Δεν έγινε το «θαύμα»: Λουκέτο σε κορυφαία ελληνική επιχείρηση

Επιχειρήσεις: Κλείνει η Pitsos μετά από 155 χρόνια ιστορίας στην Ελλάδα. Εξακολουθεί να εκκρεμεί η απάντηση της BSH στην πρόταση της Πυραμίς της οικογένειας Μπακατσέλου. Η έκκληση στον Μητσοτάκη και η αγωνία των εργαζομένων. Δείτε στο xristika.gr όλες τις εξελίξεις.

Σημαντικό πλήγμα για την ελληνική βιομηχανία αποτελεί ο τερματισμός της παραγωγικής διαδικασίας από 31/03 στα εργοστάσια της ιστορικής Pitsos αλλά και της χημικής βιομηχανίας Pipelife Hellas.

Και δεν είναι μόνο ο άμεσος αντίκτυπος των 273 χαμένων θέσεων εργασίας, των 200 «τελευταίων» στην κάποτε κραταιά Pitsos και των 73 στο εργοστάσιο της Pipelife στη Θήβα, αλλά κυρίως ο συμβολισμός της κίνησης των δύο πολυεθνικών που ανήκουν οι εταιρείες.

Τα «λουκέτα» έρχονται σε μία εποχή που επιχειρείται η στροφή της οικονομίας μας προς τη Βιομηχανία, όπως εξάλλου θα διαφανεί και στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης που θα παρουσιαστεί σήμερα απ’ την κυβέρνηση.

Σε κάθε περίπτωση οι μηχανές στα δύο εργοστάσια σταματούν 31/03 και να γίνουν οι τελευταίες «εκκαθαρίσεις» στο πλαίσιο της απόφασης των δύο εταιρειών, της γερμανικής BSH και της Pipelife International μέλος του ομίλου Wienerberger, να διατηρήσουν αμιγώς εμπορική παρουσία στη χώρα μας μεταφέροντας την παραγωγή στα εργοστάσια που διατηρούν σε όμορες χώρες.

Οι εργαζόμενοι της εταιρείας σε νέα επιστολή προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη αναφέρουν πως παρά τις συνεχείς οχλήσεις τους προς όλους τους φορείς κανείς δεν έλαβε σοβαρά υπόψη του την αγωνία των εργαζομένων.

«Άφησαν στην τύχη τους εργαζομένους καθώς η μηδενική άσκηση πίεσης από τις Κυβερνήσεις για να υλοποιηθεί η συμφωνία των 60 εκατ. ευρώ και 700 θέσεων εργασίας που είχε συμφωνηθεί μεταξύ της Siemens και της Ελληνικής Κυβέρνησης και δεν υλοποιήθηκε ποτέ (αφορούσε την Πίτσος)», αναφέρουν μεταξύ άλλων.

Οι εργαζόμενοι ζητούν συνάντηση με τον κ. Μητσοτάκη και τον καλούν να αναλάβει προσωπικά πρωτοβουλία «έστω κι αυτή την ύστατη στιγμή να κρατηθεί στην Ελλάδα μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές μονάδες».

Η επιστολή καταλήγει ως εξής: «είναι στα χέρια της κυβέρνησης να παραμείνει το εργοστάσιο στην Ελλάδα, και να ενταχθεί στο σχέδιο και στις υποσχέσεις της κυβέρνησης σας για επενδύσεις και ανάπτυξη. Οι εργαζόμενοι στηρίζουμε κάθε επενδυτική πρόταση για παραμονή του εργοστασίου και διατήρηση των θέσεων εργασίας». Η τελευταία αναφορά εμμέσως αναφέρεται στην πρόταση που έχει καταθέσει στην BSH η Πυραμίς Μεταλλουργία για να πάρει τον εξοπλισμό και μέρους του εργοστασίου με στόχο τη συνέχιση της παραγωγής ηλεκτρικών συσκευών στη χώρα.

Την ίδια ώρα με ανακοίνωση της η ΓΣΕΕ εκφράζει την αγανάκτηση της για το κλείσιμο του εργοστασίου της ΠΙΤΣΟΣ στην Ελλάδα. «Μία κερδοφόρα εταιρεία στη χώρα μας, με διαδρομή 156 ετών, βάζει λουκέτο μετά την απόφαση της Γερμανικής BSH, θυγατρικής της BOSCH, να μεταφέρει την παραγωγή της στην Τουρκία», σημειώνεται μεταξύ άλλων.

«Η Συνομοσπονδία, για ακόμη μία φορά και τώρα την ύστατη στιγμή, ζητάει την παρέμβαση της Κυβέρνησης ώστε να κρατηθεί στην Ελλάδα μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές μονάδες. Την ώρα που η κυβέρνηση μιλάει για ανάπτυξη, δεν μπορεί να αφήνει στην τύχη τους εκατοντάδες εργαζόμενους και να μην λαμβάνει καμία πρωτοβουλία που θα αποτρέψει το λουκέτο στην ΠΙΤΣΟΣ. Η κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να ασκήσει πίεση ώστε να παραμείνει το εργοστάσιο στην Ελλάδα και να ενταχθεί στο σχέδιο και στις υποσχέσεις της για επενδύσεις και ανάπτυξη. Ανάπτυξη δεν σημαίνει να κλείνουν εργοστάσια που έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια την Ελληνική οικονομία και να οδηγούνται στην ανεργία εκατοντάδες εργαζόμενοι», τονίζει η ΓΣΕΕ.

Επιχειρήσεις: Ποιος τράβηξε την πρίζα από την Pitsos;

Οι σημερινοί 50αρηδες ή 60ρηδες δεν γεννήθηκαν και δεν μεγάλωσαν με εντοιχισμένες συσκευές στις κουζίνες των σπιτιών τους. Κάθε άλλο. Γι΄αυτό και θα μπορούσαν να έχουν μια ή και περισσότερες αναμνήσεις για να αφηγηθούν μικρές ιστορίες στα παιδιά και τα εγγόνια τους – ιστορίες που θα είχαν αναφορά σε ένα εμπορικό σήμα. Το σήμα της ΠΙΤΣΟΣ.

Άλλωστε, τα προϊόντα αυτής της φίρμας βρίσκονται στην αγορά από την εποχή που το ελληνικό νοικοκυριό μαγείρευε στη γκαζιέρα και δροσιζόταν τα ζεστά καλοκαίρια με νερό από το ψυγείο πάγου.

Όποιοι εκ των αναγνωστών έχουν χρόνο και διάθεση για ένα μικρό (διαδικτυακό) ταξίδι στο χώρο των παλαιών διαφημίσεων θα βρουν όλες εκείνες τις ρεκλάμες που οδήγησαν τα βήματα των παππούδων και των γιαγιάδων στα εμπορικά καταστήματα της εποχής προκειμένου να αγοράσουν … «το μοναδικό μεταλλικό ψυγείο πάγου με την καταπληκτική πλαστική πόρτα!» ή ακόμη και τις περιζήτητες … «γκαζιέραι πετρελαίου».

Τότε, ακόμη και το ηλεκτρικό ψυγείο δεν ήταν απλώς μια ακριβή πολυτέλεια για τον κόσμο των Αθηναϊκών συνοικιών αλλά κάτι σαν τα «προσεχώς» στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Τότε, η ΠΙΤΣΟΣ ήταν απλά μια …μεταλλουργική βιομηχανία. 

Από τότε έχουν περάσει αμέτρητα χρόνια – το πόσα χρόνια μάλλον είναι της αρμοδιότητας των ειδικών της βιομηχανικής αρχαιολογίας.

Οι σημερινοί διαχειριστές αυτής της διαχρονικής βιομηχανικής κληρονομιάς – η γερμανικών συμφερόντων εταιρεία BSH Οικιακές Συσκευές Α.Β.Ε που έλκει την καταγωγή της από το περίφημο joint venture  joint venture του 1967 ανάμεσα στην Robert Bosch GmbH (με έδρα την Στουτγάρδη) και την Siemens AG (με έδρα το Μόναχο)- επέλεξαν στη βάση οικονομικών και εμπορικών δεδομένων να μας αποχαιρετήσουν… Πρόκειται, βεβαίως, για έναν αποχαιρετισμό διαρκείας – έναν αποχαιρετισμό που κρατά χρόνια σαν τις μεγάλες αγάπες των τραγουδιών. 

Το θέμα της αποχώρησης της Pitsos – τίτλοι τέλους στη παραγωγική μονάδα που βρίσκεται στην περιοχή Ρέντη και «μεταφορά» αυτής της παραγωγικής δραστηριότητας στη Τουρκία- ήρθε στο προσκήνιο με μια δημόσια ανακοίνωση των συνδικαλιστών της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου (ΠΟΕΜ), στη δύναμη της οποίας ανήκει το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Β.S.P. ΑΒΕ Εργατική Ενότητα.

Αργός θάνατος

Η ανακοίνωση των συνδικαλιστών έχει τη σημασία της αλλά και μια ιδιαίτερη αξία καθώς παραθέτει, μεταξύ άλλων, δεδομένα που δεν πρέπει να αγνοηθούν…

Παρότι και εκείνοι αναγνωρίζουν ότι το «λουκέτο» στη παραγωγή θυμίζει κάτι από «χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου», εν τούτοις ζητούν τα ρέστα από τη σημερινή κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο αρμόδιος υπουργός για την Ανάπτυξη και τις Επενδύσεις Άδωνις Γεωργιάδης να τρέχει και να μην φθάνει… μήπως και γλυτώσει κάτι από τα «χαμένα»!

Αλλά, ας πάμε να διαβάσουμε μαζί την ανακοίνωση των συνδικαλιστών (ορθογραφία και σύνταξη, δικά τους): « (…)Η αντίστροφη μέτρηση για το κλείσιμο του Εργοστασίου έχει ήδη ξεκινήσει με την ανακοίνωση της εταιρίας ότι θα σταματήσει τη υπάρχουσα παραγωγή στο Ρέντη στις 31-12-2020.

(…) Η εταιρεία BSH (PITSOS) χρησιμοποιήθηκε από τη SIEMENS-BOSCH ως αντάλλαγμα στο συμβιβασμό με τη κυβέρνηση, καθώς στη συμφωνία της σύμβασης, αναφέρεται σαφώς ότι, η Siemens θα εξετάσει την κατασκευή ενός εργοστασίου παραγωγής στην Ελλάδα αξίας 60 εκατ. ευρώ και δημιουργία 700 θέσεων εργασίας

Η εν λόγω επένδυση από τη Siemens των 60 εκατ. ευρώ, αναφέρεται στη μεταφορά του εργοστασίου της BSH (pitsos).

Η νέα επένδυση που θα εξέταζε να πραγματοποιήσει η Siemens στην Ελλάδα ήταν μια ήδη προγραμματισμένη επένδυση και αφορούσε την μετεγκατάσταση του εργοστάσιου της BSH (pitsos) από την περιοχή του Ρέντη στην περιοχή της Ελευσίνας.

Δυστυχώς μέχρι και σήμερα ο εξωδικαστικός συμβιβασμός με το Ελληνικό Δημόσιο παραμένει δίχως υλοποίηση, ενώ με τη “βούλα” των κυβερνήσεων η SIEMENS επέστρεψε στους διαγωνισμούς για δημόσια έργα». 

Η εικόνα που δίνουν δεν απέχει και πάρα πολύ από την πραγματικότητα. Και όμως κάτι ξεχνούν, κάτι παραλείπουν να αναφέρουν.

Για παράδειγμα, η μνήμη όλων -μεταξύ αυτών και των συνδικαλιστών- «κονταίνει» σε επικίνδυνο βαθμό όταν φθάσει η ώρα για να αναφερθούν οι ευθύνες των τοπικών αρχόντων και άλλων παραγόντων σε τοπικές κοινωνίες.

Πιο συγκεκριμένα, η BSH λίγο πριν η κρίση φέρει τα μνημόνια είχε ξεκίνησε όλες εκείνες τις αναγκαίες και απαιτούμενες διαδικασίες για τη μετεγκατάσταση το εργοστασίου της από την περιοχή του Ρέντη στη Μαγούλα Αττικής.

Μάλιστα, είχε βρεθεί και το ακίνητο , συνολικής έκτασης 150 στρεμμάτων, όπου εκεί θα έβρισκαν φιλοξενία τόσο η παραγωγή όσο και τα logistics, τα γραφεία για τη διοίκηση και τα τμήματα της επιχείρησης καθώς και οι χώροι εξυπηρέτησης πελατών.

Ο δήμαρχος Ελευσίνας, ο αείμνηστος Γιώργος Αμπατζόγλου  γνωρίζοντας τα της επένδυσης είχε συμφωνήσει – όπως θυμούνται παλαιοί του συνεργάτες- στις αναγκαίες τροποποιήσεις του πολεοδομικού σχεδίου της περιοχής, πίσω από το Θριάσιο Νοσοκομείο, με στόχο την υλοποίηση της επένδυσης.

Αλλά, ο δήμαρχος λίγες μέρες μόλις πριν την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου πεθαίνει και αρχίζει η μάχη της διαδοχής.

Από την οποία βγήκε νικητής ο Γιώργος Τσουκαλάς ο οποίος είχε εξ αρχής εναντιωθεί στην τροποποίηση (άρα και στην επένδυση) μαζί με την συντριπτική πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου.

Όλα αυτά συνέβησαν το μακρινό 2011. Οι Γερμανοί της BSH ήθελαν – με βάση τα χρονοδιαγράμματα του επενδυτικού σχεδίου- να έχει ολοκληρωθεί η μετεγκατάσταση το 2ο εξάμηνο του 2013.

Τα γεγονότα του 2011 έδειξαν και τα όρια ενός εγχειρήματος ανατροπής της αποβιομηχάνισης. Τα αποτελέσματα γνωστά όπως και οι συνέπειες… Όλα τα άλλα είναι «να είχαμε να λέγαμε»… για μια βιομηχανική ιστορία 155 χρόνων. 

Βασικά στοιχεία

  • 1865 – Ιδρύεται στην Αθήνα η ΠΙΤΣΟΣ Α.Ε. από την ομώνυμη οικογένεια, με σκοπό την παραγωγή μικρών οικιακών συσκευών και συσκευών πετρελαίου.
  • 1959- Εγκαινιάζεται το νέο εργοστάσιο ΠΙΤΣΟΣ στην περιοχή του Ρέντη και ξεκινάει η παραγωγή ψυγείων (πάγου) και θερμαστρών πετρελαίου.
  • 1965 – Γιορτάζεται η επέτειος των 100 χρόνων. Στις διαφημίσεις της εποχής διαβάζουμε: «Προσφέρουμε ολοκληρωμένες λύσεις για το μαγείρεμα, το πλύσιμο και τη θέρμανση κάθε κατοικίας. Γιατί όλα είναι ΠΙΤΣΟΣ. Και η ΠΙΤΣΟΣ είναι σπίτι».
  • 1968-  Η ΠΙΤΣΟΣ φέρνει στο ελληνικό σαλόνι την 26 ιντσών ασπρόμαυρη τηλεόραση Napoli 26’’ ΠΙΤΣΟΣ.
  • 1974- Ξεκινά η συνεργασία με την SIEMENS A.E. 1977- Εξαγορά της ΠΙΤΣΟΣ από την BOSCH – SIEMENS HAUSGERATE GmbH και τη SIEMENS A.E. HELLAS.
  • 1994- Ξεκινούν  οι εξαγωγές κουζίνας στις Σκανδιναβικές χώρες.
  • 2002- Μετονομασία της εταιρίας σε BSH Οικιακές Συσκευές Α.Β.Ε.
  • 2015- Γιορτάζονται τα 150 χρόνια παρουσίας και δράσης στην ελληνική αγορά. Η δύσκολη πορεία παραγωγικού αποχαιρετισμού αρχίζει…