Εμβόλιο κορονοϊού: Είναι πλέον οριστικό. Χιλιάδες συμπολίτες μας από τον Σεπτέμβριο θα κληθούν και για τρίτη δόση του εμβολίου κατά του κορονοϊού. Δείτε στο xristika.gr ποιοι είναι αυτοί…
Η Βάνα Παπαευαγγέλο, καθηγήτρια Παιδιατρικής και μέλος της Επιτροπής, ανέφερε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ ότι τέλη Αυγούστου-αρχές Σεπτεμβρίου θα αποφασίσει η επιτροπή ποιοι θα χρειαστεί να κάνουν τρίτη δόση εμβολίου, αλλά εκτίμησε ότι αυτοί πιθανότατα θα είναι όσοι έχουν κάποια υποκείμενα νοσήματα και έχουν χαμηλή ανοσολογική επάρκεια.
Μάλιστα, τις επόμενες ημέρες θα κλειδώσουν οι αποφάσεις της Επιτροπής Εμβολιασμού σχετικά με την τρίτη δόση εμβολιασμού και τον Σεπτέμβριο σύμφωνα με ρεπορτάζ του Star αναμένεται να ξεκινήσει ο τρίτος κύκλος.
Αυτή η τρίτη δόση εξετάζεται να γίνει μόνο με εμβόλια MRNA, δηλαδή Pfizer και Moderna, ενώ θα σταλεί ενημερωτικό μήνυμα και SMS σε όλους τους εμβολιασμένους για να προγραμματίσουν σταδιακά την τρίτη δόση, με βάση τον χρόνο που έκαναν την δεύτερη δόση.
Σε αυτό το μήκος κύματος άλλωστε κινήθηκε και ο Ηλίας Μόσιαλος ο οποίος πριν λίγες μέρες είπε ότι «πρέπει να προγραμματιστεί η 3η δόση αναμνηστική δόση για τους ανοσοκατασταλμένους, όπως ήδη γίνεται σε άλλες χώρες» και συμπλήρωσε:
«Η 3η δόση θα πραγματοποιηθεί με εμβόλια της Pfizer και της Moderna, αλλά αυτό δεν ενέχει κίνδυνο για όσους εμβολιάστηκαν με τα υπόλοιπα εμβόλια».
«H μίξη των εμβολίων μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη απόκριση στην ανοσία, να μην μας προβληματίζει αυτό», συμπλήρωσε μιλώντας στον ΣΚΑΪ.
Εμβόλιο κορονοϊού: Εμβολιασμός μέσω χαπιού ή σπρέι;
Την ίδια ώρα, κάθε δυνατό τρόπο αναζητούν οι υγειονομικές Αρχές σε όλο τον κόσμο για να πείσουν τους πολίτες να κάνουν το εμβόλιο και να χτιστεί το τείχος ανοσίας κατά της Covid-19. Τι είναι το εμβόλιο μέσω χαπιού ή μέσω σπρέι; Όλες οι εξελίξεις στο xristika.gr.
Οι εμβολιασμοί για την Covid-19 γίνονται, όπως γνωρίζουμε όλοι, μέσω ένεσης (μια διαδικασία η οποία για πολλούς δεν είναι και πολύ ευχάριστη) – ωστόσο στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον αυτό ενδεχομένως να γίνεται μέσω εισπνεόμενου σπρέι ή ακόμα και χαπιών, σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC
Αυτό είναι το αντικείμενο της δουλειάς επιστημόνων όπως η χημικός Ινγκέμο Άντερσον, που δουλεύει σε εργαστήριο στο Medicon Village της Σουηδίας: Η συσκευή που αναπτύσσει είναι ένας λεπτός, πλαστικός εισπνευστήρας μικρού μεγέθους, ο οποίος αναμένεται να παίξει μεγάλο ρόλο στη μάχη κατά του κορονοϊού, επιτρέποντας τη λήψη μελλοντικών εμβολίων στο σπίτι, υπό τη μορφή σκόνης / σπρέι.
«Είναι εύκολο και είναι πραγματικά φθηνό στην παραγωγή» λέει ο Γιόχαν Βάμποργκ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, η οποία συνήθως φτιάχνει εισπνευστήρες (σπρέι για εισπνοές) για ασθενείς με άσθμα.
«Απλά βγάζεις ένα μικρό πλαστικό και μετά ο εισπνευστήρας ενεργοποιείται- και το βάζεις απλά στο στόμα σου, παίρνεις μια βαθιά αναπνοή και εισπνέεις».
Η εταιρεία, Iconovo, συνεργάζεται με μια startup που δραστηριοποιείται στον τομέα της ανοσολογίας στη Στοκχόλμη, την ISR, η οποία έχει αναπτύξει ένα εμβόλιο ξηρής σκόνης κατά της Covid-19.
Χρησιμοποιεί τεχνητές πρωτεΐνες του ιού της Covid-19 και μπορεί να αντέξει σε θερμοκρασίες μέχρι και 40 βαθμών Κελσίου. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις συνθήκες που απαιτούνται για την αποθήκευση των υπαρχόντων εμβολίων κορονοϊού που έχουν εγκριθεί από τον ΠΟΥ, τα οποία είναι όλα σε υγρή μορφή και πρέπει να αποθηκεύονται σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες.
«Το ‘game changer’ είναι πως θα μπορούσες να διανέμεις το εμβόλιο σε σκόνη πολύ εύκολα, χωρίς αυτή την ‘ψυχρή αλυσίδα’ (cold chain) και μπορεί να διανεμηθεί χωρίς την ανάγκη παρόχων υγειονομικών υπηρεσιών» είπε ο ιδρυτής της ISR, Όλα Βίνκουϊστ, καθηγητής ανοσολογίας στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα.
Η εταιρεία δοκιμάζει αυτή τη στιγμή τα εμβόλιά της στις παραλλαγές Βήτα και Άλφα, και θεωρείται ότι, εάν όλα πάνε καλά, θα μπορούσαν να βοηθήσουν σημαντικά στην επιτάχυνση των εμβολιασμών στην Αφρική. Ωστόσο υπάρχει ακόμα δρόμος για να ολοκληρωθούν οι δοκιμές που θα υποδείξουν ποιες είναι οι πλήρεις δυνατότητες του εμβολίου της ISR και αν μπορεί να παρέχει τα ίδια επίπεδα προστασίας με τα κανονικά εμβόλια.
Γενικότερα μιλώντας, υπάρχει αισιοδοξία στην ιατρική κοινότητα πως, εάν τα εμβόλια σε σκόνη σαν αυτό αποδειχτούν αποτελεσματικά, θα μπορούσαν να αλλάξουν τα δεδομένα ως προς τη μάχη κατά της πανδημίας, ενώ θα διευκολύνουν και την αποθήκευση και διανομή εμβολίων και για άλλες ασθένειες. Ο Στεφάν Σβάρτλινγκ Πίτερσον, πρώην στέλεχος της Unicef ο οποίος πλέον εργάζονται στο Καρολίνσκα, συγκρίνει την επίδραση που θα είχε κάτι τέτοιο με τα αποξηραμένα τρόφιμα.
Ο ίδιος, επίσης, παραπέμπει και άλλη μια πολλά υποσχόμενη τεχνολογία, η οποία αναπτύσσεται σε μικρή απόσταση (10 λεπτά περπάτημα, σύμφωνα με το δημοσίευμα του BBC) από την Iconovo: Η Ziccum δοκιμάζει μια τεχνολογία που είναι σχεδιασμένη να αποξηραίνει υπάρχοντα ή μελλοντικά υγρά εμβόλια με τρόπο που δεν μειώνει την αποτελεσματικότητά τους. Τέτοιου είδους εμβόλια σε σκόνη θα μπορούσαν να αναμειγνύονται με αποστειρωμένο νερό πριν τον εμβολιασμό, ο οποίος θα γίνεται στη συνέχεια κανονικά. Επίσης, σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλό της, Γκόραν Κόνραντσον, η τεχνολογία αυτή ανοίγει δρόμους και για άλλους τρόπους χορήγησης, από σπρέι για τη μύτη μέχρι χάπια.
«Χρειάζεται πολύ έρευνα και ανάπτυξη για αυτό. Μα, επί της αρχής, ναι» είπε σχετικά.
Η Janssen, που παράγει το μονοδοσικό εμβόλιο για την Covid-19 (Johnson&Johnson) εργάζεται ήδη πάνω σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα για την ανάλυση των δυνατοτήτων αυτής της τεχνολογίας.
Σημειώνεται πως τέτοιες τεχνικές/ τεχνολογίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν αφ’ενός αυτούς που φοβούνται τις ενέσεις και αφ’ετέρου να παρέχουν μια πιο «πράσινη» εναλλακτική στα υγρά εμβόλια, μειώνοντας τον ηλεκτρισμό που απαιτείται για την ψύξη τους- παράλληλα, φυσικά, με τη βελτίωση της εμβολιαστικής κάλυψης.
Εμβόλιο κορονοϊού: Περιέχει τελικά… τσιπάκι;
Και αν δεν μας έφταναν οι κίνδυνοι από τον κορονοϊό έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τις θεωρίες συνωμοσίας!
Υπάρχουν πολλοί αβάσιμοι φόβοι σχετικά με τα εμβόλια έναντι της COVID-19 και ένας από τους πιο διαδεδομένους είναι η εντύπωση ότι αυτά τα νέα εμβόλια δεν είναι πραγματικά εμβόλια, αλλά ότι θα αλλάξουν κάπως τα γονίδια μας ή θα εισαχθούν στο DNA των κυττάρων μας.
Είναι αρκετά συχνό, ειδικά στα μέσα κοινωνικά δικτύωσης να αναφέρεται ότι αυτά εμβόλια είναι είναι ένα είδος γονιδιακής θεραπείας, και αν και εν μέρει αυτό δεν είναι εντελώς λανθασμένο, παραλείπονται ορισμένες σημαντικές λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο δράσης των εμβολίων: δεν μπορούν να αλλάξουν τα γονίδιά μας και δεν μένουν στο σώμα μας για περισσότερο από μερικές ημέρες.
Υπάρχουν πολλές διαστρεβλώσεις σχετικά με τον μηχανισμό δράσης από άτομα και οργανώσεις που δεν έχουν σχέση με την επιστήμη ή δεν έχουν σχετικές γνώσεις ονομάζουν τα εμβόλια ως «γονιδιακή θεραπεία», υποστηρίζουν ότι «δεν είναι πραγματικά εμβόλια» και ότι «προκαλούν την παραγωγή τοξίνης από τον οργανισμό».
Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευστάθιος Καστρίτης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) αναφέρουν ότι σε σημαντικό βαθμό αυτές οι παρανοήσεις οφείλονται στο γεγονός ότι αν και τα εμβόλια έναντι της COVIID βασίζονται σε στέρεα επιστημονικά δεδομένα και σε πραγματικά νεότερες επιστημονικές προόδους, αυτές μπορεί να ακούγονται περίπλοκες για τους περισσότερους ανθρώπους που δεν έχουν ειδική εκπαίδευση ή ενασχόληση με τον τομέα.
Τα εμβόλια που σχεδιάστηκαν και παράγονται από την Pfizer και τη Moderna χρησιμοποιούν μικροσκοπικούς «φακέλους» από λιπίδια που ονομάζονται λιπιδικά νανοσωματίδια για να εισάγουν ένα μόνο κομμάτι γενετικού υλικού που ονομάζεται messenger RNA (mRNA – αγγελιαφόρο RNA) στα κύτταρα μας. Αυτό περιέχει την πληροφορία για την οικοδόμηση της πρωτεΐνης-ακίδας του ιού. Το εμβόλιο της Johnson & Johnson και της Astra Zeneca/Οξφόρδης είναι ελαφρώς διαφορετικά. Χρησιμοποιούν ένα δίκλωνο μόριο DNA που εισάγεται σε έναν κοινό, αλλά αδρανή ιό που ονομάζεται αδενοϊός. Αυτό το κομμάτι DNA περιέχει επίσης τις οδηγίες για την οικοδόμηση της πρωτεΐνης-ακίδας του ιού. Μόλις μπει μέσα στο κύτταρο, αυτές οι οδηγίες διαβάζονται και μεταφράζονται σε mRNA.
Τελικά αυτά τα κομμάτια mRNA πηγαίνουν στο κυτταρόπλασμα που αποτελεί το «σώμα» των κυττάρων μας. Αδρά θα λέγαμε ότι το κυτταρόπλασμα μοιάζει με ένα ζελατινώδες υγρό που περιέχει μικρά οργανίδια με διάφορες λειτουργίες απαραίτητες για το κύτταρο. Εκεί, στο κυτταρόπλασμα, μεταφράζονται και συναρμολογούνται περίπου 200.000 άλλα κομμάτια αγγελιαφόρου RNA (mRNA) που βρίσκονται επίσης στο κυτταρόπλασμα κάθε κυττάρου, καθώς τα κύτταρα μας παράγουν πρωτεΐνες και ένζυμα συνεχώς.
Οι αλυσίδες του mRNA είναι βασικά ένα κωδικός που περιγράφει τις οδηγίες για την παραγωγή των πρωτεϊνών. Στην περίπτωση των εμβολίων περιέχει τις οδηγίες για την παραγωγή των πρωτεϊνών-ακίδων με τις οποίες ο κορωνοϊός προσδένεται στα κύτταρα μας για να τα μολύνει. Η πρωτεΐνη-ακίδα είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά του ιού από το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Τα κύτταρα μας διαβάζουν αυτό το mRNA και το χρησιμοποιούν για τη συναρμολόγηση των ακίδων. Οι ακίδες στην συνέχεια μεταναστεύουν στο εξωτερικό περίβλημα των κυττάρων μας όπου αναγνωρίζονται από ανοσοποιητικό μας σύστημα το οποίο πλέον αποκτά μνήμη για αυτές (τις «θυμάται»).
Αυτές οι ακίδες, από μόνες τους, δεν είναι επικίνδυνες. Δεν μπορούν να προκαλέσουν νόσο, και συνήθως δεν είναι πλήρεις (κυρίως μικρά κομμάτια τους βγαίνουν στην επιφάνεια του κυττάρου). Πρόκειται ουσιαστικά για «αποτυπώματα» του ιού που βοηθούν το ανοσοποιητικό να αναγνωρίσει και να καταπολεμήσει τον πραγματικό ένοχο (το ιό SARS-CoV-2) όταν εισβάλλει. Οι αλυσίδες mRNA από τα εμβόλια έχουν μικρή διάρκεια ζωής και παραμένουν μόνο για δύο μέρες προτού διαλυθούν και τα κομμάτια τους ανακυκλωθούν από το σύστημα διάθεσης απορριμμάτων των κυττάρων.
Επειδή όμως αγγελιαφόρο RNA είναι γενετικό υλικό, μια μόνο υπό την έννοια αυτή, τα εμβόλια είναι μια θεραπεία με βάση στις αρχές της γενετικής και όχι βέβαια μια γονιδιακή θεραπεία. Έτσι και ο FDA τα ταξινομεί ως εμβόλια, όχι ως γονιδιακή θεραπεία.
Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι ακούν ή διαβάζουν την έκφραση «γενετική» ή «γονιδιακή και πιστεύουν ότι θα αλλάξει το DNA τους. Όμως αυτό δεν είναι δυνατό. Προκειμένου τα εμβόλια να αλλάξουν τα γονίδια ενός ατόμου, οι οδηγίες που περιέχονται στο mRNA θα πρέπει να εισέλθουν στο κέντρο ελέγχου του κυττάρου, δηλαδή στον πυρήνα.
Ο πυρήνας χωρίζεται από το υπόλοιπο κύτταρο από τη δική του μεμβράνη. Για να ξεπεράσει αυτή τη μεμβράνη, το mRNA θα πρέπει να έχει ένα ειδικό ένζυμο το οποίο όμως δεν έχει. Αλλά ακόμα και αν μπορούσε να μπει στον πυρήνα, το μονόκλωνο μόριο του mRNA θα πρέπει να μεταφραστεί ξανά σε ένα δίκλωνο μόριο DNA.
Ορισμένοι ιοί όπως ο HIV, ο ιός που προκαλεί το AIDS, μπορεί να το κάνει αυτό. Το πετυχαίνει χρησιμοποιώντας ένα ένζυμο που ονομάζεται αντίστροφη μεταγραφάση για να εισαχθεί στα χρωμοσώματά. Όμως, το mRNA που περιέχεται στα εμβόλια στερείται αυτού του ενζύμου, οπότε δεν μπορεί να μεταγραφεί σε DNA. Ο αδενοϊός DNA που χρησιμοποιείται στα εμβόλια της Johnson & Johnson και της Astra Zeneca/Οξφόρδης εισέρχεται στον πυρήνα των κυττάρων μας, αλλά ποτέ δεν ενσωματώνεται στα χρωμοσώματά μας.
Ακόμα όμως και μετά από αυτά τα δύο βήματα, υπάρχει ένα τρίτο τείχος προστασίας μεταξύ των εμβολίων και των γονιδίων μας: Ένα άλλο ένζυμο, που ονομάζεται ιντεγκράση, θα χρειαζόταν για τη συρραφή του νέου DNA στο DNA των κυττάρων μας. Αυτό επίσης δεν υπάρχει στα εμβόλια. Συνεπώς, οι πιθανότητες να συμβεί ενσωμάτωση του mRNA των εμβολίων στο γενετικό μα υλικό είναι μηδενικές
Είναι αλήθεια ότι αυτά είναι μερικά από τα πρώτα εμβόλια που δρουν με αυτόν τον τρόπο, αλλά η τεχνολογία αυτή υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια. Όμως, τα δισεκατομμύρια που δόθηκαν στην έρευνα έδωσαν μια τελική ώθηση στην περαιτέρω ανάπτυξη της. Σήμερα τα εμβόλια αυτά έχουν χορηγηθεί σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι μερικά από τα πιο αποτελεσματικά για την πρόληψη των σοβαρών επιπλοκών της COVID ενώ μέχρι στιγμής είναι αποτελεσματικά σε όλες τις παραλλαγές του ιού.
Ενώ οι ανεπιθύμητες ενέργειες έχουν συνδεθεί με τα εμβόλια είναι πολύ σπάνιες, ο FDA έχει ξεκαθαρίσει ότι το όφελος από τη λήψη ενός τέτοιου εμβολίου υπερτερεί αυτών των σπάνιων κινδύνων για τους περισσότερους ανθρώπους. Αλλά υπάρχουν ακόμα περισσότερα να μάθουμε. Για παράδειγμα, χρειαζόμαστε ειδικές μελέτες για να κατανοήσουμε πραγματικά πόσο διαρκεί η προστασία αλλά και πόσο καλά μπορεί να προσαρμόζεται αυτή η τεχνολογία και σε άλλους ιούς.