ένα μπουκάλι, όχι για δημόσιες σχέσεις, αλλά γιατί έτσι του βγήκε.

Η Κίλι, την οποία έχει παντρευτεί πλέον, τον περιμένει υπομονετικά να γυρίσει σπίτι και να κοιμηθεί, αλλά ο Νότης δεν κοιμάται, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά επειδή δεν μπορεί. Πρέπει να περάσει μιάμιση μέρα ή δύο 24ωρα για να κλείσει τα μάτια του τέσσερις-πέντε ώρες το πολύ, κατάσταση που εξακολουθεί να βιώνει μέχρι σήμερα.

Παρουσιάζει το «Με το Ν και με το Σ» ζωντανά και το «Μα εσύ με καις» γίνεται επιτυχία σε χρόνο ρεκόρ, όμως ένα άλλο ζεϊμπέκικο θα τον χρίσει μέγα σταρ. Είναι «Ο αετός» που εκτοξεύει τη φήμη του Νότη, ο οποίος στα μέσα της δεκαετίας του ’90 αφήνει τη λεωφόρο Συγγρού και κατηφορίζει στην Ιερά Οδό.

Η κοσμοσυρροή είναι τέτοια που ο Ηλίας Μαροσούλης αναγκάζεται να βάλει οθόνες έξω από το «Γκάζι» για να βλέπουν live το πρόγραμμα αυτοί που δεν χωράνε. Οταν αργότερα θα του δώσει το «REX», ο Νότης θα δώσει την πρώτη αφορμή για να τα ακούσει από τα «Μέσα Μαζικού Επηρεασμού» ή «Εξευτελισμού» όπως αποκαλεί εδώ και χρόνια τα ΜΜΕ.

Βλέποντας την οροφή του ιστορικού θεάτρου την οποία είχε ζωγραφίσει ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Νότης που είχε πάει να δει τον χώρο λέει ότι δεν του αρέσει. Είναι πλέον ο πρίγκιπας της νύχτας, απίστευτα δημοφιλής, ο έχων τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλα και κανείς δεν του λέει όχι, μόνο που δεν υπολογίζει τις αντιδράσεις.

Οταν γίνεται γνωστό ότι θέλει να βάψει την οροφή του Τσαρούχη ξεσπά ένα κύμα αντιδράσεων για τον «σκυλά στον οποίο έδωσαν το REX» και θα το «μολύνει». Τελικά η οροφή θα καλυφθεί και δεν θα βαφτεί και το σωτήριο έτος 1996 αρχίζουν τα περίφημα λογύδρια του Νότη στο κοινό, με φράσεις του τύπου «αντισταθείτε και μην αφήνετε να σας κοροϊδεύουν».

Η κυκλοφορία του δίσκου «Εμπειριών συλλέκτης» με αγαπημένα του τραγούδια τα οποία έχουν ερμηνεύσει άλλοι, όπως είναι το «Η Κιβωτός» της Ελένης Βιτάλη και το «Ερωτικό» του Θάνου Μικρούτσικου, γίνεται δεκτή με ενθουσιασμό από το φανατικό κοινό του. Τελευταία σύνθεση στο CD είναι η «Πατρίδα μου», ένα κομμάτι που θα σημαδέψει την πορεία του και το θεωρεί ένα από τα πιο σημαντικά που έχει ερμηνεύσει.

Οι στίχοι τον εκφράζουν απόλυτα και κάποιοι που τον ξέρουν θυμούνται ότι το κόλλημα με την πατρίδα και τους κυβερνώντες έχει ξεκινήσει τρία χρόνια πριν σε μια συνέντευξη που δίνει στον Νίκο Μαστοράκη, φορώντας ένα μαύρο δερμάτινο φέσι! «Οσα βλέπω γύρω μου με ενοχλούν», λέει και συνεχίζει αυτοπροσδιοριζόμενος ως αναρχικός: «Με ενοχλεί η αναξιοκρατία. Με ενοχλεί το ότι αυτοί οι άνθρωποι που κυβερνούν αυτόν τον τόπο δεν είναι αυτοί που θα ’πρεπε να είναι. Εγώ δεν ψηφίζω. Απομακρύνομαι».

Στα μαγαζιά όπου εμφανίζεται δεν συμπράττει σχεδόν ποτέ με ένα μεγάλο όνομα, όπως για παράδειγμα η Αννα Βίσση, αλλά με τραγουδίστριες όπως η Μαριάντα Πιερίδη και η Εύα Μιλλή. Αυτό που κάνει είναι το δικό του κόλπο, όποιος θέλει να τον ακολουθήσει είναι ευπρόσδεκτος, και αυτό θα συνεχιστεί αδιάλειπτα μέχρι τα τελευταία χρόνια.

Συνεργάζεται μόνο μία φορά με τη Δέσποινα Βανδή το 1998, για την οποία δηλώνει μετά ότι είναι καλή, αλλά θα μπορούσε να είναι καλύτερη, προκαλώντας ποικίλα σχόλια. Τα χειρότερα έρχονται όσο περνάνε τα χρόνια και ο Νότης βυθίζεται σε μια θάλασσα άκρατου εγωισμού, άκρατου εθνικισμού και άκρατης ομοφοβίας, από την οποία δεν θα βγει ποτέ.

Νότης Σφακιανάκης: «Μήπως είμαι τρελός, μήπως τα ’χω χαμένα…»

Στα κέντρα που εμφανίζεται υπάρχουν βράδια που μιλάει για την πατρίδα, το έθνος, τους πουλημένους πολιτικούς, την προδοσία και πολλά άλλα για δέκα ολόκληρα λεπτά. Αρχίζει να χάνει σταδιακά φίλους και θαυμαστές που επιλέγουν να μην πάνε ξανά, κουρασμένοι από τα λογύδρια του ερμηνευτή που θα δεχτεί ένα απρόσμενο χτύπημα.

Το 2004 χάνει τον αδελφό του Γιώργο -ήταν ο προσωπικός του μετρ και στενός συνεργάτης του- μέσα σε τρεις μήνες, ο οποίος νοσεί με καρκίνο, παρόλο που κάνει τα πάντα για να τον σώσει. Θα φύγει από τη ζωή ακούγοντας στο τηλέφωνο τον Νότη να τραγουδά σε συναυλία, ο οποίος θρηνεί συγκλονισμένος την απώλειά του, αφού τον λάτρευε και ήταν σχεδόν συνέχεια μαζί.

Οταν αποθεώνει σε πολλές συνεντεύξεις τον δικτάτορα Γιώργο Παπαδόπουλο, η κατάσταση τίθεται πλέον εκτός των ορίων της λογικής για έναν λαϊκό τραγουδιστή, όχι όμως για τον Νότη. «Τελικά, ο μόνος μάγκας σ’ αυτό τον τόπο, μετά τον Ιωάννη Μεταξά που είπε το ΟΧΙ εξ ονόματός μας, ο αμέσως επόμενος μάγκας δυστυχώς ήταν πάλι δικτάτορας. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος είχε το σθένος, την ανδρεία να τον καταδικάσει η πατρίδα του, να πάει στη φυλακή και να πεθάνει εκεί χωρίς να ζητήσει χάρη».

Οι ύμνοι στον Παπαδόπουλο είναι μόνο η αρχή της καθόδου, αλλά ο Νότης δεν το αντιλαμβάνεται ούτε τότε, ούτε όπως συνέβη με μια φήμη το 1999, η οποία εξαπλώθηκε με τρομερή ταχύτητα. Αφορούσε τις εμφανίσεις του στο «Cosmos» της Θεσσαλονίκης, όπου ένα βράδυ φέρεται να είπε σε θαμώνες που δεν κατέβαιναν από την πίστα: «Το καταλάβατε ότι πρέπει να κατεβείτε ή να το πω στα βουλγάρικα;».

Τα media παίρνουν φωτιά και ο θόρυβος που ξεσηκώνεται είναι τέτοιος που ο τραγουδιστής, παρόλο που αρνήθηκε δημόσια ότι είπε κάτι τέτοιο, θα αργήσει να ανέβει ξανά στη συμπρωτεύουσα.

Ηδη σε κάθε δίσκο του από το 1997 και μετά υπάρχουν τα λεγόμενα πατριωτικά τραγούδια -κοινωνικά, σύμφωνα με τον ίδιο-, αυτά που μιλάνε για την Ελλάδα και καλούν σε αφύπνιση τα «πρόβατα», δηλαδή εμάς.

Στην έπαυλη που χτίζει, εκτός από τους κίονες δεσπόζει πάνω από την είσοδό της η ελληνική σημαία, ενώ όταν ερωτάται για το αν θα συνεργαζόταν με ένα μεγάλο όνομα όπως ο Αντώνης Ρέμος, απαντάει με το ιδιότυπο χιούμορ του ότι το Ρέμος είναι δισύλλαβο, άρα μικρό όνομα.

Σε έτερη ερώτηση για τον πιο δημοφιλή Ελληνα ερμηνευτή που, με αφορμή δηλώσεις του Νότη για τη Χρυσή Αυγή, είπε ότι είναι άλλο πράγμα το τραγούδι και άλλο η πολιτική, απαντάει με πέντε λέξεις: «Χέστηκα τι είπε ο Ρέμος». Και συνεχίζει ακάθεκτος: «Αντωνάκη, ασχολήσου με τα δικά σου. Ο καθένας στα κυβικά του. Μικροί, μεγάλοι στο ίδιο καφενείο, μπερδευόμαστε».

Ο έρωτας του Σφακιανάκη με τη Χρυσή Αυγή φουντώνει για τα καλά, χωρίς να διαισθάνεται τη γραφικότητα στην οποία έχει βυθιστεί με όσα λέει. Το φθινόπωρο του 2013, λίγες ημέρες πριν από την επίσημη πρεμιέρα τους, η Δέσποινα Βανδή τινάζει στον αέρα τη συνεργασία της με τον Νότη.

Εκφράζει έτσι την πλήρη αντίθεσή της στις εκθειαστικές δηλώσεις του τραγουδιστή απέναντι στη Χρυσή Αυγή, ενώ βγάζει μία λιτή ανακοίνωση που καταχειροκροτείται από την πλειονότητα του καλλιτεχνικού και πολιτικού στερεώματος της χώρας: «[…] Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι ότι τα πράγματα που μας χωρίζουν είναι περισσότερα από αυτά που μας ενώνουν. Αποχωρώ με λύπη. Και κάτι τελευταίο… Εμένα οι γονείς μου ήταν μετανάστες… Αυτό».

Η απάντηση του Νότη έρχεται λίγες μέρες αργότερα από τη «γαριφαλοστολισμένη» πίστα στην οποία εμφανίζεται με παντελόνι παραλλαγής, χακί μπουφάν, γερμανική σημαία και… πολιτικό λόγο: «Θα σας παρακαλούσα πάρα πολύ, σύντομα που θα γίνουν εκλογές, να δώσετε το “παρών”ˮ βροντερά και να διώξετε τους τυράννους…».

Η Δέσποινα δεν απαντά. Τον λόγο παίρνουν πολιτικοί, καλλιτέχνες και συγγραφείς, με περισσότερο εκκωφαντικό απ’ όλους εκείνον την Ελενας Ακρίτα: «Σαν πληγωμένο φασιστόπουλο στο χώμα, ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα. Δικό σας…».

Νότης Σφακιανάκης: «Πάρ’ τον δρόμο που σου πρέπει, τον αγύριστο…»

Ο Νότης θα συνεχίσει στο ίδιο μαύρο μοτίβο να αποθεώνει τους Χρυσαυγίτες, οι οποίοι συρρέουν για να τον ακούσουν στα κέντρα που εμφανίζεται φωνάζοντας «Αίμα, Τιμή, Χρυσή Αυγή» όταν παίζει το τραγούδι «Ηταν τρελός». Πρόκειται για τον τραγουδιστικό φόρο τιμής του Νότη στον Σολωμό Σολωμού, που δολοφονήθηκε από Τούρκους στρατιώτες στο οδόφραγμα της Δερύνειας.

Εξακολουθεί παράλληλα να αποθεώνει τους φασίστες και τον Νίκο Μιχαλολιάκο: «Δεν είναι ακραία επιβολή η Χρυσή Αυγή. Ακραία επιβολή είναι οι τύραννοι, τα φασιστοειδή που μας κυβερνούν αυτή τη στιγμή. Ευθαρσώς το λέω: Ψηφίστε αυτό και χέστηκα για τον φασισμό που θα μου χρεώσουν. Η Χρυσή Αυγή είναι το μόνο κόμμα το οποίο θα μπορούσε σήμερα να ’ναι σωτήριο για τη χώρα».

Η εμφάνισή του στα Τίρανα -παρά τα όσα έλεγε για τους Αλβανούς και τους μετανάστες- μας χαρίζει άλλη μια… μεγάλη στιγμή του ανθρώπου που ήθελε να γίνει βασιλιάς. Χαρακτηρίζει τους Ελληνες «τεμπέληδες που δεν θέλουν να δουλέψουν» και εξυμνεί τους Αλβανούς που τον αποθεώνουν, προκαλώντας την έκρηξη του Γιώργου Μουκίδη.

Είναι ο συνθέτης που του έχει γράψει πάρα πολλές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, ο οποίος κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα, με τα οποία ζητούσε να μην ερμηνεύει πλέον 45 τραγούδια του. Τα κέρδισε και ο Νότης δεν του απάντησε ποτέ, ίσως επειδή πιστεύει πως οι εξωγήινοι που έχτισαν την Ακρόπολη και κυκλοφορούν ανάμεσά μας θα επέμβουν για να αλλάξουν την κατάσταση.

Λίγους μήνες πριν κλείσει τα 64 χρόνια του, προφανώς αδυνατεί να κατανοήσει ότι πολλοί του τραγουδάνε πλέον παραφρασμένη μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του: «Νότη, δεν περπατάμε πια παράλληλα, κι όλα είναι ακατάλληλα για να σμίξουμε πάλι…».