Μυαλό: Τι να τρώμε για να μη γεράσει ποτέ – Η διατροφή

Μυαλό: Νέα μελέτη φέρνει στο φως τα θρεπτικά συστατικά που μπορούν να επιβραδύνουν την εγκεφαλική γήρανση, διασφαλίζοντας νεανικό μυαλό μέχρι τα βαθιά γεράματα. Όλες οι λεπτομέρειες στο xristika.gr.

Η μελέτη του εγκεφάλου είναι κάτι που ενδιαφέρει διαχρονικά τους επιστήμονες, οι οποίοι βρίσκονται σε μια διαρκή προσπάθεια ανακάλυψης τρόπων που ενισχύουν τη νοητική υγεία και εμποδίζουν τη γνωστική έκπτωση.

Η έρευνα τόσων ετών έχει αναδείξει πολλούς παράγοντες που επιταχύνουν τη γήρανση του εγκεφάλου, λιγότερες όμως έχουν εστιάσει στα στοιχεία εκείνα που μπορούν να θωρακίσουν και να ενισχύσουν την εγκεφαλική λειτουργία, αναστέλλοντας τη γνωστική έκπτωση.

Μια πρόσφατη μελέτη από το Κέντρο Εγκεφάλου, Βιολογίας και Συμπεριφοράς του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα-Λίνκολν, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις στην Urbana-Champaign, ανέδειξε τον ξεχωριστό ρόλο της διατροφής σε αυτή τη διαδικασία. Ενσωματώνοντας προηγμένες τεχνικές νευροεπιστήμης και διατροφικής επιστήμης, ανέδειξε το προφίλ των θρεπτικών συστατικών που φαίνεται να υποστηρίζουν την υγιή γήρανση του εγκεφάλου.

Στη μελέτη συμμετείχαν 100 γνωστικά υγιή άτομα ηλικίας 65 – 75 ετών. Οι συμμετέχοντες παρείχαν δημογραφικές πληροφορίες, σωματικές μετρήσεις και επίπεδα σωματικής δραστηριότητας μέσω ερωτηματολογίου.

Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα πλάσματος αίματος μετά από περίοδο νηστείας, για να αναλύσουν βιοδείκτες θρεπτικών συστατικών. Πραγματοποιήθηκαν επίσης γνωστικές αξιολογήσεις και μαγνητικές τομογραφίες για την αξιολόγηση της υγείας του εγκεφάλου.

Οι προσπάθειες αποκάλυψαν δύο τύπους γήρανσης του εγκεφάλου: Την επιταχυνόμενη και μια πιο αργή από την αναμενόμενη. Όσοι χαρακτηρίζονταν από μια πιο αργή εγκεφαλική γήρανση παρουσίαζαν ένα ξεχωριστό προφίλ θρεπτικών συστατικών.

Οι ευεργετικοί βιοδείκτες θρεπτικών συστατικών περιλάμβαναν:

• Λιπαρά οξέα: βαβενικό, γονδοϊκό, α-λινολενικό, εικοσαπεντανοϊκό, εικοσαδιενικό και λιγνοκερικό οξύ
• Αντιοξειδωτικά και καροτενοειδή: cis-λουτεΐνη, trans-λουτεΐνη και ζεαξανθίνη
• Δύο μορφές βιταμίνης Ε
• Χολίνη

Πρόκειται για ένα διατροφικό προφίλ που συνδέεται άμεσα με τη μεσογειακή διατροφή, της οποίας η ωφέλιμη επίδραση στον εγκέφαλο έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά.

«Η παρούσα μελέτη αναδεικνύει ότι συγκεκριμένα μοτίβα βιοδεικτών θρεπτικών συστατικών είναι πολλά υποσχόμενα και δείχνουν ευνοϊκά αποτελέσματα στις μετρήσεις των γνωστικών επιδόσεων και της υγείας του εγκεφάλου», σχολίασε ο Aron Barbey, διευθυντής του Κέντρου Εγκεφάλου, Βιολογίας και Συμπεριφοράς.

«Δείχνουμε ότι οι ιδιότητες του εγκεφάλου συνδέονται άμεσα με τη διατροφή, όπως αποκαλύπτεται από τα μοτίβα που παρατηρούνται στους βιοδείκτες θρεπτικών συστατικών», πρόσθεσε.

Οι ερευνητές σκοπεύουν να διερύνουν την έρευνα σχετικά με τα θρεπτικά συστατικά που ευνοούν την εγκεφαλική υγεία, ευελπιστώντας ότι οι μελλοντικές μελέτες θα μπορούσαν να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη θεραπειών και παρεμβάσεων για την προώθηση της υγείας του εγκεφάλου, που θα βασίζονται σε αυτά τα ευρήματα.

Μυαλό: Πότε έρχεται το χάπι νεότητας;

Η επιστήμη πίσω από την διαδικασία της γήρανσης και πώς οι ειδικοί εργάζονται για να την αντιστρέψουν. Όλες οι εξελίξεις στο xristika.gr.

“Όσο περισσότερο ζω, τόσο πιο όμορφη γίνεται η ζωή”, ήταν η φράση που είχε μοιραστεί ο Frank Lloyd Wright, ο διάσημος Αμερικανός αρχιτέκτονας και συγγραφέας.

Η αλήθεια που κρύβει αυτή η πρόταση, αν και αδιαμφισβήτητη, δεν ισχύει για όλους και όλες, ειδικά όταν τα σημάδια την γήρανσης είναι πλέον εμφανή στα σώματά μας.

Αποτέλεσμα αυτής της δυσαρέσκειάς μας είναι η δημιουργία μιας τεράστιας βιομηχανίας που στηρίζεται πάνω στην ανάγκη του ανθρώπου να εξομαλύνει, όσο είναι δυνατόν, τις αλλαγές που επιφέρει πάνω του το πέρασμα του χρόνου.

Από προϊόντα ομορφιάς και επεμβάσεις που υπόσχονται προσωρινές ή μόνιμες αντιγηραντικές ιδιότητες, έως χάπια και συμπληρώματα διατροφής που τονώνουν το κολλαγόνο του δέρματός μας, κάνουμε ότι μπορούμε -και όσο μας το επιτρέπουν τα οικονομικά μας- για να παραμείνουμε νέοι.

Η διαδικασία της γήρανσης ωστόσο, αποτελεί για τους επιστήμονες που ασχολούνται μαζί της, ένα ενδιαφέρον ερευνητικό αντικείμενο που ανά διαστήματα μπορεί να προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για τον ανθρώπινο γενετικό κώδικα και τον κύκλο της ζωής μας.

Μυαλό: Τι είναι η γήρανση και τι την προκαλεί;

Δεδομένου της πολυπλοκότητας της γήρανσης, πολλές επιστημονικές ομάδες διατυπώνουν εδώ και χρόνια θεωρίες -οι οποίες κάποια στιγμή άγγιξαν τις 300- σχετικά με τους ακριβείς μηχανισμούς, υπεύθυνους για αυτήν.

Αρχίζοντας από τα βασικά, η γήρανση είναι μια σταδιακή μείωση της λειτουργίας του οργανισμού μας, λόγω της συσσώρευσης κυτταρικών βλαβών.

Γενικότερα, αποτελεί το αποκορύφωμα των φυσιολογικών αλλαγών που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Ενώ ορισμένες από αυτές τις αλλαγές είναι φαινομενικά ακίνδυνες (όπως τα γκρίζα μαλλιά και οι ρυτίδες), άλλες έχουν πιο βαθύ αντίκτυπο και επηρεάζουν πτυχές της υγείας όπως η κινητικότητα, η αντοχή των οστών και η ευαισθησία σε ασθένειες.

Ωστόσο, η πρόοδος της έρευνας με στόχο τη διαλεύκανση της διαδικασίας οδήγησε σε δύο κυρίαρχες κατηγορίες: τις προγραμματισμένες θεωρίες γήρανσης και τις θεωρίες βλάβης της γήρανσης.

Η πρώτη επικεντρώνεται γύρω από την άποψη ότι η γήρανση είναι ένα έμφυτο μέρος της βιολογίας. Τα κύτταρα είναι προγραμματισμένα να φθείρονται και να επιδεινώνουν σκόπιμα τη λειτουργία τους με την πάροδο του χρόνου.

Με άλλα λόγια, τα κύτταρα έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής.

Η δεύτερη θεωρεί τη γήρανση όχι εγγενή, αλλά ως μια συσσώρευση βλαβών που προκαλούνται από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η φθορά είναι οι κύριοι παράγοντες της γήρανσης.

Μυαλό: Θεωρία της γήρανσης ως βιολογικό χαρακτηριστικό

Υπάρχουν τρεις τρόποι με τους οποίους οι επιστήμονες εξηγούν την αιτία της γήρανσης τους ανθρώπου. Πρώτη είναι η γενετική αιτία, σύμφωνα με την οποία, η γήρανση προκαλείται από την “ενεργοποίηση” και “απενεργοποίηση” ορισμένων γονιδίων.

Ως μια δεύτερη αιτία φαίνεται να παρουσιάζεται η ενδοκρινική θεωρία, η οποία συνδέει τον ρυθμό γήρανσης με τα επίπεδα των ορμονών που ελέγχουν διεργασίες όπως η ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα που μειώνονται με την ηλικία και προκαλούν δυσλειτουργία στις κυτταρικές διεργασίες.

Στο ίδιο μονοπάτι κινείται και η ανοσολογική θεωρία, η οποία βασίζεται στο γεγονός ότι το ανοσοποιητικό σύστημα είναι προγραμματισμένο να κορυφώνεται κατά την εφηβεία και να μειώνεται με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα την αυξημένη ευαισθησία σε ασθένειες και νοσήματα.