Τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος: Ο τελευταίος βασιλιάς της Ελλάδας, Κωνσταντίνος, τάφηκε στο Τατόι με την περιουσία του να προκαλεί… ίλιγγο!
Τα ακίνητα του κτήματος στο Τατόι, του Μον Ρεπό στην Κέρκυρα και του κτήματος Πολυδενδρίου στην Αγιά Λάρισας είναι ένα μικρό μόνο μέρος από την βασιλική περιουσία.
Η συνολική έκταση του κτήματος Τατοΐου ανήλθε στα 45.000 στρέμματα.
Η έκταση που θα φιλοξενούσε τα θερινά ανάκτορα το Μον Ρεπό εκτείνεται σε 285 στρέμματα, μόλις 3 χλμ. από την πόλη της Κέρκυρας.
Πρόκειται για ένα επιβλητικό νεοκλασικό παλάτι, το οποίο αρχικά κτίστηκε μετά από απαίτηση του Άγγλου Αρμοστή Άνταμ για χάρη μίας Κερκυραίας που είχε ερωτευτεί, ενώ μετά την ένωση των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα παραχωρήθηκε στον βασιλιά Γεώργιο τον Α’.
Όσο για το πρώην βασιλικό κτήμα Πολυδενδρίου, αυτό είναι έκτασης 34.791 στρεμμάτων και βρίσκεται σε υψόμετρο 1.054 μ., με χαρακτηριστικό το πανέμορφο Δάσος Πολυδενδρίου.
Ξεχωριστή θέση έχει η πρώτη συμφωνία και τα κοντέινερ που μεταφέρθηκαν σφραγισμένα από το Τατόι μετά την συμφωνία από το 1992 με την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη προκάλεσε αίσθηση και μέχρι σήμερα αντιδράσεις.
Η κυβέρνηση επιχείρησε να κλείσει το ζήτημα της βασιλικής περιουσίας φτάνοντας σε συμφωνία για το μεγαλύτερο μέρος της ακίνητης περιουσίας του στην Ελλάδα σε ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με αντάλλαγμα την απόδοση των παλαιών θερινών ανακτόρων του Τατοΐου και το δικαίωμα να εξαχθεί ένας μεγάλος αριθμός κινητών περιουσιακών στοιχείων από τη χώρα.
Συνολικά έφυγαν από την Ελλάδα εννέα κοντέινερ με πολύτιμα αντικείμενα, έπιπλα, πίνακες, αρχαία ευρήματα, σπάνια βιβλία και άλλα συλλεκτικά είδη που μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό.
Ο τέως όμως είχε θέμα ρευστότητας, καθώς γράφονταν τότε, ενώ τα έβγαζε πέρα από την περιουσία της γυναίκας του.
Ο συγγραφέας κ. Κ. Σταματόπουλος, που έγραψε το βιβλίο «Το χρονικό του Τατοΐου» (εκδόσεις Καπόν), αναφέρει ότι το έκπτωτο βασιλικό ζευγάρι εισέπραξε πολλά χρήματα από ακίνητα της τέως βασίλισσας Φρειδερίκης, που πουλήθηκαν στη Γερμανία.
Το 1973 η Χούντα είχε καταθέσει 120 εκατομμύρια δραχμές για την απαλλοτρίωση της λεγόμενης βασιλικής περιουσίας, αλλά οι ενδιαφερόμενοι είχαν αρνηθεί τότε να τα πάρουν.
Τα πρώτα χρήματα από την εκποίηση της περιουσίας τα εισέπραξε ο τέως γύρω στα 1970, όταν πούλησε στο Τατόι μια μεγάλη αγροτική έκταση «εκείθεν της σιδηροδρομικής γραμμής» έναντι πέντε εκατομμυρίων δολαρίων.
Σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα του «Βήματος», το 1973 η Χούντα είχε καταθέσει 120 εκατομμύρια δραχμές για την απαλλοτρίωση της λεγόμενης βασιλικής περιουσίας, όμως οι ενδιαφερόμενοι φέρονται να είχαν αρνηθεί να τα λάβουν.
Η αποτίμηση της βασιλικής περιουσίας έγινε σε ένα βαθμό από τις δικαστικές διεκδικήσεις του τέως βασιλιά.
Τα «ΝΕΑ» έγραφαν το 2007:
Ο τέως βασιλιάς είχε κοστολογήσει τη διεκδικούμενη περιουσία του σε 161,1 δισ. δραχμές, όπως προκύπτει από τα υπομνήματα που είχε προσκομίσει.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπως αποδείχθηκε, δεν συμμερίστηκε τις θέσεις του.
Του επεδίκασε όχι πλήρη, αλλά εύλογη αποζημίωση που ανερχόταν σε 4,6 δισ. δραχμές, (13,5 εκατ. ευρώ) ποσό κατά πολύ μικρότερο ακόμη και από τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν (συνολικά 14,2 εκατ. ευρώ) στη δημοπρασία από τον οίκο Christie΄s.
Τον Φεβρουάριο του 1991, λίγες ημέρες πριν από τη μεταφορά της… οικοσκευής του Κωνσταντίνου από το Τατόι στο Χάμστεντ Γκάρντεν του Λονδίνου, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο διαχειριστής της βασιλικής περιουσίας, απόστρατος ναύαρχος Μάριος Σταυρίδης, παρουσιάστηκε στο Αστυνομικό Τμήμα της Κηφισιάς και δήλωσε ότι ύστερα από διάρρηξη που έγινε στο Τατόι, εκλάπησαν πίνακες ζωγραφικής και θρησκευτικές εικόνες.
Την ίδια ημέρα ο ναύαρχος εμφανίστηκε για δεύτερη φορά στο Αστυνομικό Τμήμα και δήλωσε ότι εκτός από τους πίνακες εκλάπησαν και κάποια κοσμήματα.
Στη μακρά λίστα που συνετάχθη κατά τη δήλωση περιλαμβάνονται χρυσό διάδημα σε σχήμα τιάρας «πεποικιλμένον με μαργαριτάρια και μονόπετρα», χρυσές εικόνες σε χρυσοποίκιλτα πλαίσια, βαρύτιμοι σταυροί με σμαράγδια, βραχιόλια με ρουμπίνια, δαχτυλίδια με διαμάντια, κολιέ με μαργαριτάρια, νομίσματα του Φιλίππου, αλεξανδρινά, κωνσταντινάτα κ.λπ.
Η διάρρηξη κρατήθηκε μυστική επί 10 χρόνια.
Άγνωστο παραμένει γιατί η Αστυνομία δεν έδωσε τότε στη δημοσιότητα τη λίστα των κλοπιμαίων, που αποτελεί πάγια τακτική για την ανεύρεση του χαμένου θησαυρού, ο οποίος θα μπορούσε να βγει στο σφυρί σε κάποιον διεθνή οίκο δημοπρασιών.
Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, εκτός από τις διεκδικήσεις για την ακίνητη περιουσία, ο τέως ζήτησε πρόσθετη αποζημίωση τριών εκατομμυρίων στερλινών (περίπου 2 δισ. δρχ.) γι’ αυτά τα αντικείμενα που χάθηκαν από το Τατόι.
Στο υπόμνημά του ο τέως παραθέτει μάλιστα την εκτίμηση του οίκου Christie’s για να δικαιολογήσει το ποσό στο ίδιο υπόμνημα.
Η πλευρά του Τέως το 2003, με την απόδοση της αποζημίωσης, δημιούργησε το Ίδρυμα «Άννα-Μαρία», το οποίο λειτουργεί ως Μη Κυβερνητική Οργάνωση, με πρόεδρο την έκπτωτη βασίλισσα.
Η έδρα του βρισκόταν στο Λιχτενστάιν και επί της οδού Τσακάλωφ, στο Κολωνάκι, εκεί όπου ο τέως είχε το προσωπικό του γραφείο. Μέλη του διοικητικού συμβουλίου είναι τα παιδιά του τέως και ξένοι πρίγκιπες.
Σπίτια ο τέως διέθετε ακόμα στο Λονδίνο. Πρόκειται για μία πολυτελή μεζονέτα, ενώ μέχρι πρόσφατα διέθετε και στο Πόρτο Χέλι εξοχικό, αλλά και γραφείο στο Κολωνάκι.
Η σπάνια συλλογή του τέως έχει και τα βασιλικά αυτοκίνητα στο Τατόι, συνολικά δέκα αυτοκίνητα, ανάμεσά τους και 4 Rolls Royce.
Από τα αυτοκίνητα τα οκτώ αλλά και δύο ηλεκτροκίνητα τρίκυκλα έχουν συντηρηθεί από κλιμάκιο συντηρητών του Υπουργείου Πολιτισμού.
Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος, ήταν λάτρης των αυτοκινήτων, κατέχοντας μεγάλη συλλογή από ξεχωριστά κομμάτια. Ένα από τα αγαπημένα του, ένα roadster και συγκεκριμένα μια λευκή BMW 507.
Το εν λόγω roadster, είχε αποκτηθεί από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Β’ το 1959, ωστόσο αργότερα δημοπρατήθηκε από τον οίκο Bonham’s.
«Ο τέως Βασιλιάς Κωνσταντίνος έκανε δώρο το πανάκριβο αμάξι του στον επιχειρηματία, Νίκο Μπάμπαλη για τα μάτια της Αλίκης Βουγιουκλάκη»
Η ηλικία των αυτοκινήτων είναι από 57 έως 84 ετών, η Rolls-Royce Phantom 3, είναι κατασκευής 1939, η Rolls-Royce Silver Wraith, του 1959, η Rolls-Royce Silver Cloud 3, του 1964 και το MG του 1952.
Υπάρχει ακόμα μια μικρή συλλογή από δύο Fiat 500 του 1959 με ψάθινα καθίσματα.