Μάριος Παπαγεωργίου: Ραγδαίες εξελίξεις – Σε ποιον ανήκει το κρανίο που βρέθηκε στα Δερβενοχώρια

Μάριος Παπαγεωργίου: Θρίλερ δίχως τέλος στην υπόθεση της εξαφάνισης του Μάριου Παπαγεωργίου.

Το κρανίο που είχε εντοπιστεί κοντά στα Δερβενοχώρια, δεν φαίνεται να ανήκει στον άτυχο Μάριο Παπαγεωργίου που απήχθη και δολοφονήθηκε τον Αύγουστο του 2012 σε ηλικία 26 χρονών.

Αυτή η εικόνα προκύπτει, σύμφωνα με το anikolouli.gr, από την μέχρι τώρα έρευνα των ειδικών ανθρωπολόγων του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Οι οπές στο κρανίο δεν προέρχονται από σφαίρα, αλλά από χειρουργική επέμβαση που είχε προηγηθεί. Ηλικιακά οι ειδικοί μιλούν για άντρα ηλικίας 40-50 χρόνων.

Οι οριστικές απαντήσεις για την ταυτότητα του ατόμου στον οποίο ανήκε το κρανίο θα δοθεί από τα Εγκληματολογικά Εργαστήρια της Ελληνικής Αστυνομίας μέσω εξέτασης DNA.

Τα αποτελέσματα του DNA θα δείξουν με τον πιο απόλυτο τρόπο αν το μακάβριο εύρημα σχετίζεται ή όχι με την υπόθεση. Στην περίπτωση που, τελικώς, το γενετικό δείγμα δεν ταυτοποιηθεί, θα εισαχθεί στην Εθνική Βάση Αγνοουμένων για πιθανή διασταύρωση με άλλες περιπτώσεις εξαφανισμένων.

Στην περιοχή πραγματοποιήθηκε ακόμη μία έρευνα από κλιμάκιο αντρών του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής μετά από υπόδειξη μάρτυρα.

Μάριος Παπαγεωργίου: Το χρονικό

Πιο αναλυτικά, εξαφανίστηκε στις 9 Αυγούστου του ίδιου έτους, έχοντας αναχωρήσει από το Διακοφτό Αχαϊας, με το αυτοκίνητό του για το Αίγιο, όπου βρισκόταν με τη μητέρα του για διακοπές.

Τα ξημερώματα της 10ης Αυγούστου, η μητέρα του Μάριου δέχθηκε τηλεφώνημα από αγνώστους οι οποίοι ζητούσαν 620.000 ευρώ ως λύτρα, για να απελευθερώσουν το παιδί της.

Ο 73χρονος που ήταν… οικογενειακός φίλος, έπεισε την μητέρα να μην ειδοποιήσει αμέσως τις αρχές, «αναλαμβάνοντας» να κάνει εκείνος όλες τις απαιτούμενες ενέργειες ώστε να βρεθεί ο 26χρονος.

Όπως αποκαλύφθηκε στην πορεία, εκείνος ήταν ο εγκέφαλος πίσω από την αρπαγή του νέου άνδρα.

Ο κατηγορούμενος είχε υποστηρίξει πως το θύμα είναι ακόμα ζωντανό.

Σύμφωνα με τον 78χρονο (πλέον) άνδρα ο Μάριος Παπαγεωργίου σκηνοθέτησε ο ίδιος την απαγωγή του και ζει πλέον «είτε στην Ολλανδία, είτε στην Αμερική».

Για την ίδια υπόθεση κατηγορείται και η σύζυγος του, για αρπαγή, απλή συνεργεία σε απόπειρα εκβίασης και συμμορία.

Ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε ότι ξημερώματα 10/8/2012, ο 26χρονος Μάριος του τηλεφώνησε και συναντήθηκαν στο Τροκαντερό, όπου και του αποκάλυψε ότι η θεία του είχε 500.000 ευρώ και του ζήτησε να τηλεφωνήσει στη μητέρα του και να της ζητήσει 620.000 ευρώ ως λύτρα για τη δήθεν απαγωγή του.

Ο 73χρονος ισχυρίστηκε πως προσπάθησε να βρει το ποσό που υπολειπόταν για να το δώσει στον νέο άνδρα και να φύγει στο εξωτερικό.

«Πιστεύω ότι ο Μάριος ή χρωστούσε αυτά τα χρήματα ή είχε σχέση με ναρκωτικά. Είμαι σίγουρος ότι το 2012 έκανε χρήση ναρκωτικών», είπε ο κατηγορούμενος προκαλώντας την έντονη αντίδραση των συγγενών.

Ο κατηγορούμενος δεν έπεισε την έδρα, με τον πρόεδρο και την εισαγγελέα να ζητούν από τον 73χρονο να πει «επιτέλους» την αλήθεια, προειδοποιώντας τον πως δεν θα ανεχθούν να ακούσουν άλλα ψέμματα.

Παρούσα στην αίθουσα του δικαστηρίου ήταν η μητέρα του εξαφανισμένου Μάριου, που με δάκρυα στα μάτια φώναζε: «Θέλω να μου βρείτε τα κοκαλάκια του παιδιού μου!»

Όταν ολοκληρώθηκε η απολογία του, οι συγγενείς του Μάριου άρχισαν να φωνάζουν: «Είσαι δολοφόνος, βρυκόλακας. Πες, πού είναι ο Μάριος».

Τον 73χρονο είχε υποδείξει ως τον δολοφόνο του 26χρονου ο άνδρας που κατηγορείται ότι τηλεφώνησε στη μητέρα του Μάριου μετά την απαγωγή του, απειλώντας και εκβιάζοντας για λύτρα.

«Εσύ είσαι αυτός. Πέθανε το παιδί, από την πρώτη ημέρα, τον έχετε σκοτώσει. Δεν ντρέπεσαι λίγο; Γουρούνι. Θα με σκότωναν κι εμένα και θα με έριχναν σε χαντάκι».

Η υπόθεση εξιχνιάστηκε από την αστυνομία τον Οκτώβριο του 2012, ενώ λίγους μήνες αργότερα, με τη βοήθεια ειδικών συμβούλων και της εκπομπής «Φως στο τούνελ» αποκαλύφθηκε το μυστικό που κρυβόταν για πολύ καιρό στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου του 26χρονου.

Μια μεγάλη κηλίδα αίματος που, όπως διαπιστώθηκε από τα ειδικά εργαστήρια, ανήκε στον Μάριο.

Ένα σκούρο γκρι Audi Α4, με αριθμό κυκλοφορίας ΙΜΕ 5203, που είχε βρεθεί στη συμβολή των οδών Ποσειδώνος και Αφροδίτης, στο Παλαιό Φάληρο, την επόμενη ημέρα, μετά από τηλεφώνημα συγγενικού προσώπου του εγκέφαλου του εγκλήματος, που μέχρι τότε εμφανιζόταν σαν στενός φίλος της οικογένειας. Με αυτό μετέφεραν οι απαγωγείς το πτώμα του 26χρονου.

Η τοποθεσία του πτώματος είναι άγνωστη, ακόμα και σήμερα.

Μάριος Παπαγεωργίου: Οι δολοφονίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα

Ο Δάνος Μουρατίδης και ο στραγγαλισμός της Κικής Κούσογλου

Το 2005, ο Δάνος Μουρατίδης δολοφόνησε την πρώην του, την 20χρονη Κική Κούσογλου, και με έναν ξάδερφό του έθαψε το πτώμα της σε ερημική περιοχή, κοντά στον Αλιάκμονα.

Το έγκλημα συνέβη στη Βέροια ενώ ο ίδιος κυκλοφορούσε κανονικά για τέσσερις μήνες, ασύλληπτος και με συνεντεύξεις στην τηλεόραση, κάνοντας δήθεν έκκληση για να βρεθεί η κοπέλα του.

Ο Δάνος είχε παραδεχτεί ότι ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που είχε δει ζωντανή την Κική, και «υπέθετε» ότι έφυγε μακριά από εκείνον και την πόλη της για να βρει μια καλύτερη ζωή.

Όμως, το βράδυ της 10ης Απριλίου, ο 23χρονος δολοφόνος και η Κική είχαν κανονίσει να συναντηθούν στο σπίτι του πρώτου, με τον 23χρονο να της ζητά να τα ξαναβρούν. Η σχέση τους είχε «λήξει» μετά από πέντε χρόνια, εκείνος δεν μπορούσε να δεχτεί ότι το τέλος που μπήκε ήταν οριστικό.

Η ώρα πέρασε, η Κική αποκοιμήθηκε και ο Μουρατίδης βρήκε την ευκαιρία να ψάξει το κινητό της.

Εκεί θα βρει μήνυμα από έναν άλλον άντρα, θα την ξυπνήσει, θα μαλώσουν και θα την στραγγαλίσει.

Στις 11 Αυγούστου 2005 θα ομολογήσει την πράξη του.

Η μητέρα που «έψαχνε» το παιδί της για 5 χρόνια

Η δολοφονία του Κώστα Πολύζου συγκλόνισε, με τους γονείς του και εν τέλει δολοφόνους του, να τον ψάχνουν στην Αγγελική Νικολούλη.

Στο στούντιο της εκπομπής εμφανίστηκαν η μητέρα (Δέσποινα Κουτσέγκου) και ο πατριός (Χρήστος Ντιος), οι οποίοι προσποιούνταν ότι επί πέντε χρόνια αναζητούσαν τον νεαρό.

Ο Πολύζος είχε δολοφονηθεί μετά από καβγά με τον πατριό του και ο δεύτερος, μαζί με την μητέρα του Κώστα, αποφάσισαν να τον θάψουν για να εξαφανίσουν τα ίχνη του.

Σύμφωνα με τη δικογραφία, καθάρισαν το σπίτι με συνεργείο καθαρισμού και το αυτοκίνητο με το οποίο μετέφεραν το πτώμα του.

Τελικά, αυτό θα βρισκόταν από έναν κυνηγό τον Σεπτέμβριο του 2011, σε ένα σημείο, πολύ δύσκολο για να το πλησιάσει κανείς, κοντά στη Σιάτιστα.

Μετά την ανακάλυψη του πτώματος του γιου της, η ίδια συνέχιζε να παραπλανεί, δείχνοντας περισσότερο ενδιαφέρον για το από πού ήξεραν όσα έλεγαν οι μάρτυρες και όχι για το τι είχε συμβεί στον γιο της.

Από τις συνεντεύξεις της μητέρας, φαινόταν η προσπάθειά της να επιρρίψει ευθύνες σε άλλους συγγενείς, ενώ οι αντιφάσεις στις οποίες έπεφτε ήταν σημαντικές.

Ο πατριός και η μητέρα του δολοφονημένου τον είχαν επιβαρύνει με χρέη έως και ένα εκατομμύριο ευρώ, μέσα από δάνεια και κάρτες που είχαν βγάλει στο όνομά του.

Ένας απ’ τους λόγους του μοιραίου καβγά, φαίνεται ότι ήταν και αυτός. Τον Νοέμβριο του 2016 πέρασαν οριστικά την πόρτα της φυλακής.

Σκότωσε τον άντρα της και τον έψαχνε στη Νικολούλη

Η Δήμητρα Λάμπρου εμφανίστηκε δύο φορές στην εκπομπή της Αγγελικής Νικολούλη, λέγοντας ότι ζει μόνο για να δει τη σύλληψη και την τιμωρία των δολοφόνων του άνδρα της, μόνο που τον σκότωσε… η ίδια, στις 8/12/2014.

Πυροβόλησε τον άντρα της στο κεφάλι και στον θώρακα και προσπάθησε να το κάνει να φανεί ως αυτοκτονία.

Έβαλε το όπλο στο χέρι του συζύγου της και στις ερωτήσεις των αστυνομικών για το που βρισκόταν, έδινε ως άλλοθι ότι εργαζόταν πάνω σε κάποια βραχιόλια που είχε λάβει ταχυδρομικώς.

Μάλιστα, για την ταυτότητα που φορούσε στο λαιμό της με το όνομα του συζύγου της, απάντησε πως έτσι τον νιώθει κοντά της και της δίνει δύναμη να συνεχίσει την έρευνα για να βρεθεί ο δολοφόνος του. Μάλιστα, κατηγορούσε τους αστυνομικούς του Ναυπλίου για ανικανότητα και ζητούσε τη συμμετοχή έμπειρων αστυνομικών από την Αθήνα.

Τελικά, τη… συνέλαβαν.

Θεόφιλος Σεχίδης: Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το μαχαίρι, πώς σκότωσε όλη την οικογένειά του

Ο Θεόφιλος Σεχίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή Λιμένας της Θάσου. Την περίοδο των φόνων, σπούδαζε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης.

Στις 21 Ιουλίου του 1996, ο Σεχίδης είχε συλληφθεί για οπλοκατοχή (κοντόκαννη καραμπίνα, κυνηγετικό όπλο, φυσίγγια), μετά από έλεγχο της αστυνομίας στο αυτοκίνητό του στην Καβάλα και καταδικάστηκε σε φυλάκιση δέκα μηνών με πρόστιμο 700.000 δραχμές, αλλά αφέθηκε ελεύθερος, λόγω λευκού ποινικού μητρώου.

Στις 8 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς, σε ηλικία 24 χρόνων, έγινε γνωστό ότι σκότωσε και τεμάχισε μέλη της οικογένειάς του, διότι πίστευε πως είχαν συνωμοτήσει εναντίον του για να τον σκοτώσουν.

Οι φόνοι διεπράχθησαν στις 19 και 20 Μαΐου του 1996 στην Θάσο.

Ο πρώτος του φόνος ήταν αυτός του 58χρονου θείου του, τον οποίο έσπρωξε από γκρεμό μετά από λογομαχία διότι πίστευε ότι ήθελε να τον σκοτώσει.

Έπειτα, έκοψε το κεφάλι του… «για να μην βασανίζεται άλλο». Μετά, πυροβόλησε τον 55χρονο πατέρα του, Δημήτρη, επειδή ο δεύτερος κρατούσε μαχαίρι, φοβούμενος ότι ήθελε να τον δολοφονήσει.

Έκοψε την καρωτίδα αρτηρία του.

Στη συνέχεια, σκότωσε την 48χρονη μητέρα του, Μαρία, αποκεφαλίζοντάς τη χρησιμοποιώντας δύο μαχαίρια, καθώς και αυτή κρατούσε μαχαίρι, και έπειτα την 27χρονη αδερφή του, Έμμυ (Ερμιόνη) Σεχίδη, με τον ίδιο τρόπο.

Ο Σεχίδης αφαίρεσε τους εγκεφάλους των θυμάτων και τους διατήρησε στο ψυγείο, για «μεταγενέστερη μελέτη». Την επόμενη ημέρα, η 75χρονη γιαγιά του Σεχίδη, Ερμιόνη, πήγε στο σπίτι της οικογένειας και εκείνος την σκότωσε επίσης με τον παραπάνω τρόπο.

Ισχυρίστηκε ότι εκείνη ήθελε να τον τραυματίσει με ένα μαχαίρι.

Την επόμενη μέρα, τεμάχισε όλα τα πτώματα με αλυσοπρίονα, εκτός από αυτό του θείου του, τα τοποθέτησε σε σακούλες σκουπιδιών και τα πέταξε στη χωματερή της Καβάλας.

Τα εγκλήματα άρχισαν να ερευνώνται, έπειτα από καταγγελία στην βελγική αστυνομία από την Ελένη Σεχίδη, η οποία κατοικούσε στο Βέλγιο και ήταν σύζυγος του θείου του Θεόφιλου Σεχίδη, για εξαφάνιση των μελών της οικογένειας Σεχίδη αλλά και του ίδιου.

Όταν η αστυνομία δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει επαρκή στοιχεία ώστε να συνεχίσει την έρευνα, η Σεχίδη ταξίδευσε στη Θάσο για να βρει τον σύζυγό της.

Ο ίδιος, προσποιούνταν ότι δεν γνώριζε που βρίσκονται οι συγγενείς του και ότι τους έψαχνε και αυτός.

Ο Σεχίδης δικάστηκε στις 20 Ιουνίου του 1997 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Δράμας.

Νωρίτερα, δήλωσε στην Αστυνομία ότι διέπραξε τους φόνους σε άμυνα και όντας θύμα οικογενειακής συνωμοσίας, για το λόγο ότι του “έκαναν ψυχολογικό πόλεμο”, επειδή ήξερε ότι ήταν “παιδί άλλης μάνας” και δεν του έλεγαν την αλήθεια.

Καταδικάστηκε σε πέντε φορές ισόβια. Μεταφέρθηκε στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων των Φυλακών Κορυδαλλού.

Παρότι κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισης από το 2016, αυτή δεν έγινε δεκτή από το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο (έχει το δικαίωμα να ασκεί μία αίτηση αποφυλάκισης κάθε χρόνο από τη συμπλήρωση ορισμένου αριθμού χρόνων στη φυλακή, κατά τα οριζόμενα από το άρθρο 105 του Ποινικού Κώδικα).

Έπειτα από 5μηνη παρακολούθηση της συμπεριφοράς του Σεχίδη, επιστήμονες ψυχιατρικής συμπέραναν ότι ο Σεχίδης πάσχει από σχιζότυπη διαταραχή προσωπικότητας, χωρίς όμως να χρήζει περίθαλψης, και του καταλογίστηκε «πλήρης ευθύνη και επίγνωση των πράξεών του».

Ωστόσο, τονίστηκε η οικογενειακή του κατάσταση, η οποία είχε ιδιαιτερότητες και είχε ως αποτέλεσμα ο Σεχίδης να έχει βιώσει πολύ δύσκολες καταστάσεις.

Στις 2 Ιουνίου του 1992, ο Σεχίδης υποβλήθηκε σε αξονική τομογραφία, στην οποία φάνηκε ότι είχε εγκεφαλικές ανωμαλίες.

Μετά την φυλάκισή του, υποβλήθηκε στην ίδια εξέταση, φέροντας ξανά ως αποτέλεσμα “μη φυσιολογικά ευρήματα”.

Το 2010, ο ψυχίατρος του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών του Αττικού Νοσοκομείου, Γεώργιος Τζεφεράκος, δήλωσε ότι ο Σεχίδης πάσχει από σχιζοφρένεια, και όχι από σχιζότυπη διαταραχή.