Απίστευτο! Τέλος μολύβι και χαρτί

Μολύβι και χαρτί: Πώς ξεχάσαμε να γράφουμε. Όλοι ξέρουν να χειρίζονται υπολογιστές και να γράφουν ταχύτατα στα κινητά, αλλά δυσκολεύονται να γράψουν γρήγορα, σωστά και καθαρά στο χαρτί. Όλες οι εξελίξεις στο xristika.gr.

Στην πλατφόρμα του Reddit υπάρχει μια κοινότητα «πορνό», η οποία είναι πολύ πιο αθώα απ’ ό,τι φαίνεται: «Πορνό καλλιγραφίας».

Εκεί, οι χρήστες μοιράζονται παραδείγματα άριστου γραφικού χαρακτήρα, ενώ σε άλλες κοινότητες μπορεί κανείς να αναρτήσει «ακαταλαβίστικα» σημειώματα, ώστε να τα αποκωδικοποιήσουν οι άλλοι χρήστες.

Η 19χρονη Emily Smith βρήκε πρόσφατα ένα post it που έγραψε πριν από περίπου έναν χρόνο και δεν μπορούσε να το διαβάσει.

Επομένως, ανέβασε μια φωτογραφία του στο Reddit. «Το μόνο σχόλιο επί αυτού είναι “μιλάς καμια άλλη γλώσσα; Μπορεί αυτά να μην είναι αγγλικά;”», δήλωσε.

Οι δύο παράγοντες που συνέβαλαν στην επιδείνωση του γραφικού της χαρακτήρα είναι ότι γράφει γρήγορα και ότι πήρε το πρώτο της tablet όταν ήταν περίπου 10 χρονών, είπε η ίδια. «Ο κακός γραφικός χαρακτήρας είναι αποτέλεσμα τού ότι σκέφτομαι πιο γρήγορα απ’ όσο γράφω», δήλωσε.

Αντιθέτως, συμπλήρωσε, «αισθάνομαι ότι μπορώ να πληκτρολογήσω με την ταχύτητα με την οποία σκέφτομαι, έχω το πλεονέκτημα να μην ανησυχώ εάν είναι ευανάγνωστο».

Το 2010, η καλλιγραφία καταργήθηκε από το αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα από το νηπιαγωγείο έως την τρίτη λυκείου. Η αλλαγή προκάλεσε αντιδράσεις και πολλοί βουλευτές προσπάθησαν έκτοτε να την επαναφέρουν στα σχολεία.

Η Anne Trubek, συγγραφέας του βιβλίου «The History and Uncertain Future of Handwriting», δήλωσε πως όταν ξεκίνησε να ψάχνει την ιστορία των τεχνολογιών γραφής, πριν από τουλάχιστον μια δεκαετία, ο κόσμος πίστευε ότι η κατάργηση της καλλιγραφίας στα σχολεία συγκρουόταν με τις παραδοσιακές αμερικανικές αξίες.

Φοβούνταν ότι εάν τα παιδιά αδυνατούσαν να διαβάσουν ιστορικά έγγραφα όπως τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, θα αποσυνδέονταν από την ιστορία.

Οι ανησυχίες αυτές εξελίχθηκαν στην πεποίθηση ότι τα παιδιά δεν θα είναι τόσο έξυπνα εάν δεν μάθουν να γράφουν σε χαρτί.

Η τεχνολογία απλούστατα κατέστησε τη δυνατότητα γραφής και επικοινωνίας αποδοτικότερη και ισχυρότερη, δήλωσε η Δρ. Trubek.

Από την πλευρά της η Lindsey Bugbee, δημιουργός του blog καλλιγραφίας The Postman’s Knock, δήλωσε πως υπάρχουν δύο δείκτες αξιολόγησης του γραφικού χαρακτήρα. Ο πρώτος είναι η αναγνωσιμότητα είναι και ο δεύτερος η ισορροπία, εξήγησε. Ωστόσο, η ομορφιά είναι υποκειμενική.

«Μπορεί να έχετε αναμνήσεις από τα όμορφα γράμματα της γιαγιάς σας, ένας τέτοιος γραφικός χαρακτήρας μένει στο νου», δήλωσε η ίδια.

Η Mellissa Prunty, λέκτορας εργοθεραπείας στο Brunel, συμμετείχε στην ομάδα που ανέπτυξε μια μέθοδο μέτρησης και ποσοτικοποίησης της αναγνωσιμότητας.

Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιεί πέντε κριτήρια, όπως ο σχηματισμός γραμμάτων, ώστε να βαθμολογεί τον γραφικό χαρακτήρα των παιδιών και να αποφασίζει εάν χρειάζονται εργοθεραπεία.

Για τα μικρά παιδιά που εξελίσσουν ακόμη τις κινήσεις και την επιδεξιότητα, είναι σημαντικό να μάθουν πώς να γράφουν καλά σε χαρτί προτού περάσουν στα πιο υβριδικά μοντέλα πληκτρολόγησης, δήλωσε η ίδια.

Η 60χρονη Kate Gladstone ίδρυσε το Handwriting Repair, μια υπηρεσία βελτίωσης του γραφικού χαρακτήρα, το 1987 στην πολιτεία της Νέας Υόρκης.

Όταν ξεκίνησε οι πελάτες της ήταν νοσοκομεία και γιατροί, οι οποίοι ζητούσαν τη βοήθειά της για εργαζομένους και όσους αντιμετώπιζαν αγωγές λόγω δυσανάγνωστων εγγράφων.

Η τελευταία τάξη στην οποία δίδαξε ήταν σε ένα νοσοκομείο στη Φλόριντα, όπου είχε πέσει το ρεύμα λόγω τυφώνα.

Όταν επανήλθε το ρεύμα, το προσωπικό έσπευσε να «αποκωδικοποιήσει» τα γραπτά σημειώματα των γιατρών, ώστε να μπει στο σύστημα των υπολογιστών.

Τώρα, οι πελάτες είναι κατά 75% ενήλικες από 18 έως 37 ετών, μια γενιά η οποία κατά την κ. Gladstone έχει βιώσει διάφορες αλλαγές -όπως μείωση των κονδυλίων στα σχολεία και αλλαγές στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα- που οδήγησαν σε επιδείνωση του γραφικού τους χαρακτήρα.

Επίσης, υπάρχουν μαθήματα και ασκήσεις για όσους προτιμούν να μάθουν στον δικό τους ρυθμό. Η 47χρονη Doris Fullgrabe ξεκίνησε το 2017 να αναρτά ασκήσεις γραφής και μαθήματα σε ιστοσελίδες ανάπτυξης δεξιοτήτων, όπως το Skillshare και το Udemy.

Ο Majd Taby, ένας 35χρονος ηλεκτρολόγος μηχανολόγος στο Λος Άντζελες, έγινε μέλος μιας κοινότητας στο Reddit, που λέγεται «Fountain Pen Pals, όπου κάθε μήνα ανατίθενται τυχαία ζευγάρια, ώστε να ανταλλάζουν επιστολές.

Όταν το ανέφερε στον λογαριασμό του στο Twitter, αρκετοί φίλοι του απάντησαν ότι επίσης ένιωθαν πως ο γραφικός τους χαρακτήρας χειροτερεύει και πως χρειάζονται μια αφορμή για να γράψουν.

«Υπάρχει κάτι υπέροχο στο να γράφεις και κάτι πραγματικά προσωπικό, το οποίο δεν έχει ούτε το email και οι φωτογραφίες ούτε καν μια τηλεφωνική συζήτηση», δήλωσε ο Taby.

Πάντως, η 78χρονη Eileen Page, σύμβουλος γραφής στη Μασαχουσέτη, δεν πιστεύει ότι εάν γράφουμε λιγότερο θυσιάζονται κομμάτια της ταυτότητάς μας. «Δεν πιστεύω ότι η γραφή καθορίζει την προσωπικότητα. Πιστεύω ότι η προσωπικότητα καθορίζει τη γραφή», τόνισε.

Μολύβι και χαρτί: Γνωρίζετε την ιστορία του μολυβιού; Όταν τα λάθη έσβηναν με ψωμί

30 Μαρτίου 1858

Είναι από αυτά τα πράγματα που όλοι παίρνουμε σαν δεδομένα: Το μολύβι και η γόμα που είναι στερεωμένη στην κορυφή του κάνουν ένα τόσο ταιριαστό ζευγάρι που κανείς εύκολα μπορεί να υποθέσει ότι ήταν πάντα έτσι.

Όμως το μολύβι με την ενσωματωμένη γόμα υπήρξε δημιούργημα του Hyman Lipman, ενός γεννημένου στην Τζαμάικα εφευρέτη από την Φιλαδέλφεια, ο οποίος το κατοχύρωσε στις 30 Μαρτίου του 1858. (Για αυτό και η 30η Μαρτίου γιορτάζεται στις ΗΠΑ ως η Εθνική Ημέρα Μολυβιού).

Ήταν η ίδια χρονιά που στον κόσμο συστήθηκαν και άλλα είδη καθημερινής χρήσης που σήμερα θεωρούμε αυτονόητα, όπως το ανοιχτήρι για κονσέρβες, το γυάλινο βαζάκι με το μεταλλικό καπάκι και η σιδερώστρα.

Ασφαλώς, η ιστορία του μολυβιού ξεκινά πολύ νωρίτερα. Ορόσημο στην ανάπτυξή του υπήρξε η ανακάλυψη ενός τεράστιου κοιτάσματος γραφίτη στην Αγγλία,  τον 16ο αιώνα, που είχε ως αποτέλεσμα το υλικό αυτό να αρχίσει να χρησιμοποιείται ευρέως στη γραφή.

Αρχικά, όσοι χρησιμοποιούσαν τον γραφίτη τον τύλιγαν σε σπάγκο, για να μην λερώνουν τα χέρια τους. Αργότερα, μπήκε μέσα σε κούφιο ξύλο.

Βέβαια, όταν ο Lipman κατοχύρωσε την πατέντα για το μολύβι με την ενσωματωμένη γόμα, αυτό δεν έμοιαζε πολύ με τα μολύβια που χρησιμοποιούμε σήμερα.

Η γόμα βρισκόταν και αυτή μέσα στο κούφιο μέρος του ξύλου. Το μεγαλύτερο μέρος του μολυβιού ήταν γεμισμένο με γραφίτη, ενώ το πιο πάνω κομμάτι του με τη γόμα.

Έτσι, για να σβήσει κάποιος έπρεπε να ξύσει το πάνω μέρος του μολυβιού με μία ξύστρα, όπως ακριβώς κάνουμε σήμερα με την μύτη ενός μολυβιού, όταν θέλουμε να γράψουμε.

Συνεπώς, εκείνο το πρώτο μολύβι με γόμα θύμιζε περισσότερο τα σημερινά μηχανικά μολύβια, υπό την έννοια ότι η γόμα ήταν πολύ λεπτή και αρκετά μυτερή.

Η εφεύρεση αυτή έκανε τον Lipman πλούσιο. Ένας επιχειρηματίας, που ονομαζόταν Joseph Reckendorfer, προέβλεψε ότι το μολύβι με την ενσωματωμένη γόμα θα έκανε μεγάλη επιτυχία και έδωσε στον Lipman 100.000 δολάρια (περισσότερα από 2 εκατ. δολάρια σε σημερινά χρήματα) για να αγοράσει την πατέντα.

Όμως για κακή του τύχη, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ είχε διαφορετική άποψη. Το 1875 αποφάσισε να ακυρώσει την πατέντα για το μολύβι με την ενσωματωμένη γόμα, με το σκεπτικό ότι τόσο το μολύβι όσο και η γόμα ήταν ήδη γνωστές εφευρέσεις.

Εάν η πατέντα δεν είχε ακυρωθεί, το πιθανότερο είναι ότι ο Reckendorfer θα γινόταν ένας μεγιστάνας, με το όνομά του να είναι διάσημο μέχρι και σήμερα. Και αυτό γιατί περίπου 60 χρόνια μετά την εφεύρεση του Lipman, το μολύβι με την ενσωματωμένη γόμα έκανε τεράστια επιτυχία στις ΗΠΑ. Έως τη δεκαετία του 1920, σχεδόν όλα τα μολύβια που πωλούνταν σε ολόκληρη την αμερικανική αγορά ήταν με γόμα.

Μάλιστα, την εποχή εκείνη, οι Αμερικανοί διαπίστωναν έκπληκτοι ότι το προϊόν που οι ίδιοι θεωρούσαν τόσο αυτονόητο δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Ευρώπη ή και αλλού.

«Σε όλη την Ευρώπη, το μολύβι με την μύτη από γόμα είναι πρακτικά άγνωστο. Ίσως γιατί οι ξένοι θεωρούν τους εαυτούς τους λιγότερο επιρρεπείς στα λάθη από ό,τι οι ξέγνοιαστοι Αμερικανοί», έγραφε το 1922 ένα άρθρο στο American Stationer and Office Outfitter.