Απόκοσμες εικόνες: Ο φακός του Γάλλου φωτογράφου Ρομαίν Βεγιόν «βλέπει» το μέλλον του πλανήτη χωρίς την ανθρώπινη παρουσία. Δείτε τις απόκοσμες εικόνες στο xristika.gr.
Θυμίζουν πίνακα ζωγραφικής ή σκηνή από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Η σιωπή που αποπνέουν είναι εκκωφαντική. Η εγκατάλειψη πρωταγωνιστεί και η φύση θριαμβεύει.
Το κενό γεμίζει με ιστορία και φως. Οι λήψεις του Γάλλου φωτογράφου Ρομαίν Βεγιόν εντυπωσιάζουν και αποτυπώνουν το μέλλον του πλανήτη χωρίς την ανθρώπινη παρουσία.
Από μία πόλη στη Ναμίμπια που την έχει καλύψει η άμμος, ένα θεματικό πάρκο στην Ιαπωνία, μέχρι μία ξεχασμένη βιβλιοθήκη οι λήψεις του Βεγιόν είναι ανατριχιαστικά γοητευτικές και συγκεντρώνονται στο βιβλίο του «Green urbex ²: Le monde sans nous» που κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρεις ενότητες: Η πρώτη παρουσιάζει τοποθεσίες που διατηρούνται σε σχετικά καλή κατάσταση, η δεύτερη εστιάζει σε μέρη παραδομένα στη λήθη και η τρίτη σε ξεχασμένα από χρόνο και ανθρώπους σημεία που τα έχει καταλάβει η φύση.
Το πάθος του για το εγκαταλελειμμένο ξεκίνησε πριν χρόνια όταν τον μάγεψε η εικόνα ενός υπό κατάρρευση εργοστασίου στο Παρίσι.
Οι λήψεις αυτές λειτουργούν, όπως ανέφερε στο CNN, σαν υπενθύμιση «ότι πρέπει να απολαμβάνουμε αυτά που έχουμε και τον χρόνο που διαθέτουμε».
Ένα σύγχρονο οπτικό «memento mori», δηλαδή, που επαναφέρει στη μνήμη το αναπόφευκτο του θανάτου και της φθοράς καλώντας μας σε δράση.
Το βιβλίο περιέχει περισσότερες από 200 εικόνες, ωστόσο ο φωτογράφος δεν αποκαλύπτει όλες τις πληροφορίες σχετικά με τις τοποθεσίες που απαθανατίζει ώστε το κοινό με τη φαντασία του να πλάσει τη δική του ιστορία.
Επιπλέον, με αυτό τον τρόπο επιθυμεί να διαφυλάξει την ταυτότητα του κάθε τόπου ώστε να εξακολουθεί να διατηρείται το μυστήριο, αλλά και λόγω της ευθραυστότητας που χαρακτηρίζει τις τοποθεσίες να προφυλάξει την ακεραιότητά τους από τη μαζική ανθρώπινη παρέμβαση.
«Κάθε ιστορία μπορεί να είναι διαφορετική από την άλλη και αυτό είναι κάτι που λατρεύω», πρόσθεσε εξηγώντας πως χρειάζεται πολύωρη έρευνα πριν καταλήξει ποιο σημείο θέλει να φωτογραφίσει.
«Περνάω πολύ χρόνο στο Google Maps προσπαθώντας να δω αν υπάρχουν κτίρια θαμμένα κάτω από τη βλάστηση. Παράλληλα, η απλή οδήγηση σε μια νέα περιοχή μπορεί να επιφυλάξει ωραίες εκπλήξεις», συμπλήρωσε.
Από τις πιο γνωστές του λήψεις είναι εκείνες από το εγκαταλελειμμένο χωριό Κολμανσκόπ στη Ναμίμπια που το έχει καταπιεί η άμμος.
Ο οικισμός που ιδρύθηκε από Γερμανούς το 1908 όταν βρέθηκαν διαμάντια στην περιοχή και αναπτύχθηκε σε κοινότητα με αρχιτεκτονικό ύφος γερμανικής πόλης, εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους του τη δεκαετία του 1950.
Έκτοτε, οι κατοικίες με τους σμαραγδί εσωτερικούς τοίχους, τα τοξωτά παράθυρα και τις άνετες βεράντες «κατοικούνται» από την άμμο.
Το χωριό-φάντασμα, το οποίο αποτελεί πλέον δημοφιλή τουριστικό προορισμό, δε θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τον Βεγιόν, ο οποίος το φωτογράφισε αποσπώντας το αργυρό βραβείο αρχιτεκτονικής φωτογραφίας στο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας του Τόκυο με τη λήψη του «Sands of Time».
Μία ακόμα αγαπημένη του εικόνα είναι το εγκαταλελειμμένο μνημείο Μπουζλούντζα με τον πρωτοποριακό και το φουτουριστικό σχεδιασμό που λειτουργούσε ως συνεδριακό κέντρο του Κομμουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας και χτίστηκε το 1981.
«Το Μπουζλούντζα είναι από τα πιο εντυπωσιακά και μοναδικά μέρη στα οποία έχω πάει. Η εξωτερική του όψη μοιάζει με UFO και ο εσωτερικός του χώρος καλύπτεται από πολύ όμορφα μωσαϊκά», ανέφερε ο φωτογράφος.
Την προσοχή του, όμως, κέντρισε και το «στοιχειωμένο» θεματικό πάρκο της Ιαπωνίας Nara Dreamland, το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί το 2006.
«Είναι το τέλειο παράδειγμα όταν λέμε ότι η φύση επικρατεί.
Μπορείτε να δείτε τον κισσό να καλύπτει σιγά σιγά το τρενάκι του τρόμου, σαν να το τρώει.
Το πάρκο καταστράφηκε ανάμεσα στο 2016 και το 2017 λίγο μετά την επίσκεψή μου, οπότε αυτό καθιστά τη φωτογραφία ακόμα πιο εμβληματική», συμπλήρωσε ο Βεγιόν, ο οποίος χαράζει το επόμενο ονειρικό του ταξίδι στο παρελθόν, συνθέτοντας μία ακόμα «χρονοκάψουλα» με εικόνες που μαγνητίζουν και θυμίζοντας στο κοινό την αναγκαιότητα της αρμονικής συνύπαρξής μας με το περιβάλλον.
Πηγή: newmoney.gr