Άσχημα νέα για όσους έκαναν την τρίτη δόση: Τι έδειξε νέα έρευνα

Κορονοϊός: Μπορεί να έχουν συμπληρωθεί δυο χρόνια από την έναρξη της πανδημίας του κορονοϊού ωστόσο τα προβλήματα από τα εμβόλια συνεχίζουν να εμφανίζονται…

Η τρίτη ενισχυτική δόση σε άτομα που έχουν μολυνθεί από τον κορωνοϊό, δεν παρέχει σχεδόν καμία προστασία απέναντι στην παραλλαγή Όμικρον, σύμφωνα με δύο νέες επιστημονικές μελέτες.

Διαπιστώθηκε ότι οι δύο δόσεις του εμβολίου mRNA βελτίωναν την προστασία κατά της Όμικρον όσων στο παρελθόν είχαν μολυνθεί από τον κορονοϊό, αλλά μία τρίτη αναμνηστική δόση δεν φάνηκε να παρέχει κάποιο άξιο λόγου έξτρα όφελος.

Κάτι ανάλογο έδειξε και μία καναδική έρευνα, που προδημοσιεύθηκε επίσης στο medRxiv, σύμφωνα με την οποία μετά τις δύο δόσεις οι επιπρόσθετες παρέχουν μάλλον οριακό όφελος έναντι της Όμικρον στα άτομα που προηγουμένως είχαν αρρωστήσει από κορονοϊό (από άλλη παραλλαγή) και έτσι είχαν αποκτήσει φυσική ανοσία σε κάποιο βαθμό.

Χωρίς εμβολιασμό, μία προηγούμενη μη-Όμικρον λοίμωξη φάνηκε να μειώνει τον κίνδυνο επαναλοίμωξης με Όμικρον κατά 44% (από 66% μετά από 3-5 μήνες στο 35% μετά από 9-11 μήνες και κάτω του 30% μετά από ένα έτος). Όσο πιο σοβαρή ήταν η προηγούμενη λοίμωξη τόσο μεγαλύτερη ήταν η μείωση του κατοπινού κινδύνου επαναλοίμωξης (από 8% για τους ασυμπτωματικούς έως 68% για όσους είχαν χρειαστεί νοσηλεία).

Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου mRNA κατά της Όμικρον ήταν σημαντικά μεγαλύτερη αν κάποιος είχε επίσης περάσει προηγουμένως λοίμωξη Covid-19. Όμως πέραν των δύο δόσεων, φάνηκε ότι η τρίτη δόση αύξανε οριακά μόνο την προστασία.

Τα συμπεράσματα από τις δύο μελέτες, σύμφωνα με τη Λιντ, είναι:

• Πρώτον, ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να κάνουν δύο δόσεις εμβολίου mRNA άσχετα από το αν είχαν προηγούμενη λοίμωξη Covid-19 ή όχι,
• Δεύτερον, ότι όσοι δεν είχαν προηγούμενη λοίμωξη πρέπει να κάνουν ενισχυτική δόση και, τρίτον, ότι οι άνθρωποι με προηγούμενες λοιμώξεις θα μπορούσαν να κάνουν ενισχυτική δόση ιδίως αν ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου για επιπλοκές που θα μπορούσαν να απειλήσουν τη ζωή τους, όμως παράλληλα ας έχουν υπόψη ότι η ενισχυτική δόση μπορεί τελικά να μην τους παρέχει σημαντική επιπρόσθετη προστασία έναντι της λοίμωξης, σε σχέση με τις δύο δόσεις.

Κορονοϊός: Η παρενέργεια των εμβολίων σε νεαρούς άνδρες

Μια νέα σπάνια παρενέργεια του εμβολίου κατά του κορονοϊού, η μυοπερικαρδίτιδα, «χτυπάει» τους νεαρούς άνδρες.

Μέχρι σήμερα, έχουν χορηγηθεί περισσότερες από 10 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολίων έναντι του κορονοϊού με τις ανεπιθύμητες ενέργειες να είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους ήπιες και αυτοπεριοριζόμενες. Η μυοπερικαρδίτιδα είναι μία από τις σπάνιες επιπλοκές και πιθανώς σχετίζεται με την υπέρμετρη ανοσολογική απόκριση στο mRNA των εμβολίων BNTb162b (Pfizer vaccine) και mRNA-1273 (Moderna vaccine) με επακόλουθο τη μυοκαρδιακή φλεγμονή.

Η μυοπερικαρδίτιδα έχει αναφερθεί στο παρελθόν μετά από άλλα εμβόλια όπως για παράδειγμα μετά τον εμβολιασμό έναντι του ιού της ευλογιάς (smallpox). Πρόσφατα αρκετές αναφορές περιστατικών αλλά και δεδομένα από βάσεις δεδομένων όπως του Ισραήλ, ανέδειξαν αυξημένο κίνδυνο μυοκαρδίτιδας ειδικά σε νεαρούς άνδρες 16 έως 39 ετών μετά από χορήγηση εμβολίων mRNA έναντι του κορονοϊού.

Μια πιθανή ερμηνεία του φαινομένου αυτού περιλαμβάνει και την αυξημένη εγρήγορση της ιατρικής κοινότητας αλλά και του κοινού στις πιθανές επιπλοκές των νέων εμβολίων με αποτέλεσμα τη διάγνωση αρκετών περιπτώσεων με νεότερα διαγνωστικά μέσα κάτι που δεν συνέβαινε παλαιότερα μετά από εμβολιασμό έναντι άλλων ιών πλην του SARS-CoV-2. Μία πρόσφατη μετα-ανάλυση 22 μελετών με θέμα την επίπτωση μυοπερικαρδίτιδας μετά από διάφορες κατηγορίες εμβολίων έναντι διαφόρων ιών επιχείρησε να απαντήσει στο ερώτημα άν τα περιστατικά μυοπερικαρδίτιδας μετά από εμβόλια έναντι του SARS-CoV-2 αποδίδονται στο ίδιο το εμβόλιο ή στην αυξημένη διάγνωση της μυοκαρδίτιδας με σύγχρονα διαγνωστικά μέσα.

Οι Καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Αλέξανδρος Μπριασούλης (Επ. καθηγητής Καρδιολογίας), Κωνσταντίνος Τούτουζας (Καθηγητής Καρδιολογίας), Γεράσιμος Φιλιππάτος (Καθηγητής Καρδιολογίας) και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνόψισαν τα δεδομένα της μελέτη.

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Lancet Respiratory Medicine ανέλυσε δεδομένα από μελέτες που είχαν συμπεριλάβει 260 εκατομμύρια εμβολιασθέντες που έλαβαν περίπου 405 εκατομμύρια δόσεις εμβολίων έναντι διαφόρων ιών από το 1947 έως και το 2021.

Τα αποτελέσματα της ανάλυσης έδειξαν ότι η επίπτωση της μυοπερικαρδίτιδας κατόπιν του εμβολιασμού έναντι του SARS-CoV-2 ήταν 18 περιστατικά ανά εκατομμύριο δόσεις εμβολίου και δεν ηταν συχνότερη από τη συνολική επίπτωση μυοπερικαρδίτιδας μετά από άλλα εμβόλια έναντι διαφορετικών ιών, ενώ δε διέφερε σημαντικά συγκριτικά με την επίπτωση μυοπερικαρδίτιδας στο γενικό πληθυσμό πριν την έναρξη της πανδημίας. Μεταξύ όσων εμβολιάστηκαν έναντι του SARS-CoV-2 ο κίνδυνος μυοπεριδκαρδίτιδας ήταν σημαντικά αυξημένος σε νεαρούς άνδρες κάτω των 30 ετών που έλαβαν 2η δόση εμβολίου mRNA. Τα δεδομένα αυτά μας οδηγούν σε πολλαπλά συμπεράσματα.

Ο κίνδυνος μυοπερικαρδίτιδας σχετιζόμενης με τον εμβολιασμό είναι ιδιαίτερα χαμηλός, αφορά συγκεκριμένη κατηγορία εμβολίων και ομάδα ασθενών, ενώ παραμένει σημαντικά μικρότερος του κινδύνου μυοπερικαρδίτιδας ως επιπλοκή της λοίμωξης COVID-19. Λαμβάνοντας υπ’όψιν τον κίνδυνο μυοπερικαρδίτιδας σε νεαρούς άνδρες μετά τον εμβολιασμό με τα εμβόλια mRNA σε μια φάση της πανδημίας κατά την οποία η μεταδοτικότητα και η βαρύτητα της νόσου έχουν μειωθεί σημαντικά, η χρήση διαφορετικών τύπων εμβολίων σε αυτή την υποομάδα πληθυσμού με σχετικά υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης μυοπερικαρδίτιδας χρήζει ενδεχομένως επανεξέτασης και περαιτέρω μελέτης.

Τέλος, η συνεχής φαρμακοεπαγρύπνηση και μελέτη των δεδομένων που προκύπτουν από τον εμβολιασμό του γενικού πληθυσμού πρέπει να συνεχιστεί καθώς η συγκέντρωση επιστημονικής γνώσης και η εφαρμογή της στη δημόσια υγεία είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να οικοδομηθεί στέρεα η εμπιστοσύνη του πληθυσμού στον εμβολιασμό και να περιοριστούν οι επιπλοκές της λοίμωξης COVID-19.

Κορονοϊός: Έτσι θα είναι ο επόμενος – Πότε θα εμφανιστεί

Τι φοβούνται οι επιστήμονες. Πώς μια νέα πανδημία απειλεί την ανθρωπότητα. Πώς θα αντιμετωπιστεί και πώς οι επιστήμονες θα προσπα΄θήσουν να τον προλάβουν. Όλες οι εξελίξεις στο xristika.gr.

Μέσα σε 25 μήνες ο κορoνοϊός έχει μολύνει 320 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και έχει σκοτώσει 5,5 εκατομμύρια από αυτούς.

Αλλά ο ιός SARS-CoV-2 θα μπορούσε να ήταν χειρότερος. Η τελευταία μετάλλαξη Όμικρον είναι εξαιρετικά μεταδοτική, αλλά όχι τόσο θανατηφόρα για τα εμβολιασμένα άτομα.

Η προηγούμενη παραλλαγή Δέλτα είναι συνήθως πιο σοβαρή, λόγω της τάσης της να επιτίθεται στους πνεύμονες αντί να παραμένει στο λαιμό όπως κάνει η Όμικρον.

Αλλά η Δέλτα δεν εξαπλώνεται τόσο γρήγορα όσο η Όμικρον. Φανταστείτε λοιπόν έναν κορονοϊό που είναι και θανατηφόρος και εξαιρετικά μεταδοτικός.

Είναι σίγουρα πιθανό να κάνει κάποια στιγμή στο μέλλον την εμφάνισή του…

Για να αποτρέψει μια δυνητικά χειρότερη πανδημία κορονοϊού, ένας επιστήμονας του Πανεπιστημίου του Ιλινόις στο Σικάγο ονόματι Changchuan Yin αναζητά προειδοποιητικά σημάδια: Γενετικές υποδείξεις της πανδημίας που ίσως έρθει. Αλλά οι ειδικοί προειδοποίησαν ότι το προτεινόμενο σύστημά του μπορεί να είναι ελαττωματικό, επειδή υποθέτει ότι οι κορονοϊοί θα εξελιχθούν με προβλέψιμους τρόπους.

Υπάρχουν πολλοί κορονοϊοί εκεί έξω στο ζωικό βασίλειο. Οι επιστήμονες έχουν κατονομάσει 46 από αυτούς μέχρι στιγμής. Ο καθένας θα μπορούσε να μεταπιδήσει στον άνθρωπο και αρκετοί ήδη το έχουν κάνει. Έχουμε υποφέρει από κρούσματα SARS-CoV-1, MERS και τώρα SARS-CoV-2 — όλοι κορονοϊοί που προκαλούν λοιμώξεις του αναπνευστικού.

Ο Yin και άλλοι ειδικοί προειδοποίησαν ότι είναι αναπόφευκτο να υπάρξει ένας SARS-CoV-3 που, κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον, θα περάσει από τα ζώα στους ανθρώπους. «Βιώνουμε ένα νέο ξέσπασμα κορονοϊού κάθε οκτώ έως 10 χρόνια», δήλωσε ο Κέβιν Σάντερς, διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρώπινου Εμβολίου στο Πανεπιστήμιο Duke.

Οι πιθανότητες να νικήσουμε τον επόμενο κορονοϊό θα μπορούσαν να βελτιωθούν αν δούμε τον ιό να έρχεται. Θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε νέες θεραπείες και εμβόλια και να εφαρμόσουμε στρατηγικές δημόσιας υγείας για να περιορίσουμε την εξάπλωση του πιο παθογόνου. Αλλά αυτό σημαίνει ότι εντοπίζουμε τον νέο ιό πολύ πριν από το άλμα του από τον αρχικό ξενιστή στον ανθρώπινο πληθυσμό.

Ο εντοπισμός του πιθανότερου ένοχου ιού είναι μια δύσκολη υπόθεση που, προς το παρόν, περιλαμβάνει πολλές εικασίες. Σε μια προεκτύπωση μιας νέας μελέτης, που δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομοτίμους, ο Yin προτείνει ένα σύστημα για την επιτήρηση και την αξιολόγηση των κορονοϊών. Κάτι που θα μπορούσε να μας δώσει την έγκαιρη προειδοποίηση που χρειαζόμαστε, υποθέτοντας ότι συλλέγουμε γενετικά αρκετά δείγματα από νυχτερίδες και άλλα ζώα επιρρεπή στον κορονοϊό.

Η επιστήμη είναι περίπλοκη, αλλά συνοψίζεται σε αυτό: οι ιοί που “συνάπτουν ειρήνη” με τους ανθρώπινους ξενιστές τους – μολύνοντάς τους χωρίς να τους σκοτώνουν – τείνουν να συσσωρεύουν ένα μεγάλο μέρος από ένα συγκεκριμένο είδος μετάλλαξης που ονομάζεται «ομοπολυμερική επανάληψη νουκλεοτιδίων» ή “Επανάληψη HP”.

Μια επανάληψη HP συμβαίνει όταν τα αντισώματα και τα Τ-κύτταρά μας επιτίθενται σε έναν ιό και ο ιός προσαρμόζεται σε αυτήν την επίθεση. Κάθε επανάληψη της HP είναι ένα είδος γενετικής ουλής από τη μάχη του παθογόνου με το ανοσοποιητικό μας σύστημα καθώς και οι δύο προσπαθούν να επιτύχουν μια ανακωχή. Αυτή η εκεχειρία έχει εξελικτική λογική.

Σε γενικές γραμμές, ένα παθογόνο εξελίσσεται ώστε να είναι αρκετά λοιμογόνο ώστε να ευδοκιμεί και να εξαπλώνεται, αλλά όχι τόσο λοιμογόνο ώστε να σκοτώνει τους ξενιστές του… και τον εαυτό του.

«Αυτή είναι η βασική εξελικτική βιολογία όπου οι ιοί εξασθενούν ή εξασθενούν με σειριακή διέλευση από ανθρώπους ή ζώα ξενιστές», δήλωσε ο Paul Ananth Tambyah, πρόεδρος της Εταιρείας Κλινικής Μικροβιολογίας και Λοιμώξεων Ασίας-Ειρηνικού στη Σιγκαπούρη.

«Έτσι είναι τα εμβόλια με ζωντανούς ιούς – απλά μολύνεις και ξαναμολύνεις διαδοχικές γενιές μέχρι να επιλέξεις μεταλλάξεις που καθιστούν τον ιό σχετικά ακίνδυνο». Ένας ιός με χαμηλό αριθμό επαναλήψεων HP πιθανότατα δεν έχει εκτεθεί σε ανθρώπους, πιθανώς ποτέ.

«Το παθογόνο δεν έχει γνωρίσει ποτέ τους ανθρώπους, επομένως δεν ξέρει πώς να αποφύγει να τους κάνει πραγματικά άρρωστους ή να τους σκοτώσει. Προσβάλλει τα ανθρώπινα κύτταρα και απλώς τρελαίνει.

Λοιπόν, πόσες επαναλήψεις HP είναι σημάδι ενός ιού που έχει τη δυνατότητα να εκπλήξει το ανοσοποιητικό μας σύστημα και να προκαλέσει πανδημία; Έξι ή λιγότεροι, σύμφωνα με τον Γιν. «Νομίζω ότι αν ένας ιός έχει χαμηλότερο HP… θα μπορούσε να είναι επικίνδυνος ιός», είπε ο Yin.

Ένας κορονοϊός που ονομάζεται Human-CoV/HKU1, ο οποίος προκαλεί ήπια συμπτώματα που μοιάζουν με κρυολόγημα, έχει 10 HP-repeats. Ο SARS-CoV-2, ο οποίος είναι προφανώς πολύ πιο επικίνδυνος, έχει έξι. Ένας κορονοϊός που ονομάζεται SZ3 που βρίσκεται στη μοσχογαλή, ένα τροπικό θηλαστικό που μοιάζει με γάτα, έχει τέσσερις από τις μεταλλάξεις – που σημαίνει ότι μπορεί να είναι ακόμα πιο επικίνδυνος για τους ανθρώπους από τον SARS-CoV-2.

Ο ανησυχητικός κορονοϊός νυχτερίδας HKU9-1 έχει μόνο τρεις επαναλήψεις HP. Εάν οι ιολόγοι βρουν έναν κορονοϊό με μόνο δύο HP… προσέξτε! Τα αντισώματα και τα Τ-κύτταρά μας δεν είναι έτοιμα να πολεμήσουν αυτόν τον ιό μόνα τους.

Αλλά υπάρχει ένα πιθανό ελάττωμα στο σύστημα του Yin. Όπως επισημαίνει, η Όμικρον έχει στην πραγματικότητα 0,2 λιγότερες επαναλήψεις HP από το πρώτο στέλεχος του SARS-CoV-2 που μόλυνε ανθρώπους από τον Δεκέμβριο του 2019.

Η Όμικρον εξελίχθηκε σταδιακά σε διάστημα δύο ετών και ωστόσο έχει λιγότερες από τις ενδεικτικές μεταλλάξεις.

Ο Yin υποθέτει ότι ένας ιός που μολύνει τον άνθρωπο συγκεντρώνει περισσότερες επαναλήψεις της HP με την πάροδο του χρόνου, αλλά η Όμικρον διέλυσε αυτή την τάση.

Και υπογραμμίζει μια σημαντική αλήθεια για τους κορονοϊούς: Αυτός ο τύπος παθογόνου είναι απρόβλεπτος.

Η Όμικρον έχει μια ανησυχητική ποικιλία από περίπου 50 βασικές μεταλλάξεις, περίπου 30 από τις οποίες είναι στην πρωτεΐνη ακίδα που βοηθά τον ιό να γατζωθεί στα κύτταρά μας.

Εάν οι κορονοϊοί συμπεριφέρονταν με τον τρόπο που περιμένουμε να συμπεριφέρονται γενικά οι ιοί, θα γίνονταν σταθερά λιγότερο επιβλαβείς με την πάροδο του χρόνου.

Αλλά η Όμικρον θόλωσε τις προσδοκίες μας και μπέρδεψε τους ειδικούς καθώς ήταν καλύτερη και παράλληλα χειρότερη από την Δέλτα – πολύ πιο μεταδοτική αλλάς λιγότερο θανατηφόρα.

Ο χαμηλότερος από τον αναμενόμενο αριθμός επαναλήψεων HP της Όμικρον φαίνεται να υπονομεύει τον σχεδιασμό του Yin για ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης πανδημίας και έχει κάνει ορισμένους από τους συναδέλφους του επιστήμονες δύσπιστους.

Δεδομένων των περιστάσεων, όμως, ακόμη και ένα ελαττωματικό σύστημα όπως αυτό του Yin μπορεί να είναι καλύτερο από το τίποτα. Ο SARS-CoV-3 έρχεται για εμάς, τελικά.

«Ως εκ τούτου, η αυστηρή επιδημική επιτήρηση είναι απαραίτητη», έγραψε ο Γιν. Ίσως ο κίνδυνος ενός ψευδούς συναγερμού, που βασίζεται σε μια ατελή αναζήτηση για ένα είδος μετάλλαξης, είναι καλύτερος από το να μην υπάρχει κανένας συναγερμός.